Ο Γιάγια που μεγάλωσε, ο γραφικός Σέλουκ και το «βελούδινο διαζύγιο»

Την πρώτη φορά που ήρθε στον Ολυμπιακό το 2005, ο Γιάγια Τουρέ ήταν άγνωστος στο ευρύ κοινό και πολλοί ήταν εκείνοι που υποστήριζαν πως επρόκειτο για έναν ακόμα φθηνό ποδοσφαιριστή που έφερε ο Σωκράτης Κόκκαλης. Κι όμως, ο Τουρέ αναδείχθηκε σε κορυφαίο παίκτη με αποτέλεσμα μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ να ερίζουν για την απόκτηση του. Τυχερή στάθηκε τελικά η Μονακό…

Την δεύτερη φορά που ήρθε στο λιμάνι (το φετινό καλοκαίρι), ο Γιάγια Τουρέ, ήρθε ως φθασμένος πια άσος κι ένας εκ των καλύτερων χαφ στην Ευρώπη με γεμάτη θητεία και τρόπαια σε Μπαρτσελόνα και Μάντσεστερ Σίτι. Κι αυτή τη φορά τα πράγματα λειτούργησαν πάλι αντίστροφα. Παρά την υποδοχή μετά βαίων και κλάδων ο Γιάγια, κακά τα ψέμματα, δεν είναι αυτός που ήταν πριν 13 χρόνια. Τότε ήταν ένας ταλαντούχος 23άρης, τώρα είναι ένας μεστωμένος 36άρης. Πέρα από τα χρόνια στη πλάτη υπάρχουν τα περιττά κιλά στο ήδη βαρύ αλλά και βεβαρημένο κορμί του. Υπήρξε ακόμα η αγωνιστική απραξία μηνών την περασμένη σεζόν, αφού ουσιαστικά από τον περασμένο Φεβρουάριο ο Πεπ Γκουαρδιόλα είχε ενημερώσει την Ιβοριανό ότι δεν τον υπολογίζει στη σεζόν και καλό θα ήταν να βρει νέα ομάδα να συνεχίσει την καριέρα του. Πρακτικά και μέχρι να έρθει τον Αύγουστο στον Πειραιά ο Τουρέ ήταν σε καραντίνα τουλάχιστον 4 μήνες με ότι αυτό συνεπάγεται για έναν ποδοσφαιριστή που βρίσκεται σε προχωρημένη ποδοσφαιρικά ηλικία, όπως ο Τουρέ που κλείνει σε λιγότερο από έξι μήνες τα 36 του χρόνια…

Δεν ξέρω κατά πόσο έχει προτάσεις στην Αγγλία από Γουέστ Χαμ, Φούλαμ και άλλες ομάδες, που συνεχίζει να διαρρέει εντέχνως ο παμπόνηρος και απρόβλεπτος ατζέντης του, ο Ντμίτρι Σέλουκ, αλλά για πρωταθλήματα τόσο υψηλού επιπέδου, όπως η Πρέμιερ Λιγκ δεν πιστεύω ότι ο Τουρέ θα μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο από όσα (δεν) έκανε τώρα στον Ολυμπιακό. Βαρύς, αργός και με φανερή την αποχή του από τους αγώνες, έδειξε ότι δεν μπορεί να βοηθήσει ούτε στην Σούπερ Λίγκα. Δεν είναι φυσικά κακό αυτό. Άλλο να θέλουμε κι άλλο να μπορούμε. Κι αν θέλουμε, όπως ο Τουρέ που προσπαθεί, δεν ακολουθεί πάντα το κορμί…

Ο Γιάγια αγαπήθηκε όσο λίγοι στον Πειραιά. Βοήθησε και βοηθήθηκε από τον σύλλογο όσο λίγοι. Και στον Ολυμπιακό χρωστάει σε μεγάλο βαθμό την μεγάλη καριέρα του στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Όπως ωφελήθηκε και ο σύλλογος. Και οικονομικά και σε πρεστίζ. Όμως κάποια πράγματα δεν συμβαίνουν για πάντα. Κυρίως όμως και το έχω γράψει πολλές φορές, η δεύτερη φορά δεν είναι ποτέ ίδια με την πρώτη. Είναι δίκοπο μαχαίρι η επιστροφή ενός παίκτη στην πρώην ομάδα του. Εξαρτάται από τα θέλω, τα κίνητρα, τις δυνάμεις, τους προσωπικούς στόχους. Ο μεγάλος Γρηγόρης Γεωργάτος, που πήγε από τον Ολυμπιακό στην Ιταλία, επέστρεψε κι έπαιξε σε υψηλό επίπεδο μέχρι να ξαναπάει στο καμπιονάτο. Υπάρχει όμως και ο Κέβιν Μιραλάς που επέστρεψε μετά βαΐων και κλάδων από την Πρέμιερ λιγκ αλλά δεν ακούμπησε. Από τις πιο μεγάλες απογοητεύσεις. Για την ώρα στάσιμος παραμένει και ο Γιάννης Φετφατζίδης. Αντίθετα καλά τα είχε πάει ο Κώστας Μήτρογλου, ενώ όπως όλα δείχνουν αυτός που βοηθάει κι ας έχει πατήσει τα 35, είναι ο εκ των αρχηγών, με όλη τη σημασία της λέξης, Βασίλης Τοροσίδης…

Πολύ θα ήθελαν όλοι στον Ολυμπιακό να μπορούσε να ηγηθεί ο πολύπειρος Γιάγια. Όμως για να συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα έπρεπε να συντρέξουν πολλοί λόγοι. Αυτοί δεν βγήκαν και το καλύτερο για όλους είναι να χωρίσουν έστω και άδοξα (αλλά «βελούδινα») οι δρόμοι τους. Και, για να μπορέσει να βρει χώρο και ομάδα ο Τουρέ να αγωνιστεί και ο Πέδρο Μαρτίνς να μην έχει τον πονοκέφαλο από ένα «βαρύ χαρτί» στου Ρέντη αλλά κυρίως για να μπορέσει ο Ολυμπιακός να πορευτεί ήρεμος χωρίς τις αστειότητες του «ημίτρελου» Ντμίτρι Σέλουκ που κάθε λίγο και λιγάκι ανάβει φωτιές στον σύλλογο. Όπως και τότε με τον Κόκκαλη που απειλούσε θεούς και δαίμονες για ψύλλου πήδημα. Αφήνω δε, ότι ο Ουκρανός δεν ήθελε την επιστροφή του πελάτη του στον Πειραιά, όχι γιατί τον χαλούσε ο Ολυμπιακός αλλά γιατί είχε μια απίθανη πρόταση από την Κίνα, όπου αν δεχόταν ο Τουρέ, ο Σέλουκ θα έβγαζε τα τριπλά λεφτά από πήρε για τη μεταγραφή στον Ολυμπιακό. Και τώρα διαρρέει ότι ενδιαφέρονται σύλλογοι της Πρέμιερ Λιγκ, της Πριμέρα, της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ. Παράλληλα ψάχνεται μήπως «τσιμπήσει» ομάδα από το MLS και πιάσει αμερικανάκια τους… Αμερικάνους!