Αναμένουμε. Μπορούν έστω αυτό;

Έχουν περάσει αρκετές ώρες από την επίσκεψη Μαρινάκη στο Ρέντη και την «έκρηξή» του σε βάρος των ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού για όσα (δεν) έκαναν στη φετινή περίοδο. Για την απώλεια του πρωταθλήματος, για την διαφαινόμενη απώλεια της δεύτερης θέσης, για τον αποκλεισμό από το Κύπελλο, για την απαράδεκτη αγωνιστική εικόνα τους.

Δεν έχει υπάρξει προς το παρόν κάποια αντίδραση των ποδοσφαιριστών. Μπορεί και να υπάρξει. Μακάρι να υπάρξει. Όχι ότι θα αλλάξει κάτι για τώρα, αλλά θα σημαίνει πως κάτι μπορεί να αλλάξει για την επόμενη χρονιά. Απ’ όσους μείνουν ή απ’ όσους θέλουν πραγματικά να μείνουν, έχοντας συμβόλαιο με την ομάδα.

Τι θα μπορούσαν να κάνουν τώρα οι παίκτες του Ολυμπιακού;

Θα μπορούσαν να βγάλουν μια ανακοίνωση με την οποία θα ζητούν συγγνώμη από τον κόσμο της ομάδας για τις πίκρες που του έδωσαν φέτος και από τον πρόεδρο για την αποτυχία τους να φανούν αντάξιοι της εμπιστοσύνης του και των χρημάτων που τους προσφέρει.

Θα μπορούσαν στην ίδια ανακοίνωση να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την απαράδεκτη αγωνιστική εικόνα τους, η οποία ήταν η βασικότερη αιτία για όσα συνέβησαν φέτος.

Θα μπορούσαν να παραδεχτούν ότι είχαν όλα τα εφόδια για να πάρουν το πρωτάθλημα και να αποκλείσουν την ΑΕΚ στο Κύπελλο κι ότι από τη δική τους απόδοση δεν τα κατάφεραν.

Να δηλώσουν δημοσίως ότι η ομάδα υπήρξε θύμα πολλών αδικιών εντός και εκτός γηπέδων, αλλά και ότι οι ίδιοι «βολεύτηκαν» με αυτό και δεν έκαναν το κάτι παραπάνω για να την υπερασπιστούν.

Να απαντήσουν σε όσα σε καθημερινή βάση τους κατηγορεί η διοίκηση, ο προπονητής και οι συνάδελφοί τους του ΠΑΟΚ σχετικά με αυτά που συνέβησαν στο ματαιωθέν ντέρμπι της Τούμπας.

Να ανακοινώσουν ότι θα σεβαστούν κάθε απόφαση, αλλά ότι οι ίδιοι θα είναι παρόντες καθημερινά στις προπονήσεις και θα κάνουν το καλύτερο δυνατό, ξεκινώντας από τώρα την προσπάθεια ώστε να είναι έτσι όπως πρέπει στη νέα περίοδο.

Να δεσμευτούν ότι θα είναι αφοσιωμένοι μόνο στη δική τους δουλειά και θα σέβονται τις αποφάσεις των προπονητών τους είτε συμφωνούν είτε διαφωνούν με αυτές.

Να υποσχεθούν στους εαυτούς τους ότι δεν πρόκειται στο εξής να προκαλέσουν πειθαρχικά προβλήματα εντός της ομάδας, επειδή έχουν νεύρα, νιώθουν αδικημένοι ή αισθάνονται ότι θα έπρεπε να αγωνίζονται σε μεγαλύτερες ομάδες και ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.

Να γνωστοποιήσουν ότι θα βάλουν από τις τσέπες τους και άλλα χρήματα, πέραν του προστίμου που τους επιβλήθηκε, ώστε να πριμοδοτήσουν την προσπάθεια των ομάδων βόλεϊ του συλλόγου στους ευρωπαϊκούς τελικούς.

Να συζητήσουν μεταξύ τους και να αποφασίσουν ότι έστω και τώρα μπορούν να επιδείξουν συνεργασία και συναδελφικότητα, δίχως ο ένας να επιρρίπτει τις ευθύνες στον άλλον ή η μία παρέα στην άλλη.

Και τέλος, εάν νιώθουν ότι δεν θέλουν να συνεχίσουν, να ευχαριστήσουν το σύλλογο για όσα τους χάρισε και να ανακοινώσουν την αποχώρησή τους, δίχως να σταθούν σε συμβόλαια, αποζημιώσεις και ειδικές συμφωνίες.

Μπορεί κάποια στιγμή να υπάρξει κάποια αντίδραση. Έστω και τα μισά από τα παραπάνω, θα είναι αρκετά. Και αντρίκεια…