Στο ματς με τον ΠΑΟ, ο χειρότερος Ολυμπιακός επί Μαρτίνς

Η στατιστική απεικόνιση του προχτεσινού ντέρμπι απλά επιβεβαιώνει την πολύ κακή παρουσία του Ολυμπιακού και αιτιολογεί το γεγονός ότι δεν κατάφερε να νικήσει αυτόν τον Παναθηναϊκό των πολύ μεγάλων προβλημάτων. Δεν χρειάζονται, βέβαια, οι αριθμοί για να αποδείξουν όσα φάνηκαν με… γυμνό μάτι, καθώς οι παίκτες του Πέδρο Μαρτίνς δεν κατάφεραν σε κανένα σημείο του ματς να επιβληθούν των γηπεδούχων, ακόμη κι όταν πήραν το προβάδισμα με το γκολ του Γκερέρο, σε καθοριστικό σημείο της αναμέτρησης.

Αυτή ήταν η μία από τις μόλις πέντε τελικές προσπάθειες που είχε ο Ολυμπιακός στο ντέρμπι. Ένας απογοητευτικός αριθμός, ο οποίος δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ στο ελληνικό πρωτάθλημα για την πειραϊκή ομάδα από τότε που ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ο Πέδρο Μαρτίνς, δηλαδή από το ξεκίνημα της περασμένης σεζόν. Δεν έγινε ποτέ στο περσινό πρωτάθλημα, ακόμη και σε παιχνίδια στα οποία ο Ολυμπιακός είχε ήττες, όπως με τον ΠΑΟΚ στο καθοριστικό ντέρμπι της Τούμπας. Δεν έγινε ούτε φέτος, ακόμη και σε πολύ δύσκολους αγωνιστικούς χώρους όπως αυτός της Λάρισας, αν και το ΟΑΚΑ δεν ήταν και σε πολύ καλύτερη κατάσταση, αλλά τέλος πάντων.

Είναι επίσης εκπληκτικό ότι ουδέποτε ο Ολυμπιακός είχε τόσο μικρό αριθμό τελικών προσπαθειών ακόμη και σε ευρωπαϊκούς αγώνες του. Οι επτά στο ματς με την πλζεν στην Τσεχία ήταν ό,τι λιγότερο έχει επειδείξει επιθετικά η πειραϊκή ομάδα, αλλά εκείνο το παιχνίδι ήταν σε νοκ άουτ φάση και υπήρχε επαναλαηπτικός, οπότε το μεγάλο βάρος είχε πέσει στην άμυνα.

Μπορεί, λοιπόν, να φάνηκε προχτές ότι η πειραϊκή ομάδα αντιμετώπισε πολλά αμυντικά προβλήματα από τον Παναθηναϊκό, αλλά στην πραγματικότητα το μεγάλο πρόβλημα ήταν στην επίθεση. Διότι οι έξι τελικές των γηπεδούχων, εκ των οποίων οι δύο ήταν από εκτελέσεις πέναλτι και η μία από το πλασέ (από θέση οφσάιντ που δεν δόθηκε) του Μακέντα στο τέλος δεν είναι φυσικά κάτι υπερβολικό. Αλλά οι πέντε του Ολυμπιακού είναι ένα αρνητικό ρεκόρ που σίγουρα προβληματίζει, ειδικά μετά τις… δεκαεπτά τελικές προσπάθειες που είχε η ίδια ομάδα λίγες μέρες νωρίτερα κόντρα στην Τότεναμ, σε αγώνα για το Τσάμπιονς Λιγκ!

Από αυτές τις πέντε τελικές προσπάθειες, ουσιαστικά η μοναδική απειλή για τον Διούδη ήταν το γκολ του Γκερέρο! Από κει και πέρα υπήρξε μια κεφαλιά του Ισπανού από δύσκολη θέση που πήγε πάνω στον γκολκίπερ του Παναθηναϊκού, ένα φαλτσαριστό σουτ από πλάγια θέση του Ποντένσε που έφυγε μακριά από την εστία, μια δύσκολη κεφαλιά του Μεριά που έφυγε άουτ και ένα σουτ του Γκιγιέρμε που δεν απείλησε. Ο Ολυμπιακός δηλαδή δεν είχε πραγματική ευκαιρία πέραν του γκολ σε 90 λεπτά αγώνα συν τις καθυστερήσεις (έστω και… πετσοκομμένες) που κράτησε ο Γερμανός διαιτητής!

