Στέλιος Μαλακόπουλος: «Ποτέ μη σταματάς να κυνηγάς τα όνειρά σου»

Ο Στέλιος Μαλακόπουλος, ο οποίος έκανε νέο παγκόσμιο ρεκόρ στο μήκος, στην κατηγορία των ακρωτηριασμένων και στα δύο πόδια, μιλάει στο «ΦΩΣ» και δεν σταματάει ποτέ να κυνηγάει τα όνειρά του!

Στέλιος Μαλακόπουλος: «Ποτέ μη σταματάς να κυνηγάς τα όνειρά σου»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Του είπα εξαρχής ότι αν τον ενοχλήσει κάποια ερώτηση, να μου το πει να μην τη βάλω. Διότι ρώτησα τα πάντα... Είναι ο Στέλιος Μαλακόπουλος που έκανε το παγκόσμιο ρεκόρ στο άλμα εις μήκος στην κατηγορία των ακρωτηριασμένων και στα δύο πόδια. Και μάλιστα ανταγωνίζεται ακρωτηριασμένους στο ένα πόδι. Αλλά ο άνθρωπος δεν παίζεται. Θα κάνει κι άλλα πολλά, είναι φωτεινό μυαλό και ψυχάρα.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 23/6/2021

Πες μου για το παγκόσμιο ρεκόρ προχθές.

Έκανα 7,04 μέτρα, αλλά αυτό είναι το παγκόσμιο ρεκόρ που καταγράφηκε. Τον αγώνα τον κέρδισα με 7,14 μ.! Αυτό όμως δεν καταγράφηκε ως παγκόσμιο ρεκόρ, γιατί ήταν ευνοϊκός ο άνεμος, ελάχιστα πάνω από το όριο.

Δηλαδή;

Στο πέμπτο άλμα μου πήδηξα 7,14 μ., αλλά το ανεμόμετρο έδειξε 2,01, με το όριο να είναι στα 2. Για μία απειροελάχιστη διαφορά δεν καταγράφηκε ως παγκόσμιο ρεκόρ το 7,14. Ευτυχώς όμως στην έκτη μου προσπάθεια έκανα 7,04, ο άνεμος ήταν 1,2 και καταγράφηκε ως παγκόσμιο ρεκόρ.

Έχεις ξανακάνει παγκόσμιο ρεκόρ, έτσι δεν είναι;

Ναι, την πρώτη φορά το έσπασα με 6,67 μ..

Πότε;

Τον Ιούλιο του 2018.

Πού;

Στο Βερολίνο, Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Μετά το έσπασα πάλι στο Ντουμπάι με 6,80 μ. τον Μάρτιο του 2019. Μετά το έσπασα ξανά στο Βερολίνο με 6,87 μ. τον Ιούνιο του 2020. Φέτος στην Κρήτη έκανα 7 μέτρα. Και τώρα 7,04. Αλλά στο ενδιάμεσο το έχω σπάσει κι άλλες φορές αγωνιζόμενος με αρτιμελείς αθλητές. Έχω κάνει 7,10 μ. πέρσι στο κλειστό.

Άλλος σαν εσένα δεν έχει περάσει τα 7 μέτρα;

Όχι, κανείς. Ήμουν ο πρώτος αθλητής με διπλό ακρωτηριασμό που πέρασε τα 7 μέτρα.

Τι είναι, ταλέντο; Γιατί εσύ και όχι οι άλλοι;

Είναι ένας συνδυασμός. Δεν υπάρχει κανένα ταλέντο που να μπορεί να φτάσει ψηλά σε κάτι χωρίς σκληρή δουλειά. Και το αντίθετο.

Πόσα χρόνια κάνεις μήκος;

Εγώ ξεκίνησα με τα σπριντ στα 100 μ. και στα 200 μ.. Το 2017 μετά τους Παραολυμπιακούς του Ρίο που είχα εμπνευστεί. Στις αρχές του 2018 πήρα την απόφαση με τον προηγούμενο προπονητή μου να αρχίσω και το μήκος.

Καρλ Λιούις!

