Ο «σκοπός αγιάζει τα μέσα» ενάντια «στο καλύτερο ποδόσφαιρο»

Στο κυριακάτικο ντέρμπι της Τούμπας ανάμεσα στον ΠΑΟΚ και στον Ολυμπιακό, που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό τη μάχη του τίτλου, θα συγκρουστούν δυο ομάδες που πέρα από τον ίδιο στόχο –την κατάκτηση του πρωταθλήματος- δεν έχουν τίποτα άλλο κοινό μεταξύ τους.

Πρόκειται για δυο διαφορετικού τύπου ομάδες που αμφότερες φέρνουν πάνω τους τη στάμπα του προπονητή τους, πιο ευδιάκριτα -είναι αλήθεια- ο ΠΑΟΚ λόγω της μακρύτερης θητείας του Ραζβάν Λουτσέσκου στον πάγκο του (τον Αύγουστο θα κλείσει δυο χρόνια στην Τούμπα).

Στο διάστημα αυτό ο Ρουμάνος, πιστός εκφραστής του δόγματος «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα», έχει χτίσει μια συμπαγή ομάδα που δεν τέρπει με το θέαμα που παρουσιάζει στον αγωνιστικό χώρο αλλά ξέρει να παίρνει τα αποτελέσματα που θέλει- και συνήθως τα παίρνει.

Από την άλλη μεριά, ο Πέδρο Μαρτίνς στους εννιά μήνες που είναι στον Ολυμπιακό, προσπάθησε -και σε μεγάλο βαθμό το έχει καταφέρει- να εμφυσήσει στην ομάδα ένα επιθετικό πνεύμα που εσχάτως αποτυπώνεται στο τερέν, κάνοντας όλους να συμφωνούν ότι ο Ολυμπιακός παίζει σήμερα το καλύτερο ποδόσφαιρο.

Ακόμη και η στατιστική… αποθεώνει τους ερυθρόλευκους, αποκαλύπτοντας ότι στις 19 αγωνιστικές που έχουν διεξαχθεί μέχρι τώρα, έχουν στην επίθεση σχεδόν 100 τελικές περισσότερες από τον ΠΑΟΚ (300 έναντι 218) ενώ στην άμυνα έχουν δεχθεί 30 φάσεις λιγότερες (118 έναντι 152).

Τώρα, αν οι αριθμοί αυτοί δεν έχουν μεταφραστεί σε βαθμούς οφείλεται, από τη μια στην αστοχία του Ολυμπιακού στον 1ο γύρο, διάστημα στο οποίο σκόραρε περίπου μια φορά στις δέκα τελικές που δημιουργούσε, και από την άλλη στις αποκρούσεις του Πασχαλάκη ο οποίος κράτησε όρθιο τον ΠΑΟΚ σε στιγμές που παρέπαιε.

Τέλος πάντων, όλα αυτά φαντάζουν «περσινά ξινά σταφύλια» μπροστά σε αυτή την «ενώπιος ενωπίω» μάχη, όπου διακυβεύονται πολλά- αν όχι όλα- στη μεγάλη εκστρατεία που έχουν ξεκινήσει οι δυο ομάδες για την κατάκτηση του τίτλου.

Ακριβώς επειδή γνωρίζουν τη σημασία της, οι δυο προπονητές προφύλαξαν τα βασικά όπλα τους στα μεσοβδομαδιάτικα παιχνίδια του Κυπέλλου, ρίχνοντας τις εφεδρείες τους στη Νέα Σμύρνη και στη Λαμία αντίστοιχα.

Στην κατάστρωση των πλάνων τους το δίχως άλλο θα λάβουν σοβαρά υπόψη το +_ 6 στην κορυφή. Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση στην κορυφή, ο Λουτσέσκου βολεύεται και με την ισοπαλία και πάνω σε αυτή τη βάση, θεωρώ ότι θα χτίσει την τακτική του στο κυριακάτικο ματς.

Ο πρώτος στόχος του θα είναι να μη χάσει. Ή όπως κομψά συνηθίζουν να το λένε οι προπονητές για να χαϊδεύουν τα αυτιά των οπαδών, «να κυνηγήσει τη νίκη με ασφάλεια». Περιμένω λοιπόν να παίξει κλειστά και να επιδιώξει το γκολ από κάποια στατική φάση, σε έναν τομέα στον οποίο ΠΑΟΚ είναι πράγματι πολύ δυνατός (το έδειξε πρόσφατα και στο ντέρμπι με την ΑΕΚ).

Διαφορετική προσέγγιση του αγώνα θα με εκπλήξει, δεδομένου ότι ο Ρουμάνος τεχνικός γνωρίζει καλά τις αδυναμίες της ομάδας του (αλλά και τις αρετές του αντιπάλου). Όσο οι γραμμές είναι κοντά, ο ΠΑΟΚ αμύνεται αποτελεσματικά. Όταν χαλάσουν, έχει πρόβλημα, καθώς οι παίκτες του δεν είναι και οι ταχύτεροι στη μεταφορά (αγγλιστί τρανζίσιον ).

Σε αντίθεση με του Λουτσέσκου, τα σχέδια του Μαρτίνς δεν είναι ξεκάθαρα. Έως τώρα ο Ολυμπιακός παίζει, μέσα έξω, κυριαρχικό ποδόσφαιρο. Θα δοκιμάσει να το κάνει και στην Τούμπα, αλείφοντας βούτυρο στο ψωμί του αντιπάλου; Ή θα αλλάξει προς το αμυντικότερο την τακτική του με κίνδυνο να βρεθεί σαν το ψάρι έξω από το νερό;

Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά, αύριο (10/2) στο γήπεδο...