Τα «5» ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση

Ο Χρήστος Μεγγλίδης γράφει για την καλή εικόνα του Ολυμπιακού στο ματς με την Κέρκυρα και θυμίζει ότι «για να γυρίσει ο...Θρύλος, θέλει δουλειά πολλή».

Τα «5» ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση

Ήταν ένα καλό παιχνίδι του Ολυμπιακού, από επιθετικής άποψης, αυτό εναντίον της Κέρκυρας. Το μαρτυρά το ίδιο το σκορ. Υπήρχαν εμπνεύσεις από την τετράδα των μπροστινών της ομάδας, φάνηκε η ποιότητά τους. Ο Μιραλάς έκανε το καλύτερο ματς από τότε που επέστρεψε. Ο Φορτούνης γύρισε σε εμφάνιση υψηλού επιπέδου. Ο Μάριν είχε ενέργειες εξαιρετικές, αν και το παράκανε πάνω στην επιθυμία του να βάλει κι αυτός γκολ. Ο Ανσαριφάρντ βοήθησε πολύ, τόσο με την μπάλα, όσο και χωρίς αυτήν.

Δεν έγιναν, φυσικά, όλα ρόδινα. Και απαγορεύεται διά...«μαστιγίου», σαν κι αυτό που χρησιμοποίησε τις προάλλες ο Μαρινάκης, να υπάρξει πάλι επανάπαυση. Άλλωστε στο ίδιο το παιχνίδι με την Κέρκυρα, ο Ολυμπιακός εμφάνισε αδυναμίες με τις οποίες έμαθε να ζει στη φετινή σεζόν. Άργησε πολύ να πάρει ρυθμό (έστω κι αν προηγήθηκε νωρίς), πήγε να «πετάξει» ξανά ένα ημίχρονο (θα το έκανε αν δεν θυμόταν τα...νιάτα του ο Μιραλάς και τα γκολ που έβαζε στην πρώτη θητεία του), δεν απέφυγε αμυντικά λάθη που έφτασαν στα όρια της χοντράδας. Ας μην ξεχνάμε ότι η Κέρκυρα θα μπορούσε να είχε βάλει κι άλλα γκολ, έκανε τόσες προσπάθειες όσες ελάχιστες ομάδες φέτος στο Καραϊσκάκη. Ακόμη και οι μεγάλες δεν είχαν τόσες ευκαιρίες.

Αυτά τα παιχνίδια και αυτά τα σκορ πρέπει να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση για τον Ολυμπιακό. Ας είναι αυτό το ματς και το θέαμα που παρουσιάστηκε από τους ερυθρόλευκους, η αφετηρία μια συνεχούς ανάλογης εικόνας. Κι όχι απλά μια παρένθεση. Ας μην ανοίξουμε την κουβέντα για το τι μπορεί να πετύχει η συγκεκριμένη ομάδα όταν θέλει. Το πρόβλημα είναι τελικά ότι δεν θέλει ή ότι δεν μπορεί; Γιατί στο συγκεκριμένο ματς φάνηκε και ότι ήθελε και ότι μπορούσε. Ταυτόχρονα. Άρα στα προηγούμενα που δεν μπορούσε, μάλλον το ζήτημα ήταν κατά πόσο ήθελε.

Αλλά ας μην κουραζόμαστε και μπερδευόμαστε. Για να γυρίσει ο...Θρύλος, θέλει δουλειά πολλή. Κι ο Πέδρο Μαρτίνς είναι ο πρώτος που (ελπίζουμε ότι) το έχει καταλάβει.

Το σημερινό ρόστερ του Ολυμπιακού δεν είναι τόσο αποτυχημένο και ανήμπορο όσο δείχνει η φετινή πορεία της ομάδας. Δεν έγινε, φυσικά, υπερπλήρες επειδή νίκησε 5-1 την Κέρκυρα. Χρειάζεται ενδυνάμωση, είναι βέβαιο. Χωρίς να πρέπει να πεταχτεί ολόκληρο στον κάλαθο των αχρήστων.

Αυτές είναι αποφάσεις που θα ζυγιστούν από το νέο προπονητή σε συνεργασία με τους υπεύθυνους. Οι πραγματικά καλοί παίκτες της ομάδας θα πρέπει να αναλογιστούν τις δικές τους ευθύνες και υποχρεώσεις.

Σε πρώτη φάση, αυτό που μετράει είναι να συνεχίσει η ομάδα σε αυτό το ρυθμό μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος. Κι όσοι θέλουν να μείνουν για τον νέο Ολυμπιακό, να συνεχίσουν να το δείχνουν στα τρία ματς που απομένουν. Εάν το κάνουν όσοι αποδεδειγμένα είναι παίκτες επιπέδου Ολυμπιακού, τόσο το καλύτερο για τους ίδιους και για την ομάδα.

Υ.Γ.1: Γκολ που ξεσηκώνει τον κόσμο είναι το γκολ του Μιραλάς. Γκολ που ονειρεύεται κάθε προπονητής από την ομάδα του είναι αυτό που έβαλε ο Φορτούνης, με όλη την προεργασία μέχρι να φτάσει σε αυτόν η μπάλα.

Υ.Γ.2: Δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι σε κάθε ματς που χρησιμοποιείται έστω για λίγο ο Βρουσάι, δεν περνάει απαρατήρητος. Με σωστή διαχείριση από το κλαμπ, ο Βρουσάι μπορεί να εξελιχθεί σε τεράστιο κέρδος για το ίδιο το κλαμπ. Και φυσικά να προοδεύσει πολύ και το ίδιο το παιδί. Αν όχι στην Ριζούπολη, θα ήθελα πολύ να τον δω για μισή ώρα με τον Παναιτωλικό.Και για περισσότερη στα Γιάννενα. Νομίζω και ο Μαρτίνς το ίδιο...