Τόσο απογοητευτικός επιθετικός απολογισμός δεν υπάρχει επί Μαρτίνς. Σε κανένα ματς του Ολυμπιακού, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Στο μοναδικό ματς που μπορεί να θυμηθεί κανείς ότι οι Πειραιώτες είχαν χαμηλότερη επίδοση ήταν σε μια νίκη τους επί του ΠΑΟΚ προ τριετίας με 1-0 στο Φάληρο, με το γκολ του Μπιορν Ένγκελς. Τότε ο Ολυμπιακός ίχε συνολικά τέσσερις τελικές προσπάθειες και ο ΠΑΟΚ πέντε…

Οι συγκρίσεις στην Ελλάδα

Η δεύτερη χειρότερη παραγωγή τελικών προσπαθειών στο ελληνικό πρωτάθλημα στη διετία Μαρτίνς είναι οι έξι που είχε η ομάδα πάλι στο ΟΑΚΑ, στο περσινό 1-1 με την ΑΕΚ, με το γκολ του Φορτούνη και τη μεγάλη ευκαιρία του Φετφατζίδη στο τέλος. Σε ένα ματς με το ίδιο σκορ και με παρόμοια κακή απόδοση της ομάδας στην επίθεση, αλλά όχι τόσο όσο η προχτεσινή, αφού τουλάχιστον τότε είχε απειλήσει πραγματικά τον αντίπαλο.

Σε δύο ακόμη ματς ο Ολυμπιακός είχε λίγες τελικές για τη Σούπερ Λίγκα. Πέρυσι στα Γιάννενα, όταν επικράτησε με 2-1 του ΠΑΣ είχε κάνει κακό ματς με μόλις επτά τελικές, ενώ τον ίδιο αριθμό είχε και στη φετινή νίκη του επί της Λάρισας στο «χωράφι» της AEL FC Arena. Σε αυτά τα δύο παιχνίδια, όμως, η νίκη είχε κρύψει το πρόβλημα, ενώ και πάλι οι περισσότερες από αυτές τις προσπάθειες για γκολ δεν ήταν «τζούφιες» όπως στο προχτεσινό ντέρμπι, αλλά… κανονικές ευκαιρίες.

Να σκεφτεί κανείς δύο εντυπωσιακά συγκριτικά στοιχεία για να φανεί ακόμη πιο ξεκάθαρα η επιθετική ένδεια του ολυμπιακού στο 1-1 με τους «πράσινους». Όταν ο Ολυμπιακός πήγε στην Τούμπα για να παίξει το κρίσιμο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και απέτυχε χάνοντας με 3-1, είχε πραγματοποιήσει δέκα τελικές! Το γκολ του Ποντένσε ήρθε στο τέλος, αλλά από την αρχή ο Ολυμπιακός είχε απειλήσει με τον Λάζαρο σε μια φάση που θα μπορούσε να είχε αλλάξει τα δεδομένα. Και σε ένα κακό παιχνίδι του, είχε κάνει αρκετές φάσεις. Επίσης ότι στο αντίστοιχο με το προχτεσινό περσινό ντέρμπι, στο οποίο ο Ολυμπιακός νίκησε με το γκολ του Γκερέρο, είχε κάνει έντεκα τελικές προσπάθειες. Και μάλιστα σε ένα παιχνίδι που είχε διακοπεί στο 70’ λόγω της εισβολής των οπαδών του Παναθηναϊκού! Σε ματς δηλαδή με διάρκεια είκοσι λεπτά λιγότερη, ο Ολυμπιακός είχε πραγματοποιήσει πάνω από τις διπλές τελικές προσπάθειες σε σχέση με την προχτεσινή φτωχότατη εμφάνισή του.

