Βολικάκης: «Τι να ζητάμε; Τα στοιχειώδη»

Αδιαμφισβήτητα ένας από τους πιο πετυχημένους αθλητές στην Ιστορία της ελληνικής ποδηλασίας είναι ο Χρήστος Βολικάκης. Με αμέτρητες διακρίσεις σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, ο Έλληνας πρωταθλητής μιλάει στο «ΦΩΣ» για την τέταρτη πρόκρισή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες και τον στόχο που έχει θέσει στο κορυφαίο αθλητικό γεγονός, το οποίο με καθυστέρηση ενός χρόνου θα διεξαχθεί στο Τόκιο.

Παράλληλα, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τόσο ο ίδιος όσο και οι υπόλοιποι ποδηλάτες στη χώρα μας, τονίζοντας πως πρέπει να υπάρξει άμεσα στήριξη από τους αρμόδιους φορείς, ειδικά τώρα που βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για την έναρξη της διοργάνωσης στο Τόκιο. Ο ίδιος, παρά τον ανηφορικό δρόμο που ακολουθεί, αντλεί όπως μας λέει δύναμη από τους δικούς του ανθρώπους προκειμένου να συνεχίσει να κάνει αυτό που αγαπά και να σηκώνει ψηλά τη σημαία της χώρας μας. Αυτό ελπίζει να κατορθώσει και στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες.

Επίσης, ο Βολιώτης ποδηλάτης μάς είπε το πλάνο που θα ακολουθήσει μέχρι να ταξιδέψει στο Τόκιο, κάνοντας αναφορά και στη σημασία τού να υπάρξει μια σειρά από υψηλής έντασης αγώνες πριν αγωνιστεί στην Ιαπωνία με τα γαλανόλευκα χρώματα.

Πες μας λίγα λόγια για την πρόκρισή σου στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Είναι μια επιβράβευση τιτάνιας προσπάθειας, τέταρτη φορά πρόκριση στο μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη. Όλες οι προκρίσεις σε αυτό το επίπεδο είναι δύσκολες, αλλά η τελευταία λόγω ειδικών συνθηκών ήταν η δυσκολότερη. Παρά ταύτα, με υπεράνθρωπη προσπάθεια κατάφερα να πετύχω τον στόχο μου και να βρεθώ στο Τόκιο με καλές προοπτικές και, πρώτα ο Θεός, να διεκδικήσω αυτό που θα με δικαιώσει.

Υπήρξαν επιπλέον εμπόδια στην προετοιμασία λόγω του κορονοϊού;

Πάρα πολλά, κυρίως οικονομικά, γιατί το άθλημά μας είναι πανάκριβο. Η ελληνική ομοσπονδία ποδηλασίας ξεκαθάρισε τις προθέσεις της και δήλωσε αδυναμία για τη συνέχεια, αιτιολογώντας την απόφασή της επειδή για κάποιους λόγους πήρε μειωμένη επιχορήγηση. Ευτυχώς, όπως πάντα, ο από μηχανής θεός, πρόεδρος της ΕΟΕ, Σπύρος Καπράλος, που το κάνει πολλά χρόνια τώρα, στάθηκε δίπλα μας για ακόμα μια φορά και μας κάλυψε οικονομικά. Την καλή του πρόθεση έδειξε και το μέλος της ΕΟΕ και εκπρόσωπος της ΕΟΠ, Ιάκωβος Φιλιππούσης.

Η κατάσταση αυτή οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στο οικονομικό κομμάτι;

