Η «κατάρα» του Παναγιώτη Ρέτσου και τα σημάδια ενός ηγέτη

Η ιστορία του Παναγιώτη Ρέτσου στη δεύτερη θητεία του στον Ολυμπιακό είναι πραγματικά μοναδική. Δεν υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ποδοσφαιριστών ή αθλητών γενικότερα, με τη πορεία του Έλληνα αμυντικού.

Από την αμφισβήτηση και την υποτίμηση, στην αποθέωση και την παραδοχή ότι αυτός είναι ο νέος ηγέτης του συλλόγου, ο Παναγιώτης Ρέτσος έχει ζήσει τα πάντα. Πλέον, από τη στιγμή που ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της ομάδα, ο 26χρονος βρήκε τον καλό του εαυτό και τον έδειξε στο χόρτο.

Η περσινή σεζόν του Ρέτσου, επειδή έχει περάσει στα ψιλά, είναι ίσως μια από τις καλύτερες χρονιές κεντρικού αμυντικού που έχουμε δει σε ελληνική ομάδα. Από την αρχή μέχρι το τέλος της, ήταν αλάνθαστος, απροσπέλαστος και ηγέτης στην κορυφαία άμυνα του πρωταθλήματος, αλλά και της League Phase του Europa League.

Ξεκίνησε τη νέα σεζόν στα ίδια, υψηλά στάνταρ. Πιθανότατα ο κορυφαίος παίκτης του Ολυμπιακού στα πρώτα παιχνίδια του φέτος, μέχρι, τουλάχιστον το πρώτο ημίχρονο του ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό.

Δυστυχώς, ένα λάθος "από τα παλιά", μια κακή μπαλιά κάτω από το χώρο του κέντρου, έδωσε στους πράσινους την ευκαιρία και ο Ντέσερς δεν την άφησε ανεκμετάλλευτη. Πρόκειται για τη λεγόμενη «κατάρα» του αμυντικού. Του μοναδικού ανθρώπου, μαζί με τον τερματοφύλακα, που δεν έχει δικαίωμα στο λάθος. Γιατί πολύ δύσκολα διορθώνεται.

Κάτι, όμως, που δείχνει την αλλαγή στην αυτοπεποίθηση και τη ψυχολογία του Ρέτσου είναι η αντίδρασή του μετά το 1-0. Συνέχισε λες και δε συνέβη τίποτα. Πριν το γκολ, ήταν από τους καλύτερους παίκτες των ερυθρόλευκων, μαζί με τον Τζολάκη και τον Σιπιόνι.

Έκανε το λάθος και... συνέχισε να είναι από τους κορυφαίους παίκτες του Ολυμπιακού στο χορτάρι. Έφτιαξε παιχνίδι για τους συμπαίκτες του, έκανε πολλά κατεβάσματα μπάλας, μοίρασε σωστά από την άμυνα στο κέντρο και οι ερυθρόλευκοι, σε συνδυασμό με τον πολύ καλό Πιρόλα, δε δέχθηκαν άλλη φάση μέχρι το φινάλε.

Αυτό δείχνει την ψύχωση, τη νοοτροπία, το λεγόμενο mentality του Έλληνα αμυντικού. Ή αλλιώς, δείχνει την πρόοδό του. Ο Ρέτσος προ Μεντιλίμπαρ θα είχε καταρρεύσει κάτω από την πίεση του "εγώ φταίω που χάνει η ομάδα μου". Πλέον, όμως, όχι.

Για αυτό και είναι αρχηγός του Ολυμπιακού. Γιατί ξέρει ότι πρέπει να είναι το απόλυτο παράδειγμα της φιλοσοφίας του συλλόγου. Ότι και να γίνει, όσο στραβά να είναι τα πράγματα, ποτέ δε τα παρατάμε.