(γελάει). Δεν το φανταζόμουν. Όμως στον αθλητισμό, όπως και στη ζωή, πρέπει να δοκιμάζεις πράγματα. Πρέπει να αναζητείς τι είναι αυτό στο οποίο είσαι καλύτερος, τι σου πάει πιο πολύ, τι σε κάνει να νιώθεις πιο καλά. Τώρα κάνω 100 μ. και 400 μ. και μήκος. Συναγωνίζομαι και αθλητές με μονό ακρωτηριασμό ή παραλυσία στο ένα πόδι. Στον τελικό του μήκους στους Ολυμπιακούς πιστεύω θα είμαι ο μόνος αθλητής με δύο ακρωτηριασμένα πόδια.



Είναι ντεζαβαντάζ αυτό που έχεις εσύ έναντι των άλλων με μονό ακρωτηριασμό;

Είναι, ναι. Διότι το γερό πόδι σπρώχνει με καλύτερο χειρισμό στα τελευταία πατήματα, επίσης στον αέρα δίνει μεγαλύτερη ισορροπία. Ο μονός ακρωτηριασμός δίνει αβαντάζ έναντι του διπλού ακρωτηριασμού στο μήκος.

Κι όμως, εσύ τους έχεις ξεπεράσει όλους. Ποιο είναι το ατού σου;

Θεωρώ ότι είναι η επιμονή μου και η υπομονή μου. Έχω αφοσιωθεί με όλο μου το είναι σε αυτό που κάνω. Έχω ταχθεί ολοκληρωτικά σε αυτό. Δεν πρέπει λόγω των περισπασμών να αφήνουμε τους στόχους μας ανολοκλήρωτους.

Ποιο είναι το όνειρό σου;

Ένα μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τα παγκόσμια ρεκόρ και τα μετάλλια σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα καλά είναι, αλλά δεν συγκρίνονται με ένα μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες.

Πόσων χρόνων είσαι;

24.

Α, έχεις δρόμο μπροστά σου.

Ναι, ελπίζω ότι θα έχω χρόνια στον αθλητισμό. Όμως κάνουμε σχέδια και τα σχέδια στη ζωή χαλάνε... Το έχω ζήσει αυτό.

Είδα ότι έχεις πολύ ωραία κοπέλα.

Είμαι μαζί με την κοπέλα αυτή από μικρός.

Πριν από το ατύχημα ή μετά; Έχει σημασία για εμένα αυτό που ρωτάω.

Γνωριζόμασταν και πριν από το ατύχημα, υπήρχε κάτι πλατωνικό, αλλά κυρίως μετά το ατύχημα.

Παντρεμένος;

Αρραβωνιασμένος.

Έχει λοιπόν η κοπέλα σου ένα αγόρι που, πέρα από την ιδιαιτερότητά του τη σωματική, είναι όλη μέρα στον αθλητισμό ταγμένος. Πώς αντιδρά;

Το έχει αποδεχθεί πλήρως ότι αυτή είναι η δουλειά μου, αυτή είναι η ζωή μου.

Είναι φίλαθλος;

Δεν τρελαίνεται για τον αθλητισμό. Αλλά όταν αγωνίζομαι εγώ, τρελαίνεται! (γελάει).

Τι ομάδα είσαι;

Ηρακλής.

Θεσσαλονικιός;

Ναι.

Πώς έγινες Ηρακλής;

Και ο παππούς μου ήταν Ηρακλής και ο πατέρας μου ήταν Ηρακλής. Ιστορική ομάδα, η πιο παλιά εδώ, το 1908. Δυστυχώς δεν υπάρχει πια έτσι όπως υπήρχε πάντοτε.

Η αρραβωνιαστικιά σου τι ομάδα είναι;

ΠΑΟΚ.

Τη διεκδίκησες;

Νομίζω τη διεκδίκησα. Ήταν ένας μεγάλος έρωτας που έδειξε μέσα στα χρόνια ότι κρατάει. Δύο άνθρωποι που ταιριάζουν πολύ και είναι ο ένας φτιαγμένος για τον άλλον.

Πού μένεις;

Στο κέντρο, κοντά στο Καυτανζόγλειο.

