Ολυμπιακός: Τελειώματα της... κακιάς ώρας σε δύο σερί ματς!

Πολλές φορές τα μπλέκουμε στο μυαλό μας, ενώ τα πράγματα στο ποδόσφαιρο είναι πολύ απλά. Δεν είναι φυσική και χημεία. Δεν είναι τριγωνομετρία ή αλγόριθμοι. Είναι ένα σπορ που παιχνίδια τύπου Ολυμπιακός - Κηφισιά 1-1 μπορείς εύκολα να τα διαβάσεις.

Ναι, θα πει κάποιος ότι η Κηφισιά έπαιξε αντιποδόσφαιρο. Θα συμφωνήσουμε στο 100%. Αυτό που έπαιζε η Κηφισιά και ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο ήταν για να σου σηκώνεται η τρίχα και να ανεβαίνει το αίμα στο... κεφάλι από τα νεύρα σου. Κάθε ομάδα βέβαια έχει το δικό της σκεπτικό και τη δική της φιλοσοφία για να πάρει αποτέλεσμα.

Για παράδειγμα, η Κηφισιά είχε επιχειρήσει με την ΑΕΚ να παίξει με γρήγορες αντεπιθέσεις για να πάρει βαθμό ή βαθμούς. Είχε σημειώσει το 2-0 και στο τέλος έχασε 2-3.

Με τον Ολυμπιακό επέλεξε έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. Ροκάνισμα του χρόνου με κάθε τρόπο. Ο Ραμίρες έπεσε τρεις φορές κάτω και μόνος του κατάφερε να «φάει» έξι λεπτά. Τα έξι από τα έντεκα που έδωσε ο Ευαγγέλου ήταν του Ραμίρες. Τα υπόλοιπα πέντε όμως πώς προέκυψαν; Ή μάλλον ήταν λίγα; Έχει δίκιο ο Μεντιλίμπαρ ότι κανένας δεν θα του έλεγε τίποτα αν έδινε ακόμη και 20 λεπτά καθυστερήσεις. Ωστόσο, το ερώτημα που γεννάται είναι αν ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να πάρει το ματς.

Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, στο διάστημα των 11 λεπτών καθυστερήσεων που παίχτηκε ποδόσφαιρο (παίχτηκε πολύ λιγότερο λόγω νέων καθυστερήσεων των φιλοξενούμενων), ο Ολυμπιακός δεν έφτιαξε μία φάση της προκοπής. Είχε κάποια τζούφια σουτ του Νασιμέντο και του Ζέλσον. Άντε και μία τελική που πήγε να βγει με τον Ταρέμι, αλλά την τελευταία στιγμή κόπηκε από τους αμυντικούς της Κηφισιάς. Να βάλουμε μέσα στις φάσεις και το πέναλτι που ζητάει ο Ολυμπιακός με τον Μπιανκόν; Ας το βάλουμε...

Πάμε όμως να αφήσουμε το αντιποδόσφαιρο της Κηφισιάς και να πιάσουμε το ποδόσφαιρο των Πειραιωτών.

Ήταν το δεύτερο σερί ματς που ο Ολυμπιακός αποδείχθηκε κατώτερος των προσδοκιών όχι μόνο σε επίπεδο εμφάνισης, αλλά και σε επίπεδο εκτέλεσης.

Το 0-0 με τον Άρη στο Χαριλάου με το 1-1 κόντρα στην Κηφισιά, έχει αρκετές ομοιότητες. Κι εκεί τα τελειώματα ήταν απογοητευτικά. Μόνο του Ζέλσον θυμόμαστε στο 4’, στο οποίο ο Αθανασιάδης έπεσε στη γωνία του και απομάκρυνε. Σε όλα τα υπόλοιπα τελειώματα, ο Αθανασιάδης έβλεπε είτε την μπάλα να πηγαίνει πάνω του, είτε να φεύγει άουτ με πιο κραυγαλέο το χαμένο τετ α τετ του Έσε στο 85’.

Με την Κηφισιά είδαμε τον Ραμίρες να είναι ο MVP της ομάδας του, έχοντας δεχτεί όμως σουτ που πήγαν όλα πάνω του! Δεν αμφισβητούμε την αξία του τερματοφύλακα της Κηφισιάς. Αναδεικνύουμε όμως και τις κακές εκτελέσεις των παικτών του Ολυμπιακού που για δεύτερο σερί ματς έβαλαν στο... σημάδι τον αντίπαλο πορτιέρε αντί να σημαδέψουν γωνία. Και το μοναδικό γκολ που σημείωσαν οι νταμπλούχοι στα ματς με Άρη και Κηφισιά ήταν με πέναλτι.

Το ξέραμε ότι κάποια στιγμή θα έρχονταν τέτοιες βραδιές. Συνήθως πριν από τα Χριστούγεννα οι παίκτες του Ολυμπιακού κάτι παθαίνουν. Πέρσι είχαν φέρει ισοπαλία με την ουραγό Καλλιθέα στη Λεωφόρο. Πρόπερσι 0-0 με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι. Πριν από τρία χρόνια 2-2 με τον πολύ αδύναμο ΠΑΣ Γιάννινα σε ένα ματς που οι Πειραιώτες είχαν προηγηθεί κιόλας με 2-0 από το ημίχρονο!

Η ουσία είναι ότι ο Μεντιλίμπαρ έχει αποδείξει ότι ξέρει τον τρόπο. Οπότε, ας τον αφήσουμε ήσυχο. Προφανώς και έχει διακρίνει και ο ίδιος ότι κάτι συμβαίνει με τα τελειώματα των παικτών του. Κι όχι τίποτε άλλο, αλλά μετά τη διακοπή έχει Περιστέρι και Τρίπολη (ξέχωρα από το Σούπερ Καπ με τον ΟΦΗ). Είναι δύο γήπεδα στα οποία τα καλά τελειώματα επιβάλλονται. Τόσο απλά...