Η ώρα του κυνισμού

Είναι μια ομάδα που μέχρι και τον αγώνα στα Πηγάδια την χαρακτήριζε και η ποδοσφαιρική αφέλεια. Το όμορφο ποδόσφαιρο, οι πολλές τελικές, τα γκολ δεν έφεραν αποτελέσματα.

Μία νίκη στο πρωτάθλημα σε έξι αγωνιστικές. Πέντε βαθμούς. Δέκα γκολ υπέρ, εννέα γκολ κατά. Η Ξάνθη είχε 15 βαθμούς με 10 γκολ υπέρ και επτά κατά. Δύο γκολ διαφορά, αλλά 10 βαθμούς ψηλότερα.

Αυτό που είχε η Ξάνθη τις πρώτες έξι αγωνιστικές, τον ποδοσφαιρικό κυνισμό, με αυτό την κέρδισε ο Άρης στα Πηγάδια.

Ο Άρης του Μίκαελ Ένινγκ έπαιξε ένα ποδόσφαιρο λίγο διαφορετικό σε σχέση με ό,τι είχε παρουσιάσει στα πρώτα έξι παιχνίδια. Προσήλωση στην άμυνα, έκλεισε τους διαδρόμους, όπως είχε ζητήσει ο Ένινγκ, δεν άφησε την Ξάνθη να κάνει το παιχνίδι της, έγινε κυνικός, έγινε ομάδα με στόχο.

Πέτυχε ένα γκολ πολύ νωρίς και το διαφύλαξε με σχετική άνεση. Όποιος είδε το παιχνίδι μπορεί να καταλάβει πως αλλές τρεις ώρες να έπαιζαν οι δύο ομάδες, ο Άρης δεν θα έχανε χθες…

Φταίει ο Ένινγκ γι’ αυτόν τον κυνισμό; Μάλλον όχι άμεσα, διότι δεν μπορεί να διαφοροποιήσει την αγωνιστική συμπεριφορά μιας ομάδας ένας προπονητής που αναλαμβάνει μεσούσης της χρονιάς και δεν έχει την παραμικρή επαφή με το πρωτάθλημα.

Έμμεσα προφανώς και έπαιξε ρόλο η παρουσία του, για να είναι όλοι πιο πειθαρχημένοι σε αυτό που πρέπει να κάνουν στο γήπεδο. Αυτός που δεν βγήκε από τις συνήθειές του ήταν και ο κορυφαίος του Άρη χθες. Λέγεται Λούκας Σάσα. Έπαιξε και αριστερό μπακ, μάλλον για πρώτη φορά στη ζωή του.

Ο κυνισμός του Άρη που (επιτέλους) εμφανίστηκε στα Πηγάδια έχει να κάνει περισσότερο με την θέση της ομάδας και τους βαθμούς της. Προφανώς και αντιλήφθηκαν όλοι ότι δεν πάει πιο κάτω.

Σε τέτοια παιχνίδια, με την πλάτη τον τοίχο και υπό πίεση, ο Άρης αντιδρά, έχει σφυγμό. Σε παιχνίδια που είναι (και καλά…) φαβορί και θα κερδίσει εύκολα ή δύσκολα, σπανίως κερδίζει (βλέπε ΟΦΗ, Λάρισα, Βόλος).

Ο Άρης κάλυψε ένα μικρό μέρος των απωλειών του στα πρώτα έξι παιχνίδια του πρωταθλήματος. Για να ξαναμπεί στον δρόμο που έχει χαράξει και να φτάσει μέχρι τα πλέι οφ, ο κυνισμός πρέπει να γίνει η καθημερινή “τροφή” της ομάδας. Με τον Γερμανό Ένινγκ στον πάγκο η πιθανότητα αυτό να γίνει πράξη μεγάλωσε.