Δεν έγιναν δυο ντέρμπι και μας γυρίζει την πλάτη ο κόσμος!

Η 17η Μαρτίου 2019 θα μείνει στην ιστορία ως άλλη μία μαύρη ημερομηνία στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου και γενικότερα του ελληνικού αθλητισμού. Κάθε Έλληνας οπαδός εύχεται την ίδια ημέρα να παίζει ο Ολυμπιακός με τον Παναθηναϊκό σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ ή αν είναι δυνατό και σε κάποιο άλλο άθλημα. Τα έφερε έτσι η μοίρα που οι δύο μεγάλοι αντίπαλοι του ελληνικού αθλητισμού προγραμματίστηκε να διασταυρώσουν τα ξίφη τους την ίδια μέρα σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ.

Ο απολογισμός αυτής της μέρας; Θλιβερός! Τι γεύση αφήνει στον κόσμο αυτή η μέρα; Πικρή, που του προκάλεσε και αηδία! Στις 17 Μαρτίου 2019 το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός στο μπάσκετ κρίθηκε στα γραφεία της ομοσπονδίας και το ΣΕΦ δεν άνοιξε καν τις πόρτες του. Το Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός στο ΟΑΚΑ διεκόπη οριστικά στο 70' λόγω εισβολής οπαδών, ενώ διακοπή είχε και από τα… αποδυτήρια. Σε αυτό το ντέρμπι δεν είχαμε γκολ από τα… αποδυτήρια, αλλά "ντου" οπαδών στον πάγκο του Ολυμπιακού, μόλις στο 4'.

Τα ζήσαμε όλα από κοντά και δεν είναι η πρώτη φορά που ζούμε τέτοια σκηνικά στα ελληνικά γήπεδα. Δυστυχώς, όμως, δεν είναι και η τελευταία όσο κι αν θέλουμε να ελπίζουμε το αντίθετο. Ποια είναι η διαφορά σε σχέση με άλλες χρονιές; Τι μου έκανε εντύπωση και τι κρατάω από το ΟΑΚΑ;

Η αντίδραση του απλού κόσμου όταν έμπαιναν από το πέταλο στο περιβάλλοντα του αγωνιστικού χώρου οι οπαδοί. Οι φίλοι του Παναθηναϊκού γιούχαραν και πετούσαν αντικείμενα. Βροχή έπεφταν τα μπουκάλια στους οπαδούς που έμπαιναν από το πέταλο. Στη συνέχεια όταν έφυγαν οι ομάδες για τα αποδυτήρια ο κόσμος έφυγε αμέσως από το ΟΑΚΑ. Δεν περίμεναν καν να δουν μήπως ξεκινήσει το ματς και ολοκληρωθεί. Άλλες εποχές θα έμεναν στις θέσεις τους, θα τα έβαζαν με τον αντίπαλο και με τον διαιτητή, αλλά θα ήταν εκεί μέχρι το τέλος. Τώρα αντέδρασαν διαφορετικά. Γύρισαν την πλάτη τους κι έφυγαν, γιατί πολύ απλά αηδίασαν απ' όσα είδαν.

Αυτό το συναίσθημα δημιουργήθηκε και σε άλλους οπαδούς που περιμένουν όλη τη σεζόν να δουν αυτό το μεγάλο ματς και τελικά δεν το βλέπουν, διότι οι πρωταγωνιστές δεν είναι οι ποδοσφαιριστές, αλλά οι μολότοφ και τα δακρυγόνα. Και αυτή τη φορά στο ΟΑΚΑ η οσμή του δακρυγόνου ήταν έντονη και η λάμψη δεν ήταν από κάποιον παίκτη, αλλά αυτή που προκάλεσε η ρίψη μίας μολότοφ.

Στο μπάσκετ ο Ολυμπιακός πήρε την απόφαση να μην κατέβει να παίξει με τον Παναθηναϊκό. Και δεν την πήρε την Παρασκευή, αλλά εδώ κι έναν μήνα. Την Παρασκευή (48 ώρες πριν το προγραμματισμένο τζάμπολ) αποφάσισαν να ασχοληθούν οι Αρχές με το θέμα. Για την ομάδα του Πειραιά αυτή ήταν μία μορφή αντίδρασης στο σύστημα που επικρατεί στο άθλημα, ήταν η γροθιά στο μαχαίρι για να αλλάξει η κατάσταση και εκεί να μην είναι πρωταγωνιστές οι διαιτητές, αλλά οι μπασκετμπολίστες.

Για τον κόσμο που περίμενε στις 17:00 να δει "αιώνιο" ντέρμπι στο μπάσκετ και στις 19:00 "αιώνιο" ντέρμπι στο ποδόσφαιρο το αποτέλεσμα είναι θλιβερό. Ο ελληνικός αθλητισμός βυθίζεται, ο κόσμος γυρίζει την πλάτη του και οι υπεύθυνοι σφυρίζουν αδιάφορα. Ο απλός κόσμος αποδεικνύεται πολύ πιο ώριμος σε σχέση με αυτούς που κρατούν τις τύχες όλων αυτών στα χέρια τους. Δυστυχώς, όμως, αυτή την κοινωνία έχουμε και αυτό τον αθλητισμό θα έχουμε, με μολότοφ και δακρυγόνα.

Αργά δεν είναι ποτέ για να αλλάξει το πράγμα αρκεί, όμως, έστω και τώρα να σκύψουν σοβαρά πάνω από τα προβλήματα όλοι όσοι μπορούν να καθορίσουν τις εξελίξεις και να αλλάξουν τα πράγματα.

ΥΓ.: Ας μη βιαστεί κάποιος να πει ότι αυτά γίνονταν πάντα, διότι δεν είναι έτσι. Στις 21 Μαρτίου 2001 5.000 οπαδοί του Ολυμπιακού βρέθηκαν στη Λεωφόρο, οι Πειραιώτες νίκησαν 4-1 και το ματς τελείωσε κανονικά και όλοι έφυγαν από το γήπεδο. Και στέκομαι σε αυτό, διότι είναι ματς που έγινε στη Λεωφόρο και όχι στο ΟΑΚΑ που θεωρείται το πιο ασφαλές γήπεδο στην Ελλάδα και πλέον δεν μπορεί να φιλοξενήσει ματς με τους οπαδούς της μίας ομάδας.