Μουζακίτης: «Όνειρο μου η Ρεάλ Μαδρίτης»

Λίγες ώρες πριν την παραλαβή του βραβείου του Golden Boy Web 2025 ο Χρήστος Μουζακίτης παραχώρησε συνέντευξη στην Tuttosport και δήλωσε πως η ομάδα των ονείρων του είναι η Ρεάλ Μαδρίτης.

Αναλυτικά όλα όσα δήλωσε ο Χρήστος Μουζακίτης:

Πώς νιώθετε όταν αυτό το βραβείο, πριν από εσάς, κέρδισαν παίκτες του επιπέδου όπως ο Κενάν Γιλντίζ και ο Τζουντ Μπέλιγχαμ;

«Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω. Για μένα, ήταν ήδη απίστευτο που βρέθηκα στην κατάταξη. Η νίκη είναι πραγματικά ανεκτίμητη. Σέβομαι πολύ τους διάφορους υποψηφίους, ξεκινώντας από τον Κενάν. Μου αρέσουν τα πάντα σε αυτόν: είναι μόνο 20 ετών, κι όμως παίζει με εντυπωσιακή ποιότητα».

«Πώς μάθατε ότι το κερδίσατε;

«Ήμουν με την εθνική ομάδα και ξεκουραζόμουν στο δωμάτιό μου μετά την προπόνηση. Κάποια στιγμή, το τηλέφωνό μου άρχισε να φωτίζεται με μηνύματα και κλήσεις. Δεν μπορούσα να φανταστώ τι συνέβαινε, οπότε έβαλα το τηλέφωνο σε αθόρυβη λειτουργία και συνέχισα να κοιμάμαι. Το ξύπνημα, όπως μπορείτε να φανταστείτε, ήταν μαγικό...»

Πώς σας αντιμετώπισαν στα αποδυτήρια;

«Πριν επιστρέψω από τη διακοπή, πήγα σε ένα μπαρ με μερικούς από τους συμπαίκτες μου στην εθνική ομάδα και γιορτάσαμε όλοι μαζί. Τώρα πρέπει να το κάνω με τους συμπαίκτες μου στον Ολυμπιακό: μόλις έχω την ευκαιρία, θα τους βγάλω για δείπνο για να τους ευχαριστήσω».

Έχετε ήδη επιλέξει εστιατόριο; Προς τιμήν του Golden Boy, το ιδανικό θα ήταν ένα ωραίο ιταλικό εστιατόριο...

«Όχι ακόμα, αλλά θα επιλέξω την ελληνική, την κουζίνα μου».

Τα καλύτερα συγχαρητήρια;

«Θα έλεγα γενικά από τους φίλους και τους συμπαίκτες μου. Μου είπαν ότι αυτή είναι μόνο η αρχή και να συνεχίσω να πιστεύω ακράδαντα στις ικανότητές μου, γιατί τα καλύτερα έρχονται. Μετά, φυσικά, όλοι αστειεύονται γι' αυτό: στο προπονητικό κέντρο κανείς δεν με φωνάζει πια με το όνομά μου, τώρα όλοι με αποκαλούν το "Golden Boy". Είναι τιμή μου.»

Έχετε ήδη βρει το κατάλληλο μέρος για το τρόπαιο;

«Το σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα είναι σε έκθεση: θέλω να μπορώ να το κοιτάζω κάθε μέρα για να θυμάμαι ποιος είμαι και πού θέλω να βρίσκομαι.»

Φυσικά, με τη μεγάλη δύναμη έρχεται και μεγάλη ευθύνη. Δεν ανησυχείτε μήπως νιώθετε μεγαλύτερη πίεση από τώρα και στο εξής λόγω των προσδοκιών; Αυτό το βραβείο αναπόφευκτα θα τραβήξει πολύ περισσότερη προσοχή...

«Για να είμαι ειλικρινής, η δύναμή μου έγκειται στο να μην αφήνω την πίεση να με καταβάλλει. Με τα χρόνια, έμαθα να τη διαχειρίζομαι, να την διοχετεύω... Αυτό το ξεχωριστό βραβείο θα βοηθήσει στην ευαισθητοποίηση. Θα με ωθήσει να δουλέψω ακόμα πιο σκληρά για τους στόχους που έχω θέσει στον εαυτό μου. Παίζω για τον Ολυμπιακό, τον μεγαλύτερο σύλλογο της χώρας μου. Έχω συνηθίσει να νιώθω υπό έλεγχο και να εργάζομαι σκληρά για να μην προδώσω όσους πιστεύουν σε μένα».

Και ποιοι είναι αυτοί οι στόχοι;

«Απλη: η κατάκτηση του Champions League και το Παγκόσμιο Κύπελλο με την Ελλάδα. Δεν ζητάω τίποτα περισσότερο».