Στο γήπεδο όλη μέρα; Πόσες ώρες είναι η προπόνησή σου;

Δεν είναι μόνο η προπόνηση στο γήπεδο που θέλει δύο ώρες το πρωί και δύο ώρες το απόγευμα. Είναι όλη η μέρα ταγμένη σε αυτό που κάνω. Στη διατροφή, στην ξεκούραση, στην αποθεραπεία, θέλει θυσίες. Λατρεύω τον αθλητισμό σε οποιαδήποτε μορφή, μπορώ να κάθομαι να βλέπω μέχρι και κρίκετ.

Έκανες αθλητισμό πριν από το ατύχημα;

Ναι, στις ακαδημίες του Ηρακλή είχα αρχίσει μπάσκετ. Έπαιζε η αδερφή μου πρώτα, έχει παίξει μέχρι και στην Α1, αλλά σταμάτησε νωρίς, από εκείνη κόλλησα το μικρόβιο του μπάσκετ.

Τι ύψος είχες;

1,88 μ. Έπαιζα γκαρντ.

Πόσων χρόνων ήσουν όταν συνέβη το ατύχημα;

18.

Πώς έγινε; Έτρεχες πολύ;

Όχι, δεν έτρεχα. Έχασα τον έλεγχο του αυτοκινήτου και χτύπησα κάτι προστατευτικές μπάρες που ήταν σπασμένες. Μπήκαν στο αμάξι και με χτύπησαν στα πόδια...

Από πού μπήκαν; Από την πόρτα;

Από τον συνοδηγό, από το ρείθρο που έχει ανάμεσα στη ζάντα και στη λαμαρίνα του αυτοκινήτου.

Θα επαναλάβω ότι αν δεν θες κάποια ερώτηση, μου το λες. Κατάλαβες αμέσως τι έγινε ή έχασες τις αισθήσεις σου;

Δεν έχασα τις αισθήσεις μου. Αυτό ήταν καλό, διότι εκείνη την ώρα πέρναγε ένα περιπολικό από το απέναντι ρεύμα, σταμάτησαν, τους έδωσα τα στοιχεία των γονέων μου, επικοινώνησαν μαζί τους, είχα τις αισθήσεις μου μέχρι και όταν ήρθε το ασθενοφόρο. Μετά την επέμβαση ήμουν για πέντε μέρες σε καταστολή. Όταν ξύπνησα, ήξερα ότι θα έχω σοβαρό πρόβλημα στα πόδια...

Πότε μαθαίνεις ότι σε ακρωτηρίασαν;

Αμέσως μου το είπαν οι γονείς μου, μαζί με τον γιατρό.

Πώς αντέδρασες; Έκλαψες;

Όχι. Προσπαθούσα να μάθω ακριβώς τι εννοούν, να μάθω τι λύσεις υπάρχουν. Διότι δεν ήξερα τίποτα για τεχνητά μέλη. Μου εξήγησαν ότι θα μπορώ να περπατάω με τα τεχνητά μέλη αν κάνω καλή αποκατάσταση. Σύντομα γνώρισα τον προσθετικό μου, τον Άγγελο Χρονόπουλο, που είμαστε όλα αυτά τα χρόνια μαζί.

Σε ποιο σημείο ακρωτηριάστηκαν τα πόδια σου;

Κάτω από τα γόνατα.

Αλλού δεν τραυματίστηκες;

Όχι, πουθενά αλλού.

Πιστεύεις στον Θεό;

Ναι, πολύ.

Από πριν το ατύχημα πίστευες;

Ναι, από πριν.

Περπάτησες εύκολα;

Μου πήρε έναν μήνα για να μάθω να περπατάω με τα τεχνητά μέλη χωρίς άλλα βοηθήματα, π.χ. στηρίγματα, πατερίτσες. Κάθε μέρα έβλεπα βελτίωση. Μέχρι να κλείσουν οι πληγές όμως στα πόδια -γιατί στο ένα πόδι είχα κολλήσει μικρόβιο- έπρεπε να περάσουν τρεις μήνες, έμεινα στο κρεβάτι. Μετά βοηθήθηκα σε κέντρο αποκατάστασης. Σε αυτούς τους τρεις μήνες αναθεώρησα τα πάντα στη ζωή μου, διότι την αρτιμέλειά μας οι άνθρωποι την έχουμε δεδομένη...

Αναπηρική καρέκλα;

Πέρασα και από αυτό στην αρχή.

