Ολυμπιακός: Άξιζαν λίγο (ή πολύ) παραπάνω

Ο Ολυμπιακός και να κέρδιζε τον Άρη πάλι θα είχε απλά ελπίδες για τον τίτλο μόνο στη θεωρία από τη στιγμή που η ΑΕΚ επιβλήθηκε άνετα του Παναθηναϊκού. Άντε, θα είχε λίγο περισσότερες, αλλά το ρεαλιστικό για τον Ολυμπιακό δεν θα άλλαζε. Αυτό που χάθηκε ήταν μια μεγάλη ευκαιρία να περάσει τον ΠΑΟΚ και να είναι ακόμη πιο κοντά στον Παναθηναϊκό γιατί και η τρίτη και η δεύτερη θέση έχουν σημασία. Όπως έχει και το ψυχολογικό κομμάτι, κάτι που θα πρέπει με την κατάλληλη διαχείριση να παραμείνει στο επίπεδο που είχε φτάσει πριν από την έναρξη του αγώνα στο «Βικελίδης».

Στο πρώτο μέρος μπορούσε να το είχε «καθαρίσει» το παιχνίδι ο Ολυμπιακός, για την ακρίβεια στο πρώτο ημίωρο που έπαιξε καλά και είχε ευκαιρίες. Η ατυχία ήταν το δοκάρι του Ιμπόρα, σε μία από τις λίγες στατικές φάσεις που βγήκε τελική με τη γεμάτη κεφαλιά του Ισπανού. Γιατί και πάλι οι στατικές φάσεις ήταν πολλές. αλλά από ουσία τίποτα.

Στο δεύτερο μέρος ο Άρης βγήκε χωρίς καθυστέρηση αυτή τη φορά στο τερέν, αλλά και χωρίς καθυστέρηση βρήκε ένα γκολ από την κατά κράτος νίκη του Μορόν επί του Ντόη στη διεκδίκηση. Κι ο Ισπανός είναι φορ που τέτοιες φάσεις τις τελειώνει. Όταν ο Ολυμπιακός απάντησε τόσο άμεσα περίμενε κανείς ότι θα συνεχίσει να επιτίθεται με μανία για να πάρει το προβάδισμα και το πάνω χέρι. Όμως αυτό δεν έγινε και ήταν το κλειδί για να ανασυνταχθεί ο Άρης και να φέρει το ματς στα μέτρα του.

Από τις αλλαγές ο Τσικίνιο βοήθησε. Όμως στο θέμα των αλλαγών αποδείχτηκε ότι η αντικατάσταση των Γιόβετιτς και Ζέλσον θα μπορούσε να είχε γίνει αργότερα ή και καθόλου. Δεν ήταν σούπερ σε διάρκεια, είχαν όμως ωραίες στιγμές, είχαν βάλει γκολ (έστω κι αν αυτό του Γιόβετιτς δεν μέτρησε για το φάουλ που δόθηκε λεπτολογώντας τη φάση νωρίτερα), ενώ ο Μαυροβούνιος ήταν μέσα στη δημιουργία της ισοφάρισης από τον Πορτογάλο. Μάλλον, εάν έμεναν, κάτι παραπάνω θα είχαν κάνει σε σχέση με εκείνους που μπήκαν στην επίθεση.

Ό,τι έγινε έγινε. Φέτος για πρώτη φορά ο Ολυμπιακός έφυγε από την Θεσσαλονίκη χωρίς νίκη, αλλά δεν μπορεί παρά να συνεχίσει έχοντας μπροστά του το σούπερ κίνητρο της Ευρώπης και των αγώνων με την Άστον Βίλα. Απλά είναι όντως κρίμα για την ίδια την προσπάθεια που έκανε αυτή η ομάδα το τελευταίο διάστημα ώστε να μειώσει πολύ τις αποστάσεις, να παραμένει τέταρτη. Και να μη δώσει στον εαυτό της τη δυνατότητα να πάει την υπόθεση μέχρι το τέλος στη λίγκα. Νικώντας τον Άρη αυτό θα συνέβαινε, έστω κι αν ρεαλιστικά το πράγμα δεν θα ήταν στο χέρι του. Τώρα δεν είναι σίγουρα.