Ο MVP του EURO, Δημήτρης Κρατημένος, στο «ΦΩΣ»: «Ένας προβολέας στο Γουδή, έξι στην Τουρκία»!

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Το παιδί αυτό είναι ξεχωριστό, με εντυπωσίασε με τον χαρακτήρα του. Μόνο στην ηλικία είναι μικρός. Είναι ο MVP τερματοφύλακας του Ευρωπαϊκού που πήρε χρυσό μετάλλιο η Εθνική Κ17, ο οποίος ήταν και πέρσι MVP στο Παγκόσμιο! Δημήτρης Κρατημένος λοιπόν. Η τύχη μάλιστα έπαιξε παιχνίδι, τον συνάντησα στην Κέρκυρα!

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 19/8/2023

Ημερομηνία γέννησης;

Γεννήθηκα στις 17/4/2006.

Ρε μπαγάσα, τρία σερί χρόνια με τις Εθνικές βγαίνεις MVP τερματοφύλακας των διοργανώσεων.

Είναι αλήθεια. Το σημαντικό όμως δεν είναι τι κάνω εγώ, αλλά το ότι η ομάδα είναι στα μετάλλια και μάλιστα με πυραμίδα.

Δηλαδή;

Πρόπερσι πήραμε το χάλκινο στο Ευρωπαϊκό, πέρσι πήραμε το ασημένιο στο Παγκόσμιο, φέτος πήραμε το χρυσό στο Ευρωπαϊκό! Σκαλί σκαλί η άνοδος.

Χρήματα θα πάρετε για το χρυσό;

Όχι.

Προνόμια;

Το μόνο προνόμιο είναι ότι θα μπούμε στη σχολή που θα επιλέξουμε. Εκτός από τις στρατιωτικές σχολές.

Εσύ τι θα διαλέξεις;

Δυστυχώς δεν έχω κατασταλάξει. Είμαι μεταξύ Πολυτεχνείου, Οικονομικών, Ιατρικής.

Ποιον τερματοφύλακα έχεις πρότυπο;

Τον Μάνο Ζερδεβά.

Είστε και στο ίδιο ύψος.

Τον έχω στο κινητό μου ταπετσαρία, είχα βγει μια φωτογραφία μαζί του πριν από δύο χρόνια και δεν έχω αλλάξει την ταπετσαρία στο κινητό μου επί δύο χρόνια. Για να τη βλέπω κάθε μέρα και να μου θυμίζει ποιος είναι ο στόχος και πού θέλω να φτάσω.

Μικρότερος όταν ήσουν ποιον είχες πρότυπο;

Τον Γιόζιπ Πάβιτς. Τα σωματικά μου χαρακτηριστικά όμως μοιάζουν με του Ζερδεβά. Όχι πολύ ψηλοί, αλλά εκρηκτικοί.

Θα ψηλώσεις κι άλλο.

Λογικά ναι. Θα πάω στη Γ' Λυκείου.

Στον Παναθηναϊκό σε ποια θέση είσαι τώρα στην ιεραρχία;

Δεύτερος πίσω από τον Σέρβο, ο οποίος είναι πολύ καλός γκολκίπερ, έμπειρος. Ο Ντιμίτρι Ριστίσεβιτς.

Το συμβόλαιό σου πότε λήγει με τον Παναθηναϊκό;

Δεν έχω υπογράψει ακόμα συμβόλαιο λόγω ηλικίας.

Ο Λυκούδης, που είχα συνέντευξη του προπονητή-πατέρα του χθες, ήξερες ότι έχει κλείσει στον Ολυμπιακό;

Ναι. Είναι σαν αδερφός μου. Χαίρομαι πολύ για τον αδελφό μου, είναι μεγάλος παίκτης, έχει δουλέψει πολύ σκληρά για να πετύχει τον στόχο του. Ελπίζω κι εγώ κάποια στιγμή να πετύχω τον στόχο μου.

Στην Κέρκυρα πώς βρέθηκες; Όταν σε πήρα τηλέφωνο για συνέντευξη, ήταν έκπληξη και για τους δυο μας ότι ήμασταν και οι δύο στην Κέρκυρα!

Με φιλοξενεί ένας πολύ καλός μου φίλος από τη Βουλιαγμένη, έπαιζε φέτος στην ομάδα της Βουλιαγμένης, ο Άρης Βέλιος. Έχει το πατρικό του στην Κέρκυρα.

Έχεις ξανάρθει; Πώς σου φαίνεται το νησί;

Με είχε φιλοξενήσει και πέρσι, μου άρεσε τόσο πολύ που ξανάρθα. Πάρα πολύ όμορφο νησί, με τρομερές παραλίες, με ζωντάνια, κόσμο, έχεις πολλά πράγματα να κάνεις.

Πώς άρχισες το πόλο;

Είναι αστείος ο λόγος.