Κυρίως στο οικονομικό. Οι αθλητές εκείνο που ξέρουν να κάνουν είναι να δίνουν το είναι τους, τα νιάτα τους, να στερούνται χαρές, και εκείνο που θα ήθελαν μόνο είναι να έχουν λυμένα τα προβλήματα. Η καινούργια διοίκηση πρέπει να φροντίσει για την ομαλή λειτουργία και επειδή είναι για να συγκροτεί βάσει του καταστατικού της και να ετοιμάζει εθνικές ομάδες, να κάνει τα Πανελλήνια Πρωταθλήματα, αγώνες UCI και αποστολές όπου χρειαστεί, πρέπει να παίξει τον ρόλο της. Δεν είναι δυνατόν να έχουν χορηγούς οι αθλητές και να μην έχει η ομοσπονδία. Αν δεν λυθεί αυτό το θέμα και αγόγγυστα να καλύπτονται οι ανάγκες των εθνικών ομάδων, δεν θα μπορέσουμε να πάμε παρακάτω και θα μείνουμε σε κάποιες επιτυχίες ορισμένων που αντέχουν ακόμα. Δεν ζητάμε μισθούς, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, όπως σε όλες τις άλλες ομοσπονδίες δίνονται. Τα στοιχειώδη θέλουμε μόνο για να λειτουργούμε με αξιοπρέπεια.

Έχετε λάβει κάποιες εγγυήσεις τουλάχιστον για το μέλλον;

Όχι ευοίωνες. Ακούμε το μόνιμο πρόβλημα «δεν υπάρχουν χρήματα», ούτε οι προπονητές μας καλύπτονται για να μας ακολουθούν στις αποστολές και όλα τα περιμένουν από τους χορηγούς. Ευτυχώς στην κρίσιμη αυτή στιγμή, που αυξάνονται και οι ανάγκες λόγω και των Ολυμπιακών Αγώνων, προστέθηκε και ο υφυπουργός Αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης που έχει αντιληφθεί την αδυναμία μας αυτή και μας βοηθάει με κάθε τρόπο λύνοντας προβλήματα.

Σε προσωπικό επίπεδο επηρεάστηκες από την πανδημία;

Πάρα πολύ. Ματαιώθηκαν αγώνες σημαντικοί με μεγάλο βαθμολογικό ενδιαφέρον. Επικρατούσε αβεβαιότητα όσον αφορά την πραγματοποίηση των Ολυμπιακών Αγώνων, προέκυψαν ακυρώσεις Παγκοσμίων Κυπέλλων και Πανευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων και εμείς κλεισμένοι στα σπίτια μας, ανήμποροι να κάνουμε κάτι δημιουργικό. Ξεπερνώντας αυτό το σοκ, αναγκαστήκαμε κινδυνεύοντας ακόμα και για την υγεία μας να ταξιδέψουμε με τη βοήθεια της ΕΟΕ και των χορηγών εκτός Ελλάδας σε Ισπανία και Μεξικό, νομίζοντας πως υπάρχουν καλύτερες συνθήκες, αλλά μάταιη η προσπάθειά μας, άπραγοι γυρίσαμε γιατί παντού υπήρχε ο φόβος του κορονοϊού. Τα έξοδα ήταν υπέρογκα.

Ποιος είναι ο στόχος σου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο;

Ο στόχος είναι δύσκολος, αλλά έχουμε αποδείξει ότι στα δύσκολα είμαστε δυνατοί. Θα προσπαθήσω για το καλύτερο γιατί το θέλω όσο τίποτε άλλο. Στο άθλημα μας όλα είναι ανοιχτά και πολλοί παράγοντες παίζουν τον ρόλο τους. Θέλω να πιστεύω πως θα τα καταφέρω και σε αυτήν μου την προσπάθεια.

Φέτος θα αγωνιστείς στην κατηγορία του όμνιουμ. Εξήγησέ μας τι είναι.

Το όμνιουμ είναι τροποποιημένο πλέον με τέσσερα αντί για έξι αγωνίσματα, τα οποία όμως εκτελούνται σε μία μόνο μέρα αντί δύο όπως παλιά. Με αυτόν τον τρόπο έχει γίνει πολύ θεαματικό αλλά συνάμα και επίπονο γιατί το αγωνιστικό φορτίο είναι βαρύ.

Υπάρχουν κατηγορίες που σου ταιριάζουν περισσότερο;

Όσον αφορά το όμνιουμ, και στα τέσσερα αγωνίσματα έχω πιθανότητες για νίκη γιατί τελειώνουν όλα με σπριντ και αν το εκμεταλλευτώ θα έχω πλεονέκτημα. Επίσης, έχω βελτιώσει σημαντικά και το κομμάτι της αντοχής.

