Το πεντάλεπτο της καταστροφής για τον Ολυμπιακό

Ποτέ ένα πρωτάθλημα δεν κρίνεται σε έναν αγώνα, πολύ περισσότερο σε ένα μικρό χρονικό διάστημά του ή σε μια-δυο φάσεις.

Το πεντάλεπτο της καταστροφής για τον Ολυμπιακό

Ειδικά όταν πρόκειται για ένα πρωτάθλημα που έχει τις δικαστικές παρεμβάσεις του φετινού, όσον αφορά στη βαθμολογική διαμόρφωσή του. Δεν μιλάω για διαιτησία, γιατί τα λάθη των διαιτητών είναι μέσα στο παιχνίδι. Έστω κι αν στη φετινή περίοδο ο Ολυμπιακός είναι μονίμως ο αδικημένος και η ΑΕΚ με τον ΠΑΟΚ μονίμως οι ευνοημένοι, μέχρι σημείου να μην ξέρουν ποιος ευνοήθηκε ή αδικήθηκε στο μεταξύ τους ντέρμπι!!!

Το φετινό πρωτάθλημα για τον Ολυμπιακό χάθηκε μέσα σε πέντε λεπτά. Από την αδυναμία του να προστατεύσει στο γήπεδό του ένα αποτέλεσμα που με κόπο είχε καταφέρει να αποκτήσει. Αναφέρομαι, φυσικά, στο ντέρμπι με την ΑΕΚ. Εκεί που ο Ανσαριφάρντ έδωσε το προβάδισμα στους «ερυθρόλευκους», το «Καραϊσκάκης» είχε πάρει «φωτιά», το πολύτιμο και καθοριστικό τρίποντο απείχε μια «ανάσα».

Σε οποιαδήποτε άλλη περίσταση στα ντέρμπι Ολυμπιακού-ΑΕΚ, αυτή η νίκη δεν θα χανόταν με τίποτα. Ο προπονητής και οι παίκτες θα έβρισκαν τον τρόπο να την διασφαλίσουν, με τη βοήθεια του κόσμου και με δεδομένο ότι ο αντίπαλος θα έπρεπε να ανοιχτεί για να ισοφαρίσει. Το πιθανότερο θα ήταν να δεχόταν και δεύτερο γκολ. Το απίθανο θα ήταν να ισοφαρίσει και το έξω από κάθε φαντασία, να νικήσει κιόλας!

Κάθε φορά φέρνω στο μυαλό μου πόσοι βαθμοί παίχτηκαν σε εκείνο το πεντάλεπτο, στο οποίο τίποτα δεν έκανε σωστά ο Ολυμπιακός. Τότε που οι παίκτες του άφηναν την μπάλα ο ένας στον άλλον και χάρισαν στην ΑΕΚ το κόρνερ της ισοφάρισης.. Τότε που κανείς δεν μπόρεσε να κάνει ένα πειστικό διώξιμο πριν η μπάλα πάει στον Τσιγκρίνσκι. Αλλά και μετά το 1-1. Τότε που ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει φάουλ στις καθυστερήσεις και όχι μόνο δεν έκανε φάση, αλλά έδωσε στον αντίπαλο χώρο να αντεπιτεθεί. Και τελικά να σκοράρει ξανά, έστω και με τη συνδρομή του Παπαπέτρου που δεν είδε ή απλώς δεν σφύριξε το φάουλ του Γιακουμάκη στον Μποτία.

Μετά την απίστευτη ανατροπή έγιναν και τα επεισόδια στον αγωνιστικό χώρο. Παρότι όλοι είχαν φύγει για τα αποδυτήρια και κανείς δεν κινδύνευσε, η Αστυνομία έστειλε καταδικαστική έκθεση για τον Ολυμπιακό. Η αφαίρεση των τριών βαθμών πρωτοδίκως δεν «έπεσε» στην επιτροπή εφέσεων και ο απολογισμός είναι τραγικός.

Ο Ολυμπιακός έχασε τρεις βαθμούς από το πουθενά στο γήπεδο και άλλους τρεις από την τιμωρία. Η ΑΕΚ πήρε ουσιαστικά…εννιά βαθμούς εντός πενταλέπτου. Τους τρεις που θα έχανε, τους τρεις που πήρε και τους τρεις της ποινής του Ολυμπιακού.

Σκεφτείτε απλά πώς θα ήταν τώρα η βαθμολογία και ποιος θα ήταν το ακλόνητο φαβορί για τον τίτλο, έστω κι αν δε νίκησε στη συνέχεια τον Ατρόμητο στο Περιστέρι ούτε τον Παναθηναϊκό στο Φάληρο. Το ΠΑΟΚ-ΑΕΚ δεν θα ήταν ντέρμπι τίτλου. Θα ήταν για τη δεύτερη θέση.

Όλες οι κριτικές στην ομάδα μπορεί να ήταν (σίγουρα θα ήταν) εντελώς διαφορετικές. Τουλάχιστον δεν θα υπήρχε ένα ισοπεδωτικό τοπίο κριτικής, όπως συμβαίνει τώρα. Και μην ακούω αυτό το «καλύτερα, γιατί θα εφησυχάζαμε και δεν θα γίνονταν κινήσεις το καλοκαίρι». Θα γίνονταν 100%. Διότι η εικόνα της ομάδας ούτως ή άλλως προς τα εκεί οδηγεί και δεν είναι μόνο ο κόσμος που θέλει να βλέπει καλύτερο και θεαματικότερο Ολυμπιακό, αλλά και η διοίκηση της ομάδας. Με το 8ο σερί πρωτάθλημα ακόμη και σε συνθήκες εντελώς εχθρικές για τον Ολυμπιακό, με έναν μάγκικο τίτλο και το ιστορικό ρεκόρ, όλα θα ήταν πιο εύκολα στη συνέχεια για τη δημιουργία ενός πιο δυνατού και ποιοτικού συνόλου.

Είναι απολύτως βέβαιο. Και κάνει ακόμη πιο απογοητευτικό αυτό που συνέβη σε εκείνο το πεντάλεπτο της πλήρους απουσίας της ομάδας και του προπονητή της από τον αγωνιστικό χώρο…