Νικητής και ο Μαρτίνς

Πολλοί εξεπλάγησαν και διαφώνησαν με την απόφαση του Πέδρο Μαρτίνς να χρησιμοποιήσει από την αρχή τον Αχμέντ Χασάν στο ματς με τον Άρη, με τον Αιγύπτιο να προέρχεται από τραυματισμό και να έχει κάνει ουσιαστικά δύο προπονήσεις. Επίσης, υπήρξε απορία για το γεγονός ότι ο πολύ φορμαρισμένος το τελευταίο διάστημα και πάντοτε ικανός ρυθμιστής της λειτουργίας της ομάδας, Μπίμπαρς Νάτχο, έμεινε για ακόμη ένα παιχνίδι στον πάγκο. Δεν ήταν παράλογες προφανώς όλες αυτές οι ενστάσεις.

Ο Χασάν τελικά ήταν αυτός που έδωσε τη νίκη με το γκολ στο 67΄ και δικαίωσε τον Πορτογάλο που αν θέλετε είχε και άστρο σε αυτή την επιλογή αντί του Λάζαρου φορ ή του Μάνου που προερχόταν κι από το γκολ με τον Απόλλωνα. Και μην πει κανείς ότι ο Χασάν έβαλε απλά ένα εύκολο τέρμα-δημιουργία των Νάτχο, Κούτρη, διότι εύκολα τέρματα για τον Ολυμπιακό δεν υπάρχουν φέτος με τόσες χαμένες ευκαιρίες σε κάθε παιχνίδι. Όπως συνέβη και στο ματς με τον Άρη, με αυτή του Φορτούνη.

Για τον Νάτχο, ο Μαρτίνς φαίνεται πια ξεκάθαρα ότι έχει στο πλάνο του τον Ισραηλινό για να του δίνει τις λύσεις όταν η ομάδα μπλοκάρει στη μεσαία γραμμή. Το έχει κάνει ο έμπειρος χαφ σε πολλά παιχνίδια, παραλίγο να το πετύχει και στην ήττα από τον ΟΦΗ, λίγο ήθελε. Είναι πια εξίσου βέβαιο ότι πλησιάζει η στιγμή που θα δούμε τον Νάτχο σε 11άδα αγώνα στο πρωτάθλημα, αν και ο προπονητής του Ολυμπιακού δύσκολα αλλάζει σχέδια που έχει στο κεφάλι του για τον τρόπο που πρέπει να λειτουργεί η ομάδα.

Σε ό,τι αφορά την αναμέτρηση με τον Άρη, η κίνησή του να αποσύρει τον Λάζαρο και να περάσει στα πλάγια τον Φορτούνη, συνεχίζοντας να καλύπτει τον Νάτχο με δύο αμυντικούς χαφ (πρώτα με Γκιγιέρμε, Μπουχαλάκη και στη συνέχεια με Καμαρά, Μπουχαλάκη) για να τον αφήσει να ηρεμήσει και να ελευθερώσει το παιχνίδι της ομάδας δίχως το ανασταλτικό άγχος, αποδείχτηκε σοφή. Ήταν μια κίνηση ψυχραιμίας και από την πλευρά του προπονητή της ομάδας, απολύτως καθοριστική στην αλλαγή της εικόνας που είχε πάρει το παιχνίδι και στην απομάκρυνση του εκνευρισμού που είχε κάνει την εμφάνισή του στο ερυθρόλευκο σύνολο.

Είναι πολύ θετικό για τον Ολυμπιακό ότι σε συνθήκες πίεσης τόσο η ομάδα όσο και ο προπονητής της λειτούργησαν έτσι όπως ακριβώς έπρεπε. Κι είναι σημαντικό για να μπορέσουν να κάνουν καλά τη δουλειά τους και στα παιχνίδια που ακολουθούν σε Ευρώπη και Ελλάδα.

Ο Ολυμπιακός έδειξε ότι είναι πανέτοιμος να αντιμετωπίσει τη συνέχεια, ξεπερνώντας όλα τα αγωνιστικά και μη εμπόδια που μπαίνουν στην πορεία του. Πάντως τέτοιο δεν ήταν ο Σιδηρόπουλος. Κι αν έχουν παράπονα είτε ο Άρης είτε ο Ολυμπιακός από τον διεθνή διαιτητή, αυτό που είδαμε ήταν έναν ρέφερι αποφασισμένο να σφυρίζει ό,τι βλέπει, να μην επηρεάζεται από φωνές εξέδρας ή παικτών, να είναι κοντά σε φάσεις και να ελέγχει ένα ματς που εύκολα θα μπορούσε να είχε ξεφύγει. Από τον Αυστριακό του ΠΑΟ-ΑΕΚ ήταν κλάσεις ανώτερος. Για να τα λέμε όλα...