Ποιο είναι το πλάνο σου ενόψει Ολυμπιακών Αγώνων;

Ξεκινάμε στις 28 Ιουνίου με ταξίδι στη Φιορεντζουόλα της Ιταλίας και κατόπιν θα συμμετάσχω στο Παγκόσμιο Κύπελλο στην Αγία Πετρούπολη της Ρωσίας. Μετά θα επιστρέψω στο Πορτενόνε της Ιταλίας και στις 26 Ιουλίου θα αναχωρήσουμε για το Τόκιο. Στις 6 Αυγούστου θα αγωνιστώ. Αν το παραπάνω πρόγραμμα υλοποιηθεί όπως προγραμματίστηκε, θα φτάσω στο Τόκιο κοντά στον στόχο μου.

Γυρνώντας πίσω τον χρόνο, πίστευες ότι θα φτάσεις μέχρι εδώ;

Όπως όλα τα παιδιά, ξεκίνησα το παιχνίδι με ποδήλατο και μπάλα. Τα κατάφερνα πολύ καλά και στα δύο, αλλά με την προτροπή του πατέρα μου τόσο εγώ όσο και ο αδελφός μου, ο Ζαφείρης, δεθήκαμε πιο πολύ με το ποδήλατο. Είχαμε σωστή καθοδήγηση από τον προπονητή μας και ακολουθώντας καθημερινά τις προπονήσεις με την κορυφαία ομάδα του ΓΣ Βόλου δεν χρειάστηκε και πολύ για να μπει το νερό στο αυλάκι. Εξάλλου, εγώ το είχα αποφασίσει μέχρι πού θα φτάσω. Αστειεύομαι. Σε όλα τα βιβλία μου κάθε φορά με τα χρώματα του ουράνιου τόξου έγραφα «Χρήστος Βολικάκης παγκόσμιος πρωταθλητής».

Από πού αντλείς περισσότερη δύναμη;

Από την οικογένεια μου, από την πίστη μου στον Θεό, τους ανθρώπους που με αγαπάνε, τους χορηγούς που με εμπιστεύονται και με ωθούν σε μία ασίγαστη προσπάθεια για να γίνω καλύτερος.

Ποια είναι έως τώρα η μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας σου;

Έχω πολλές καλές στιγμές. Η κάθε επιτυχία είναι ξεχωριστή. Το πρώτο μου μετάλλιο ως έφηβος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα είναι ανεξίτηλο στη μνήμη μου, όπως και η νίκη απέναντι στο ίνδαλμά μου, τον Κρις Χόι. Αξέχαστο και το μετάλλιο στο Παγκόσμιο ανδρών, μόλις στα 19 μου χρόνια, που μου εξασφάλισε την ένταξή μου στο Πολεμικό Ναυτικό. Υπάρχουν κι άλλες πολλές καλές στιγμές, είναι μια γλυκά ιστορία που γράφεται ακόμη μέχρι σήμερα.

Θα ήθελες να προσθέσεις κάτι άλλο;

«Όσο ζω, ελπίζω» έλεγαν οι αρχαίοι. Όσο ζω, θα περιμένω να καλυτερέψουν οι συνθήκες στην Ελλάδα μας και σε αυτό το μοναδικό άθλημα οι νεότεροι θα ασχολούνται μόνο με τα αγωνιστικά θέματα έχοντας λύσει κάθε άλλο ζήτημα, το οποίο στις μέρες μας πολλές φορές αποτελεί τροχοπέδη.

Διακρίνω μία πικρία στα λεγόμενά σου.

Θα ήθελα να αλλάξω προς το καλύτερο τα πράγματα. Αν εγώ, που επί 22 χρόνια φέρνω μετάλλια, δεν αντιμετωπίστηκα όπως θα έπρεπε, τι να σκεφτώ για τους νεότερους; Δεν θέλω να ακούω ότι είμαστε ως ομοσπονδία οικονομικά ασθενέστεροι. Δεν μπορώ άλλες δικαιολογίες. Όλοι μαζί ας βρούμε λύση. Υπάρχουν οι κατάλληλοι που θα μας ακούσουν. Ας αρχίσουμε να συζητάμε μαζί τους μήπως και καταφέρουμε να έχουν καλύτερη τύχη οι νεότεροι.