Τέτοια θέλω.

Στην Α' Δημοτικού ήμουν χοντρούλικο παιδί. Θυμάμαι έκανα κούνια και είχα στο χέρι ένα σουβλάκι και στο άλλο χέρι μια πορτοκαλάδα. Με είδε η μάνα μου και έγινε έξαλλη. Μου είπε «έχεις γίνει εκατό κιλά, θα σε πάω στο πόλο να αδυνατίσεις».

Είχαν οι γονείς σου καμία σχέση με πόλο;

Καμία! Ούτε καν περνούσε από το μυαλό τους ότι θα παίρνω μετάλλια με τις μικρές Εθνικές και ότι θα ψηφίζομαι MVP.

Γιατί σκίζουν τα ελληνόπουλα στο πόλο;

Γιατί δουλεύουμε πολύ σκληρά και μεθοδικά, παρά τις αντίξοες συνθήκες. Προπονούμαστε κάθε μέρα στο 100%, κάνουμε και διπλές προπονήσεις, όταν μπαίνουμε στην προπόνηση τα δίνουμε όλα για το καλό των εθνικών ομάδων.

Είπες πριν «αντίξοες συνθήκες». Δώσε μου ένα παράδειγμα. Είναι γνωστό ότι δεν έχουμε πισίνες, αλλά πες μου γι' αυτό.

Όταν κάναμε προπονήσεις με την Εθνική, είχαμε διπλές προπονήσεις, πρωί και βράδυ. Το βράδυ από τους τέσσερις προβολείς λειτουργούσε ένας! Στην Τουρκία που παίξαμε τους αγώνες ξέρετε πόσους προβολείς είχε;

Πόσους;

Έξι!

Τρομερός είσαι.

Όταν αποκρούς λοιπόν την μπάλα με έναν προβολέα, είσαι έτοιμος να την αποκρούσεις με τους έξι προβολείς... Και μάλιστα, επειδή κάθισα και μετρούσα γιατί μου έκανε μεγάλη εντύπωση, δεν είναι μόνο ότι παίζαμε τους αγώνες στην Τουρκία με έξι προβολείς. Ο κάθε προβολέας είχε δεκαέξι φώτα! Ενώ στο Γουδή αυτός ο ένας μόνο προβολέας που είχαμε είχε τέσσερα φώτα…

Πες μου για τον τελικό με τους Σέρβους.

Μπήκαμε μέσα τρομερά συγκεντρωμένοι, με πολύ πάθος και πίστη. Στο ημίχρονο το σκορ ήταν 6-1! Μετά ξύπνησαν εκείνοι, πήραν ψυχολογία, έγινε το ματς ψιλοντέρμπι, αλλά σε κανένα σημείο δεν βρεθήκαμε πίσω στο σκορ και στεφθήκαμε πρωταθλητές Ευρώπης.

Με την Ισπανία στον ημιτελικό;

Εκείνο το ματς ήταν πιο αμφίρροπο. Στο ημίχρονο ήμασταν 5-5 αν θυμάμαι καλά. Βρήκαμε τη συγκέντρωσή μας, δυσκολέψαμε πολύ το μπλοκ, πεταγόμασταν και οι έξι για μπλοκ! Όταν βγάζεις τις άμυνες, τα γκολ μπροστά θα έρθουν. Το μυστικό κάθε επιτυχίας των ελληνικών ομάδων στο πόλο είναι η άμυνα.

Έχουμε σχολή σε αυτό, ε;

Σχολή είναι η Εθνική Ανδρών, η άμυνά της είναι για σεμινάριο! Είναι απίστευτη η άμυνα που κάνουν, είναι να τη διδάσκουν σε άλλες ομάδες.

Ποιος παίκτης της Εθνικής Ανδρών σού αρέσει πιο πολύ εκτός από τον τερματοφύλακα τον Ζερδεβά;

Ο Σκουμπάκης.

Αυτός παίζει με τον Βλαχόπουλο στη Νόβι Μπέογκραντ. Γιατί;

Είναι τρομερός αμυντικός. Είναι βουνό. Όταν ως τερματοφύλακας έχεις τέτοιο βουνό να κάνει συνεχώς μπλοκ στη μία γωνία, σε βοηθάει πολύ να ρίξεις το βάρος σου στην άλλη.

Από ποιες ομάδες είναι τα παιδιά που συνθέτουν την Εθνική Κ17;

Από όλη την Ελλάδα. Η επαρχία στηρίζει πολύ τις μικρές Εθνικές πόλο! Έχουμε δύο παίκτες από ομάδες της Κρήτης, συγκεκριμένα από τα Χανιά, τρεις παίκτες από ομάδες της Θεσσαλονίκης, έχουμε έναν από Πάτρα, έναν από Βουλιαγμένη, έναν από ΑΕΚ, έναν από Φάληρο.

