Εθνική Πόλο Γυναικών: Η τέχνη της άμυνας και ο... αρχιτέκτονας!

Όπως και σε πολλά ακόμα ομαδικά αθλήματα έτσι και στον υδάτινο κόσμο του πόλο, η άμυνα είναι η βάση για να χτιστεί κάτι σπουδαίο. Και ο Χάρης Παυλίδης επαναπροσδιόρισε την αμυντική τακτική με μια καινοτόμο προσέγγιση, μετατρέποντας τις όποιες αδυναμίες σε πλεονέκτημα και οδηγώντας πανάξια την Εθνική πόλο Γυναικών στη... γη της επαγγελίας, ήτοι στην κατάκτηση της παγκόσμιας κορυφής.

Το βασικό τρικ του ομοσπονδιακού τεχνικού έχει να κάνει με τη διπλή προστασία του τέρματος, με μια παραλλαγή της ζώνης. Ένα αμυντικό σύστημα που «αφοπλίζει» την αντίπαλη φουνταριστή πριν καν δεχτεί την μπάλα, δημιουργώντας ασφυκτικό μαρκάρισμα γύρω από την καρδιά της επίθεσης.

Ταυτόχρονα, μετατρέπει την περιφερειακή αμυντικό σε μια άτυπη δεύτερη τερματοφύλακα, που ρολάρει μπροστά από το τέρμα και περιορίζει το οπτικό πεδίο της παίκτριας που εκτελεί. Ως αποτέλεσμα, η Ουγγαρία είχε πάμπολλα βεβιασμένα σουτ υπό ψυχολογική πίεση, κάτι που αποδεικνύει περίτρανα και το οικτρό 1/11 στην παίκτρια παραπάνω.

Απέναντι στην Ουγγαρία, στον τελικό του Παγκοσμίου, αυτή η τακτική έλαμψε σε όλο της το μεγαλείο. Ο Παυλίδης είχε διαβάσει τις αδυναμίες των Μαγυάρων από το πρώτο ματς στη φάση των ομίλων. Τους άφησε χώρους, αλλά όχι ελεύθερο πεδίο προς την εστία. Με ορατότητα... μηδέν η Ουγγαρία δεν είχε ποτέ τύχη, καθώς το πλάνο εκτελέστηκε στην εντέλεια από τις Ελληνίδες διεθνείς.

Η συγκεκριμένη αμυντική τακτική σπάνια υιοθετείται στο σύγχρονο πόλο. Είτε γιατί ο εκάστοτε προπονητής δεν διαθέτει τις παίκτριες με την ικανότητα να την εφαρμόσουν, είτε για λόγους φιλοσοφίας ή (περιορισμένης) αντίληψης. Σε κάθε περίπτωση, η αμυντική προσέγγιση του Παυλίδη έκανε... ματ σε όλους τους αντιπάλους στη Σιγκαπούρη και αν μη τι άλλο αξίζει να αποτελέσει σχολή για τη σύγχρονη υδατοσφαίριση!