Δεν λέμε, φυσικά, για το 1-1 με τον Παναθηναϊκό στο «Γ. Καραϊσκάκης». Αυτό ήταν πραγματικά μαγική εικόνα με τις τελικές να είναι 21-3 υπέρ του Ολυμπιακού που ήταν αυτός τότε που έσωσε το βαθμό στο τέλος με το γκολ του Σισέ. Ούτε ακόμη περισσότερο για το 0-1 από τον ΠΑΟΚ, τότε που οι «ερυθρόλευκοι» είχαν κάνει 25 προσπάθειες για γκολ και δεν έβαλαν κανένα. Τότε το πρόβλημα ήταν η αναποτελεσματικότητα, αλλά τώρα στο πρωτάθλημα δεν βγαίνουν πολλές φάσεις κι αυτό είναι ένα εξίσου μεγάλο θέμα προς επίλυση. Με τον Αστέρα και την Λάρισα ο Ολυμπιακός γλίτωσε την ισοφάριση γιατί δεν έκανε ευκαιρίες και δεν «κλείδωσε» τη νίκη του, με τον Παναθηναϊκό ήταν η τρίτη και… φαρμακερή.

Ούτε στην Ευρώπη τόσο λίγες!

Το πιο εντυπωσιακό σε αυτή την αρνητική επίδοση που είχε ο Ολυμπιακός σε ό,τι αφορά την επιθετική παραγωγή του στο ντέρμπι με τους «πράσινους» ήταν ότι σε όλα τα παιχνίδια που έχει δώσει με προπονητή τον Πέδρο Μαρτίνς σε προκριματικά και ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και του Γιουρόπα Λιγκ, δεν υπήρχε παιχνίδι που να κάνει τόσες λίγες προσπάθειες για γκολ.

Η αμέσως χειρότερη, όπως προαναφέραμε, ήταν οι επτά τελικές στο φετινό 0-0 με την Βικτόρια Πλζεν στην Τσεχία, αλλά εκεί ο Ολυμπιακός είχε το νου του να κρατήσει πίσω. Κι έκανε και πιο επικίνδυνες ευκαιρίες, έστω κι αν δεν σκόραρε. Στη δε ρεβάνς πέτυχε τέσσερα γκολ στον συγκεκριμένο αντίπαλο, με … εικοσιτέσσερις τελικές προσπάθειες!

Με μεγάλους αντίπαλους, ακόμη και σε δύσκολες έδρες, ο Ολυμπιακός είναι πάντοτε επικίνδυνος και απειλητικός στην εποχή Μαρτίνς, όταν αγωνίζεται στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Πέρυσι με την Μπέτις είχε εννιά τελικές στο 0-0 του Φαλήρου (παίζοντας και με δέκα παίκτες λόγω της αποβολής του Τσιμίκα), ενώ στην ήττα του στη Σεβίλλη είχε δέκα. Με την Μίλαν στην Ιταλία έκανε δέκα τελικές παρότι έχασε με 3-1,, ενώ στο θρίαμβο που έδωσε και την πρόκριση είχε… δεκαεπτά! Με την Ντιναμό Κιέβου ήταν αποτελεσματικός στο 2-2 στο «Καραϊσκάκης» με οκτώ τελικές, ενώ στην Ουκρανία έχασε 1-0 και αποκλείστηκε, αλλά είχε κάνει εννιά φάσεις για να σκοράρει.

Φέτος οι αριθμοί στην Ευρώπη είναι ακόμη πιο φανταχτεροί για τις επιθετικές ικανότητες της ομάδας του Μαρτίνς και κάνουν πιο δυσάρεστη την εικόνα των πέντε τελικών στο προχτεσινό ντέρμπι. Με την Μπασάκ είχε έντεκα τελικές στο 2-0 του Φαλήρου και δέκα στο 1-0 την Κωνσταντινούπολης. Με την Κράσνονταρ δεκατέσσερις εκτός έδρας στο 2-1 και είκοσι στο 4-0! Με την Τότεναμ πριν από λίγες μέρες στην πρεμιέρα του ομίλου δεκαεπτά. Πραγματικά, αυτό το «πέντε» με τον Παναθηναϊκό ούτε να εξηγηθεί μπορεί ούτε να «χωνευτεί»…