Ο Άρης (ξανα)γίνεται υγιές ποδοσφαιρικό περιβάλλον

Η κλήση στην Εθνική ομάδα των Μανώλη Σιώπη και Γιώργου Βαλεριάνου από τον Άγγελο Αναστασιάδη πέρα από την προφανή επιβράβευσή τους για την απόδοση που έχουν, αναδεικνύουν και ένα στοιχείο που αφορά το ποδοσφαιρικό περιβάλλον του Άρη.

Δεν χωρά αμφιβολία ότι ο Μανώλης Σιώπης έπραξε σωστά το περασμένο καλοκαίρι, επιλέγοντας να συνεχίσει την καριέρα του στη Θεσσαλονίκη και τους κίτρινους. Έχει μια γεμάτη χρονιά, παίζει ξανά ποδόσφαιρο και έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ομάδα με υψηλούς στόχους, έχει συνήθως πολύ καλή απόδοση και επιβραβεύεται γι’ αυτό και με την καθημερινή αναγνώριση από τον κόσμο του Άρη και όχι μόνο και φυσικά με την κλήση του στην Εθνική ομάδα ξανά.

Ο Γιώργος Βαλεριάνος θα πρέπει να αποτελεί το παράδειγμα προς μίμηση για κάθε νέο ποδοσφαιριστή και την επιμονή που θα πρέπει να έχει. Υπενθυμίζεται σε όλους ότι αρχές Ιανουαρίου είχε ενημερωθεί πως δεν είναι στα πλάνα του Σάββα Παντελίδη και θα έπρεπε να αναζητήσει ομάδα. Έμεινε μερικές βδομάδες μετέωρος, διότι οι τραυματισμοί βασικών τον κράτησαν στο ρόστερ, αλλά μέσα από τις εμφανίσεις του έπεισε τον Παντελίδη ότι αξίζει και να μείνει και να παίξει. Από τις αρχές Ιανουαρίου μέχρι σήμερα είναι από τους πιο σταθερούς παίκτες του Άρη, παίζοντας και στα δύο άκρα της άμυνας.

Μετά τον αγώνα με τη Λαμία - και τη νίκη στις καθυστερήσεις με το γκολ του Ματίγια - έβαλε τα κλάματα, γιατί του βγήκε όλη η ένταση, πιστεύοντας πως εκείνο θα ήταν το τελευταίο του παιχνίδι με τον Άρη. Η πορεία ήταν (ευτυχώς) διαφορετική.

Το σημαντικό στοιχείο πέρα από την προσωπική επιβράβευση των δύο ποδοσφαιριστών είναι πως ο Άρης με την επιστροφή του στην κατηγορία που ανήκει μετά από τέσσερα χρόνια, έγινε και πάλι ένα περιβάλλον προσιτό σε κάθε παίκτη που θέλει να αναδειχθεί και να διακριθεί, είτε Έλληνα, είτε ξένο.

Μέσα από το ποδοσφαιρικό περιβάλλον του Άρη ο Βαλεριάνος και ο Σιώπης κλήθηκαν στην Εθνική ομάδα, μέσα από το ίδιο περιβάλλον ο Ματέο Γκαρσία ξεδιπλώνει το ταλέντο του και γίνεται κουβέντα γι’ αυτό από τον… Πειραιά, μέχρι την Κωνσταντινούπολη και τα Κανάρια Νησιά, είναι το ίδιο περιβάλλον στο οποίο “αναγεννήθηκε” ο Ντάνι Λάρσον και βρίσκεται ξανά στην πόρτα της Εθνικής Σουηδίας ή ο Μιχάλι Κόρχουτ που κλήθηκε κι αυτός ξανά στην Εθνική Ουγγαρίας.

Αυτοί οι παίκτες και οι πορείες τους είναι το καλύτερο δέλεαρ που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο Άρης από εδώ και στο εξής για να πείθει παίκτες να έρχονται στη Θεσσαλονίκη και έτσι θα καταφέρει να δημιουργήσει σταδιακά έναν κορμό παικτών, που θα το καθιερώσει στις υψηλές θέσεις με απολύτως υγιή οικονομικά τρόπο.