Τα ρωτάω ωμά για να δείξουμε τι πέρασες. Άλλοι γίνονται παχύσαρκοι, πότες, καπνίζουν όλη μέρα, το βάζουν κάτω, παθαίνουν κατάθλιψη, ενώ εσύ πετάς!

Ο καθένας αντιμετωπίζει μία κατάσταση διαφορετικά. Πιστεύω ότι αν σκεφτούμε ψύχραιμα, με καθαρό μυαλό, το πραγματικά έξυπνο είναι να μην το βάλεις κάτω. Να πιάσεις κάτι πολύ κακό που σου έτυχε και να το γυρίσεις, να σε κάνει να βελτιωθείς ως άνθρωπος.



Τα πρόσθετα μέλη στην εξωαθλητική ζωή σου δεν είναι σαν αυτά με τα οποία τρέχεις στον στίβο, έτσι δεν είναι;

Ναι, είναι σαν πόδια κανονικά, φτιαγμένα από σκληρό υλικό, ανθρακόνημα.

Τα καλύπτεις; Τα κρύβεις;

Τον περισσότερο καιρό φοράω βερμούδες! Έτσι κυκλοφορώ.

Και πότε αποφασίζεις να στραφείς στον αθλητισμό για ΑμεΑ;

Πολύ γρήγορα. Άρχισα να βλέπω βίντεο από Παραολυμπιακούς Αγώνες, γνώρισα και τον φίλο μου τον Αντώνη Τσαπατάκη, ο οποίος είναι παραολυμπιονίκης. Τον προσκάλεσαν κάποιοι φίλοι μου να έρθει στο σπίτι μου να τον γνωρίσω. Τότε δεν περπάταγα ακόμα, ήμουν καθηλωμένος στο κρεβάτι. Μου μίλησε για την εμπειρία του στον αθλητισμό και ενθουσιάστηκα.

Μπούλινγκ στο σχολείο είχες δεχτεί για το επίθετό σου;

(Γελάει). Όχι. Μεμονωμένα περιστατικά εντάξει, είχαν συμβεί.

Τι έχεις σπουδάσει;

Σπούδασα οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και τώρα είμαι στο τμήμα της Νομικής στο Αριστοτέλειο.

Δεύτερη Σχολή;

Ναι. Προσπαθώ να συνδυάσω τον αθλητισμό με ακαδημαϊκό επίπεδο για όταν έρθει η στιγμή που θα αποσυρθώ.

Πήρες μπόνους για να μπεις στις Σχολές λόγω της ιδιαιτερότητάς σου;

Όχι στην πρώτη Σχολή. Έδωσα κανονικές Πανελλήνιες Εξετάσεις διότι δεν είχα την αναπηρία τότε. Στο πρώτο έτος που ήμουν στο Πανεπιστήμιο συνέβη το ατύχημα.

Η πολιτεία βοηθάει σε αυτό που κάνετε τα ΑμεΑ στον αθλητισμό;

Η πολιτεία βοηθάει όταν ένας αθλητής αρχίζει και φέρνει μεγάλες διακρίσεις. Στα πρώτα επίπεδα όμως, εκεί που είναι το πρόβλημα, εκεί που πραγματικά χρειάζεται βοήθεια, ο αθλητής είναι μόνος. Ενώ δείχνει ότι έχει ταλέντο, δεν έχει τους πόρους για να κάνει την προετοιμασία που κάνουν ξένοι αθλητές. Στο εξωτερικό έχουν πιο καλά δομημένο σωματειακό αθλητισμό και πιο εύπορες ομοσπονδίες. Εδώ γίνονται πολύ μεγάλες προσπάθειες σε ατομικό επίπεδο. Από τον ίδιο τον αθλητή και την οικογένειά του.

Στέλιο, πώς θα ήθελες να κλείσουμε; Κάτι άλλο θα ήθελες εσύ να πεις;

Ένα μήνυμα σε όποιον διαβάσει. Κανείς να μη σταματάει να κυνηγάει τα όνειρά του! Ό,τι κι αν συμβαίνει, όποια δυσκολία κι αν του επιφυλάσσει η ζωή. Να μη σταματάει να αγωνίζεται για τα όνειρά του.