Ποιο είναι το πιο δύσκολο για τον τερματοφύλακα;

Να βάλεις το μυαλό σου και τις σκέψεις σου σε μία τάξη.

Γιατί το λες αυτό;

Διότι οι άλλοι παίκτες κολυμπάνε και τους φεύγει το άγχος. Εμείς στο τέρμα μπορούμε να τα δούμε όλα, να τα ακούσουμε όλα, να τα σκεφτούμε όλα. Αυτό μπορεί να σε οδηγήσει σε αρνητικές σκέψεις. Πρέπει να είσαι έτοιμος να κάνεις το ματς της ζωής σου! Το μυστικό είναι να βλέπεις το ματς φάση φάση, να ξεχνάς την προηγούμενη φάση και να μην αφήνεις να σου φύγει ούτε μία φάση. Πρέπει να δίνεις το 100% σε κάθε φάση.

Ποιο σουτ είναι το πιο δύσκολο για τον τερματοφύλακα;

Δεν υπάρχει εξ ορισμού κάποιο σουτ που να θεωρείται το πιο δύσκολο. Ωστόσο, θα πω το σκαστό σουτ που θα πάει συρτά. Στα δέκα σκαστά σουτ αναπηδάει η μπάλα στα εννέα. Ο τερματοφύλακας, αν πάει η μπάλα συρτά, μπορεί να δεχτεί το γκολ κάτω από το χέρι του. Επίσης, το ψηλοκρεμαστό σουτ είναι δύσκολο για όποιον τερματοφύλακα βγαίνει λίγο έξω από το τέρμα.

Γούρια έχεις;

Καλά...

Τι;

Θα γίνουμε περίγελος. Ανοίγετε μεγάλο θέμα. Όποιον και αν ρωτήσετε στην Εθνική, θα σας πει για τα γούρια μου...

Πες μου τα.

Προσπαθώ να κάνω τα ίδια πράγματα με τη σειρά, ώστε να μην αλλάξει τίποτα. Παράδειγμα: οκτώ μέρες στο τουρνουά δεν άφηνα κανέναν να αλλάξει θέση στο φαγητό!

Α, το επιβάλλεις και στους άλλους.

Δεν άφηνα κανέναν να μην κάνει τα ίδια!

Πες κι άλλα.

Στο λεωφορείο καθόμασταν με τον ίδιο τρόπο!

Μαγιό;

Εννοείται ότι φορούσαμε τα ίδια μαγιό, δεν τους άφηνα να αλλάξουν μαγιό, με αυτό που φορούσε ο καθένας όταν ξεκινήσαμε με αυτό τελειώσαμε! Εκτός από τον Καρατζά που μου έδωσε καρδιακή προσβολή στον τελικό, πήγε και άλλαξε για πρώτη φορά μαγιό, αλλά αφού έπαιξε καλά, χαλάλι του!

Πώς θες να κλείσουμε;

Ο τίτλος του MVP ήρθε μέσα από σκληρή δουλειά και πολλές θυσίες. Όμως δεν θα μπορούσε να έρθει στα χέρια μου, αν δεν είχα αυτούς τους συμπαίκτες να παίζουν αυτήν την άμυνα. Τους ευχαριστώ πολύ. Το άθλημα είναι ομαδικό, αυτοί βοηθάνε εμένα και εγώ βοηθάω εκείνους. Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω τους αφανείς ήρωες.

Ποιοι είναι αυτοί;

Οι προπονητές μας στα σωματεία και στις Εθνικές, καθώς και οι γονείς μας. Οι προπονητές μας με ήλιο στο κεφάλι, με καύσωνα, πάντα πάνω από εμάς να μας προπονούν κάθε μέρα, προσπαθούν να μας κάνουν καλύτερους παίκτες και καλύτερους ανθρώπους. Γιατί αν δεν είσαι καλός άνθρωπος, δεν είσαι και καλός παίκτης, δεν έχει αξία.

Τι είσαι εσύ, ρε;

Να ευχαριστήσω και τον κ. Φίλιππο Καραμπέτσο, τον προπονητή τερματοφυλάκων που με βοήθησε πολύ. Κλείνω με τους γονείς μας. Τους γονείς όλων των παικτών. Προσωπικά, τους γονείς μου τους ευγνωμονώ. Όλα τα χρόνια έχουν κάνει πολλές θυσίες για εμένα, με πήγαιναν με το αυτοκίνητο στην προπόνηση και με έφερναν, με χιόνια και με κρύα, με βροχές, με καύσωνα - και ο πατέρας μου και η μάνα μου. Μάλιστα, η μάνα μου έκανε δύο χειρουργεία στη μέση λόγω του αυτοκινήτου. Τους είμαι αιώνια ευγνώμων. Χωρίς τους γονείς μου δεν θα είχα κάνει τίποτα.