Ποια τραπέζια και ποιες ροτόντες κύριοι διαιτητές;

Ο Αντώνης Φουντής γράφει για την Super League που ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί μετά την επίθεση που δέχθηκε ο Θανάσης Τζήλος. 

Ποια τραπέζια και ποιες ροτόντες κύριοι διαιτητές;

Σε τεντωμένο σχοινί -διαβάζω ότι- ακροβατεί το πρωτάθλημα της Σούπερ Λίγκας, ειδικά μετά την επίθεση που δέχθηκε ο Θανάσης Τζήλος έξω από το σπίτι του στη Λάρισα και η οποία οδήγησε τους διαιτητές να προχωρήσουν σε αποχή από τους αγώνες. Αποχή που ανέβαλε τη 15η αγωνιστική της Σούπερ Λίγκας με την οποία θα τελείωνε ο πρώτος γύρος του πρωταθλήματος.

Η κρίσιμη μάχη όμως θα δοθεί την Παρασκευή 4 Ιανουαρίου μέρα κατά την οποία θα καθίσουν στο τραπέζι, ΕΠΟ - Σούπερ Λίγκα- ΚΕΔ και αντιπροσωπεία των διαιτητών που απέχουν, προκειμένου να συζητήσουν για τα θέματα βίας, με αφορμή το περιστατικό σε βάρος του Λαρισαίου ρέφερι. Όμως όπως όλα δείχνουν, αυτή τη φορά τα πράματα δεν είναι και τόσο εύκολα όπως ίσως πιστεύουν στην ΕΠΟ. Κι αυτό γιατί διαιτητές και βοηθοί, φαίνονται αποφασισμένοι να το τραβήξουν το σχοινί στα άκρα και μάλιστα αυτές τις ημέρες φτιάχνουν λίστα από αιτήματα που θα θέσουν στο πρώτο ραντεβού του νέου χρόνου με τις ποδοσφαιρικές αρχές της χώρας. Κοινός παρανομαστής των αιτημάτων τους, ότι αν αυτά δεν γίνουν δεκτά, δεν πρόκειται να επιστρέψουν στα γήπεδα. Κάποια μάλιστα κάνουν λόγο και για αποχή από το Κύπελλο με στόχο να αναβληθούν και οι πρώτοι αγώνες της φάσης των «16» που είναι προγραμματισμένοι να γίνουν 8-10 Ιανουαρίου. Υπό τον όρο ότι δεν θα γίνουν δεκτά τα αιτήματα τους ή μέρος αυτών που θα τεθούν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τέσσερις μέρες νωρίτερα…

Τι βλέπω εγώ; Ότι αργά ή γρήγορα οι διαιτητές θα επιστρέψουν στις θέσεις τους. Κι αν η αποχή προχωρήσει στα ματς του Κυπέλλου, είμαι σχεδόν βέβαιος ότι την επόμενη αγωνιστική 12-13 Ιανουαρίου που ξεκινάει πάλι το πρωτάθλημα θα σφυρίξουν κανονικά. Δεν ξέρω, τι αιτήματα θα θέσουν οι διαιτητές. Αυτό που ξέρω είναι ότι ποτέ, μα ποτέ, οι Έλληνες παράγοντες θα πάψουν να φωνάζουν και να γκρινιάζουν για τις διαιτησίες. Είτε αδικούνται κατάφορα είτε όχι, όλες οι ΠΑΕ έχουν στόχο τους την γκρίνια και τα παράπονα για τις διαιτησίες σε βαθμό τέτοιο που συνήθως αποπροσανατολίζουν τον κόσμο τους για να αποποιηθούν τις δικές τους ευθύνες. Όμως δεν είναι πάντα η κακή διαιτησία η αιτία για μια ήττα ή ακόμη και για μια άσχημη σεζόν.

Επίσης ξέρω ότι υπάρχουν κακοί διαιτητές και καλοί. Όμως μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα κακοπιστίας, αναξιοκρατίας και διαπλεκόμενων συμφερόντων, «καίγονται» μαζί με τα ξερά και τα χλωρά. Ξέρω επίσης ότι θα συνεχίσουν να υπάρχουν καλές και κακές διαιτησίες. Ποδόσφαιρο παίζουμε όχι κουίζ ερωτήσεων. Και θα ζητήσουν μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα οι διαιτητές ένα καλύτερο περιβάλλον και μεγαλύτερη κάλυψη. Κάλυψη όμως, από ποιον; Ποιος και πως, μπορεί να γνωρίζει πως θα αντιδράσει κάποιος παράγοντας, αν αντιδράσει πέρα παό μια οργισμένη ανακοίνωση; Ποιος μπορει να ξέρει τι σκέφτεται ένας παράγοντας ή τι έχουν κατά νου οι όποιοι σύνδεσμοι οργανωμένων ή ανοργάνωτων οπαδών; Πώς να σε καλύψει η ΚΕΔ, η ΕΠΟ, η Λίγκα;

Δηλαδή τι; Να έχει από έναν ή δυο προσωπικούς φρουρούς κάθε διαιτητής και βοηθός; Αυτό είναι φύσει αδύνατον. Όπως αδύνατο είναι να προστατεύονται με ειδικούς φρουρούς όλοι όσοι εμπλέκονται με το ελληνικό ποδόσφαιρο. Σφυρίζει ο Χ ρέφερι το ματς… Αστέρα Ραχούλας – Αστέρα Τραχανοπλαγιάς. Και δεν έχει παράπονο καμία από τις δύο ομάδες. Κι έναν μήνα μετά, ο ρέφερι του αγώνα, πέφτει σε ενέδρα και τον δέρνουν 3-4 μπράβοι . Πως μπορείς να τον προστατεύσεις;

Η ουσία είναι μία, όσο ακραία ή υπερβολική ή ρομαντική μπορεί να θεωρηθεί από κάποιους. Αν δεν καθίσουν κάποια στιγμή στο ίδιο τραπέζι, τα αφεντικά των τριών μεγάλων (Μαρινάκης, Σαββίδης, Μελισσανίδης) να βγάλουν άκρη και να δώσουν τα χέρια για ένα καθαρό παιχνίδι, άκρη δεν πρόκειται να βγει, όσα τραπέζια ή ροτόντες στρωθούν από όλες τις Αρχές της χώρας, ποδοσφαιρικές και μη. Αν οι μεγάλοι δεν βρουν άκρη μεταξύ τους, ειδικά τώρα, που το όνειρο των «χρυσοφόρων» ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ απομακρύνεται κι άλλο, άσπρη μέρα δεν θα δει κανείς εμπλεκόμενος με το ελληνικό ποδόσφαιρο, όσες αποχές ή απεργίες κάνουν οι ρέφερι.

Όσο η κακοπιστία ζει και βασιλεύει και πρωταγωνιστής είναι το παρασκήνιο το ελληνικό ποδόσφαιρο θα βολοδέρνει ανάλογα με τις ορέξεις των αφεντικών. Και οι ποδοσφαιρόφιλοι θα μένουν να ακούν και να διαβάζουν περί κάθαρσης κι εξυγίανσης. Τα υπόλοιπα είναι για να συζητάμε σε επίπεδο καφενείου για να περνάει η ώρα….