Ολυμπιακός: Κοιτάζει παντού, όπως το 2016

Η μεταγραφική δραστηριότητα του Ολυμπιακού θα είναι έντονη αυτό το καλοκαίρι καθώς υπάρχουν συγκεκριμένες θέσεις προς ενίσχυση, ενώ βέβαια κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θα συμβεί προς το τέλος της σχετικής περιόδου. Ειδικά μετά την επιτυχία της επιστροφής στο Champions League.

Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ δεν είναι φυσικά υπερβολικός σε απαιτήσεις και έχει ζητήσει συγκεκριμένα πράγματα δίνοντας και βάρος στους παίκτες με τους οποίους πήρε ευρωπαϊκό και νταμπλ, κάτι που φάνηκε με τις ανανεώσεις του Ντάνι Γκαρθία και του Ζουλιάν Μπιανκόν. Ωστόσο είναι δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός κοιτάζει κάθε μεγάλη μεταγραφική αγορά στον πλανήτη. Μπορεί να μην πάρει από παντού, αλλά ποτέ δεν μπορεί να ξέρει κανείς τι θα συμβεί.

Άλλωστε από την Ισπανία κυνηγά παίκτες για το κέντρο και τα άκρα της επίθεσης. Στην Αγγλία ήδη έχει κάνει τεράστια πώληση και πάντα υπάρχει το περιθώριο συμφωνιών μέσω Νότιγχαμ, αφού η τελευταία δεν βγήκε τελικά στο Champions League ώστε να υπάρξει θέμα με τη συνιδιοκτησία. Από τη Γαλλία πήρε ήδη τον Καμπελά, στη Γερμανία μιλά με κάποιους χαφ, από την Ιταλία θέλουν τον Πιρόλα και υπάρχουν οι «άκρες» Μοντέστο, για τη Βραζιλία (και όχι μόνο) υπάρχει ο Εντού, στην Αργεντινή πάντα υπάρχουν επαφές (όπως φάνηκε στις περιπτώσεις Έσε, Ορτέγκα) και στην Πορτογαλία ο σύνδεσμος με τη Ρίο Άβε έχει ανοίξει και εκεί πολλές πόρτες που πάντα βέβαια ήταν ανοιχτές.

Με αφορμή αυτή τη σκέψη θυμηθήκαμε τι είχε συμβεί το καλοκαίρι του 2016. Τότε που ο Ολυμπιακός είχε «πάρε-δώσε» με όλες τις μεγάλες λίγκες και σπουδαία κλαμπ.

Με την Αγγλία: Απέκτησε τον Μάρκο Μάριν από την Τσέλσι και πούλησε τον Αρτούρ Μασουακού στην Γουέστ Χαμ. Έδωσε δανεικό τον Παϊτίμ Κασάμι στη Νότιγχαμ Φόρεστ.

Με την Ισπανία: Αγόρασε τον Ντιόγκο Φιγκέιρας από την Σεβίλλη και τον Αλμπέρτο Ντε Λα Μπέγια από την Ρεάλ Σοσιεδάδ. Πούλησε τον Ρομπέρτο στην Εσπανιόλ και έδωσε δανεικό τον Νίκο Βέργο στη Ρεάλ Μαδρίτης.

Με την Ιταλία: Δανείστηκε τον Νικόλα Λεάλι από την Γιουβέντους.

Με την Γαλλία: Πήρε ως ελεύθερο από την Μαρσέιγ τον Αλεξί Ρομαό και πούλησε στην Τουλούζ τον Τζίμι Ντουρμάζ.

Με την Γερμανία: Αγόρασε τον Ταρίκ Ελιονούσι από την Χοφενχάιμ.

Με την Πορτογαλία: Πήρε τον Αντρέ Μάρτινς από την Σπόρτινγκ Λισαβώνας και δανείστηκε τον Γκονζάλο Πασιέντσια από την Πόρτο.

Με την Τουρκία: Έκανε τη μεταγραφή του Όσκαρ Καρντόσο από την Τραμπζονσπόρ.

Με την Αμερική: Αγόρασε τον Μπρούνο Βιάνα από την Βραζιλία και πούλησε τον Άλαν Πουλίδο στο Μεξικό.

Τα περισσότερα deals εκείνης της σεζόν ήταν με κορυφαίους συλλόγους στην Ευρώπη: Με την Ρεάλ Μαδρίτης, την Τσέλσι, την Γιουβέντους, την Σεβίλλη. Πήρε παίκτες από τις τρεις μεγάλες ομάδες της Πορτογαλίας. Ο Καρντόσο στην Μπενφίκα έπαιζε επτά χρόνια κι έκανε την τρομερή καριέρα πριν πάει στην Τουρκία. Από την Πόρτο τον Γκονζάλο Πιασέντσια που έφυγε αμέσως λόγω προβλήματος υγείας και από την Σπόρτινγκ τον Μάρτινς. Κι από μία εκ των κορυφαίων στην Γαλλία, την Μαρσέιγ. Όπως εκ των κορυφαίων είναι αυτή την εποχή η Λιλ, από την οποία αποκτήθηκε ως ελεύθερος ο Καμπελά.

Μπορεί και να ξαναγίνουν όλα αυτά, μπορεί και όχι. Άλλωστε από εκείνες τις μεταγραφές λίγες είχαν τελικά βοηθήσει πραγματικά. Σημασία έχει πάντα η στόχευση, η ποιότητα και όχι η ποσότητα...