Η νίκη στον αθλητισμό -όπως και στη ζωή- απαιτεί θυσίες. Τι έχετε εγκαταλείψει για να μπορέσετε να παίξετε σε αυτό το επίπεδο;

«Είναι ένα μείγμα πραγμάτων, που κυμαίνονται από διατροφικές συνήθειες έως ρουτίνες: να τρώτε καλά και να κοιμάστε πολύ για να είστε σε εγρήγορση και σε φόρμα τόσο στους αγώνες όσο και στην προπόνηση. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορείς να γίνεις πραγματικός επαγγελματίας. Έπειτα, ένα πράγμα που λέω πάντα στον εαυτό μου είναι να προσπαθώ πάντα να είμαι ο εαυτός μου, χωρίς να συγκρίνω τον εαυτό μου με άλλους παίκτες».

Πείτε μας λίγα περισσότερα για τον εαυτό σας: είστε δεισιδαίμονας;

«Απολύτως, αλλά ακολουθώ απλές τελετουργίες: Μπαίνω στο γήπεδο με το δεξί μου πόδι και πριν από τον αγώνα, ακούω τη λίστα αναπαραγωγής μου από την αρχή μέχρι το τέλος για να δυναμώσω».

Υπάρχει κάποια πτυχή του παιχνιδιού σας που, αν μπορούσατε, θα αλλάζατε εντελώς για να γίνετε πιο δυνατός;

«Πρέπει να αναπτυχθώ πολύ σωματικά. Είμαι ακόμα πίσω σε αυτό το θέμα. Πρέπει να γίνω πιο δυνατός σωματικά και πιο ικανός σε 90 λεπτά».

Το είδωλό σας όλων των εποχών είναι ο Λούκα Μόντριτς. Υπάρχει κάποιος παίκτης στην ηλικία σας στην Ευρώπη με τον οποίο πιστεύεις ότι θα μπορούσε να αναπτυχθεί μια μεγάλη αντιπαλότητα;

«Θα έλεγα τον Άρντα Γκιουλέρ, παρόλο που είμαστε δύο διαφορετικοί παίκτες: είναι πιο επιθετικός. Τον συνάντησα πρόσφατα στο Champions League και ανταλλάξαμε μερικές κουβέντες κατά τη διάρκεια του αγώνα. Έχει ένα λαμπρό μέλλον μπροστά του: είμαι σίγουρος ότι θα αντιμετωπίσουμε ο ένας τον άλλον πολλές φορές ακόμα. Ανυπομονώ να τον νικήσω».

Σχετικά με αυτόν τον αγώνα: υπάρχει κάποιος άλλος παίκτης που σας έκανε μεγάλη εντύπωση;

«Μιλάμε για τον μεγαλύτερο σύλλογο στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Οι παίκτες τους βρίσκονται στο απόγειο της καριέρας τους. Έχουν εξωγήινους όπως ο Μπαπέ και ο Βινίσιους. Και μετά υπάρχουν οι Καμαβίνγκα και Βαλβέρδε: ήταν παντού».

Τι σας έλειψε για να κερδίσετε;

«Εναντίον αυτών των παικτών, κάθε λάθος μετατρέπεται σε γκολ. Κάναμε πάρα πολλά».

Ξεκινήσατε στο τέρμα πριν τραυματιστείτε στο μάτι και μεταφερθείτε στο κέντρο. Υπάρχει κάτι από αυτόν τον ρόλο που σας έχει μείνει;

«Όταν παίζεις στο τέρμα, εκτός του ότι έχεις μια προνομιακή εικόνα για το τι συμβαίνει στο γήπεδο, ξέρεις ότι το παραμικρό λάθος μπορεί να καταστρέψει ολόκληρη την ομάδα. Πρέπει να αναλαμβάνεις μεγαλύτερη ευθύνη από τους συμπαίκτες σου. Και νομίζω ότι αυτό με βοήθησε στον ρόλο μου. Απόλαυσα να παίζω στο τέρμα. Αν δεν ήταν αυτό το περιστατικό, ίσως να έπαιζα σήμερα στη δεύτερη κατηγορία της Ελλάδας (γέλια). Αφήνοντας στην άκρη τα αστεία, νομίζω ότι θα ήμουν πολύ κοντός για να παίξω σε υψηλό επίπεδο σε αυτή τη θέση».

Και ποιος ήταν το είδωλό σας ανάμεσα στα δοκάρια;

«Ο Φαν Ντερ Σαρ, μια γάτα».

Αυτό το καλοκαίρι, ο Ολυμπιακός απέρριψε τις προτάσεις αρκετών ευρωπαϊκών συλλόγων που ενδιαφέρονταν για τη μεταγραφή σας. Υπάρχει κάποιος στον οποίο μπορεί να μην μπορείτε να πεις όχι στο μέλλον; Η ομάδα των ονείρων σου.

«Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι Ρεάλ Μαδρίτης...»