Ο Πινέδα «φωνάζει», ο Νίκολιτς ακούει;

Τι άλλο να κάνει; Να καταπιεί... σπαθιά;

Για τον Ορμπελίν Πινέδα ο λόγος, που είναι ο αποκλειστικός υπεύθυνος για το γεγονός ότι η ΑΕΚ είναι σε απόσταση «βολής» από την κορυφή και τον Ολυμπιακό (-3) μειώνοντας τη διαφορά από τον δεύτερο ΠΑΟΚ στην μικρότερη τιμή της (-1).

Ο Μεξικανός χαφ δεν πέτυχε απλά τα νικητήρια τέρματα της «Ένωσης» στα δύο ματς πρωταθλήματος που ακολούθησαν τις (τραυματικές, όπως εξελίχθηκαν) ήττες, από τις δύο προπορευόμενες ομάδες του πρωταθλήματος (αμφότερες με 2-0, στην Ν. Φιλαδέλφεια, με τον ΠΑΟΚ και στο Ν. Φάληρο, με τον Ολυμπιακό) αλλά ήταν ο μοναδικός σκόρερ μιας – αποδεδειγμένα πια - «δυσκοίλιας», στο γκολ, ομάδας!

Γιατί με εξαίρεση το 6-0 επί της Αμπερντίν (όπου με τον ...αλέγκρο τρόπο, που αμυνόταν η Σκωτσέζικη ομάδα, η «κιτρινόμαυρη» αποτελεσματικότητα χτύπησε... κόκκινα) η ΑΕΚ δεν σκοράρει σε εγχώρια διοργάνωση δεύτερο γκολ σε αγώνα της από τις 5 Οκτωβρίου, όταν νίκησε (σε ματς ...ροντέο) την Κηφισιά με 3-2, εκτός έδρας!

Ακολούθησαν οι δύο ήττες από τους ιστορικούς της αντιπάλους και τέσσερα ματς όπου σκόραρε άπαξ.

Στις τρεις εξ αυτών (με Παναιτωλικό, εντός, για το πρωτάθλημα, στην Ηλιούπολη για το Κύπελλο, και χθες με τον ΟΦΗ, στο Παγκρήτιο) τις έφθασαν για να φτάσει σε άκρως αγχωτικές νίκες, αφού οι δύο πρώτες ήρθαν στις καθυστερήσεις.

Μεσοβδόμαδα το γκολ με πέναλτι στο 90’ του Γιόβιτς έφτασε μόνο για να περιορίσει την έκταση του ...κάζου με την Σάμροκ που ήρθε να παίξει, μαζικά, πίσω από την μπάλα σε ένα ματς (για την 3η αγωνιστική του Conference League) διαδικαστικό για εκείνη, ενόψει του χθεσινού τελικού του Κυπέλλου Ιρλανδίας.

Την ίδια μορφή («μονότερμα», το λέγαμε μικροί...) είχε τόσο το προηγούμενο ματς της ΑΕΚ με τον Παναιτωλικό, όσο και το χθεσινό.

Σε αμφότερα τη λύση έδωσε ο Ορμπελίν Πινέδα βάζοντας τα ...γυαλιά στους επιθετικογενείς του συμπαίκτες.

Ήταν τα δύο πρώτα γκολ του Μεξικανού διεθνή χαφ στην σεζόν, αφού σε σχέση με τις τρεις προηγούμενες σεζόν (του Αλμέιδα) έχει οπισθοχωρήσει κάποια μέτρα, στο γήπεδο, επί Νικόλιτς.

Ωστόσο η ικανότητα του να κινείται ανάμεσα στις αντίπαλες «γραμμές» δίνει τις λύσεις «μακιγιάροντας» (αλλά όχι εξαλείφοντας) τα προβλήματα της ομάδας του.

Κι ενδεχομένως την ικανότητα του αυτή, αλλά και την φόρμα του με την οποία «κουβαλά» στις πλάτες του τον «δικέφαλο» να μπορεί να την εκμεταλλευθεί καλύτερα ο Νίκολιτς φέρνοντας τον πιο κοντά στην περιοχή, στην τριάδα που πλαισιώνουν τον «φουνταριστό» (Γιόβιτς ή Πιερό) ούτως ώστε να εκμεταλλευθεί την ρέντα του.

Το κακό είναι για τον Σέρβο (και την ΑΕΚ) ότι δεν τους έχει «βγει» ο Γκρούγιτς (στο «6») μ’ αποτέλεσμα τόσο ο Μεξικανός όσο και Μαρίν να πάνε πιο πίσω και να φυλάνε τα ...μπόσικα, αλλά με δεδομένο ότι η συντριπτική πλειοψηφία των εγχώριων αγώνων είναι... «μονής κατεύθυνσης», μήπως «να το παίρνε αλλιώς», ο Σέρβος τεχνικός μπας και γλιτώσουν τα ...καρδιοχτύπια οι φίλοι της ομάδας κάθε Κυριακή;