Πρέσινγκ και... κλωτσιά vs Ελ Αραμπί, Βαλμπουενά!

Η διαφορά ποιότητας που αντιπαρέβαλλε ο Ολυμπιακός στο ανελέητο τρέξιμο, πρέσινγκ και σκληρό παιχνίδι του ΠΑΟ, ο Ελ Αραμπί που θύμισε Ντάρκο Κοβάτσεβιτς, αλλά και οι περιπτώσεις Βέλεθ, Καραμάνου. Γράφει ο Γιώργος Ξανθόπουλος.

Πρέσινγκ και... κλωτσιά vs Ελ Αραμπί, Βαλμπουενά!
Photo Credits: Eurokinissi

Ακόμα και μια ομάδα του επιπέδου του Ολυμπιακού δεν είναι δυνατό να πιάνει την επιθυμητή απόδοση σε κάθε ματς, ή να παίζει στα… κόκκινα σε κάθε παιχνίδι. Όταν λοιπόν η ομάδα δεν βρίσκεται στην καλύτερη μέρα της, ή έχει αρκετά κενά διαστήματα στο παιχνίδι της, πολλές φορές μία ενέργεια ενός ποιοτικού ποδοσφαιριστή είναι αυτή που θα κάνει τη διαφορά, θα δώσει μία νίκη και -γιατί όχι- κι ένα ολόκληρο πρωτάθλημα.

Τέτοια «πάστα» ποδοσφαιριστή είναι ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί, ο Μαροκινός άσος των «ερυθρόλευκων», ο οποίος στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό δεν θύμιζε σε τίποτα τον «πυροβολητή» άλλων φετινών αναμετρήσεων του Ολυμπιακού, μέχρι που τον… θύμισε με πάταγο! Στο 74’, όταν δέχθηκε τη μπαλιά-«λουκούμι» ενός άλλου ποιοτικότατου ποδοσφαιριστή της ομάδας του Πειραιά, του Ματιέ Βαλμπουενά, για να πετύχει ένα από τα ομορφότερα γκολ της αγωνιστικής. Με εξαιρετικό πλασέ πάνω στην κίνηση, το οποίο να πούμε την αλήθεια μάς θύμισε έναν άλλο τεράστιο φορ του -σχετικά πρόσφατου- παρελθόντος στον Ολυμπιακό, τον μεγάλο Ντάρκο Κοβάσεβιτς.

Ο Ελ Αραμπί ήταν αυτός που όχι μόνο χάρισε τους τρεις βαθμούς στην ομάδα του και την έστειλε… συστημένη στην κορυφή της κατάταξης, αλλά ταυτόχρονα απέτρεψε τη γκρίνια και τη μουρμούρα που σίγουρα θα ακολουθούσε αν δεν ερχόταν -για άλλη μια φορά- η νίκη απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο Παναθηναϊκό. Έναν Παναθηναϊκό, πάντως, που προς τιμήν του δεν πήγε στο Φάληρο με την παραμικρή διάθεση να κλειστεί πίσω, αντίθετα έβγαινε ταχύτατα μπροστά με τρεις και τέσσερις παίκτες κάθε φορά και δημιούργησε ουκ ολίγες φορές κινδύνους για την εστία του Σα.

Ταυτόχρονα, όμως, επιβεβαιώνεται και αυτό που γράψαμε παραπάνω περί διαφοράς ποιότητας: Η μία ομάδα (Ολυμπιακός) έπαιξε μετριότατα βάσει της δυναμικότητάς της, η άλλη (Παναθηναϊκός) έπαιξε στο… 110%. Όμως η διαφορά τους -που έκρινε και το αποτέλεσμα- ήταν η ύπαρξη παικτών απαράμιλλης ποιότητας στο ένα ρόστερ (Ελ Αραμπί, Βαλμπουενά), που δεν υπάρχουν στο άλλο. Παικτών που απέναντι στο ανεξάντλητο τρέξιμο, πρέσινγκ και πολλές φορές σκληρό παιχνίδι που επέδειξαν οι «πράσινοι», αντιπαραβάλλουν… καντάρια μπάλας σε μια ενέργεια, σε μία φάση. Πολλές φορές δεν χρειάζονται και περισσότερες!

Ειδική μνεία για τον Βέλεθ!

Η ύπαρξη του «ντέρμπι αιωνίων» στο πρόγραμμα της 17ης αγωνιστικής αδικεί -νομοτελειακά- τα άλλα πρόσωπα του διημέρου που διακρίθηκαν με την απόδοσή τους. Γι’ αυτό και εμείς θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε τουλάχιστον ένα από αυτά, το οποίο κατά τη γνώμη της στήλης χρήζει ιδιαίτερης αναφοράς. Για τον Φραν Βέλεθ ο λόγος, τον χαλκέντερο στόπερ του Άρη, το όνομα του οποίου σημειωτέον έχει ακουστεί αρκετές φορές και για τον Ολυμπιακό σε μεταγραφικό επίπεδο.

Πέρα από εξαιρετικός κεντρικός μπακ, ο Ισπανός έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι «το έχει» και το γκολ, κάτι που φρόντισε να… υπενθυμίσει και στο έτερο ντέρμπι της αγωνιστικής, αυτό της Θεσσαλονίκης ανάμεσα στον Άρη και τον ΠΑΟΚ στο «Βικελίδης». Ο αμυντικός των «κιτρίνων» ήταν αυτός που έβαλε την ομάδα του μπροστά στο σκορ με την κεφαλιά του 41ου λεπτού, ανοίγοντας τον δρόμο για μια από τις μεγαλύτερες νίκες στην ιστορία του Άρη επί του «Δικεφάλου του Βορρά».

Υ.Γ.: Μία αναφορά και στον Τάσο Καραμάνο, τον «χρυσό» σκόρερ της Λαμίας στη Νέα Σμύρνη. Ο έμπειρος επιθετικός πέτυχε γκολ κατά της παλιάς του ομάδας και δεν το πανηγύρισε, μια κίνηση που δείχνει ότι ο ίδιος εκτιμά το διάστημα που πέρασε φορώντας τα κυανέρυθρα του Πανιωνίου (τη σεζόν 2015-2016) και την οποία εμείς εκτιμούμε όποτε βλέπουμε στα ποδοσφαιρικά γήπεδα.

Photo Credits: Eurokinissi