Λάβα και... Μπρατισλάβα

Όταν στην εποχή του VAR βλέπεις βοηθό να σηκώνει τη σημαία του σε αμφισβητούμενη φάση για οφσάιντ και να μην περιμένει να δει τι θα γίνει, τότε καταλαβαίνεις την ποιότητα της διαιτητικής ομάδας. Για το δεύτερο γκολ της ΑΕΚ λέω, όχι για τις φάσεις του Ολυμπιακού. Ήταν τόσο σίγουρος ότι ο Τσούμπερ ήταν οφσάιντ και σήκωσε τη σημαία. Έκαναν ότι το κοίταζαν και λίγο παραπάνω στο VAR μπας και τον... σώσουν.

Η ομάδα διαιτησίας ήταν για γέλια και φυσικά με γέλια επέστρεψε στην πατρίδα της και σιγά τα ωά. Πήρε το ωραίο μπόνους, διεθνής δεν είναι κανένας να χάσει καμιά ευκαιρία προώθησης και αφήστε εμάς να σκεφτόμαστε ότι θα ήταν πολύ καλύτερο να έπαιζαν Έλληνες. Αλλά μήπως αυτό είναι το πλάνο; Φέρνουμε χειρότερους να δείξουμε ότι δεν χρειαζόμαστε ξένους. Όλα πιθανά είναι.

Στο «χέρι» του Μασούρα, το είδε ο γάτος από μακριά και ήταν σίγουρος. Ακύρωσε και το VAR με τη μία, το πρόλαβε. Στο πέναλτι του Κάλενς στον Ναβάρο, ο VAR λέει τώρα θα δεις. Με «έγραψες» πριν; Τώρα ούτε θα σε φωνάξω να το δεις. Ή μπορεί και να έβλεπε καμία σειρά εκείνη την ώρα, έχει κάτι ωραίες σλοβακικές, σιγά μην ασχοληθεί με το ελληνικό ντέρμπι και τα πέναλτι.

Ο Ολυμπιακός έχασε από την ΑΕΚ, γιατί υστερεί σε συγκεκριμένους τομείς αγωνιστικά και φυσικά γιατί όταν πήγε να αντιδράσει, τον σταμάτησαν οι τουρίστες που έφερε ο Φρόιντφελντ (ποιός;). Έμεινε πίσω από την κορυφή, προφανώς και δεν θα πρέπει να τα παρατήσει. Το κέρδος ήταν ότι παρά τις πολλές απουσίες και τις μεταγραφικές διορθώσεις όσων δεν έκανε ο ίδιος σωστά το καλοκαίρι, έδειξε ότι υπάρχει. Άφησε πίσω του το χάος της Λαμίας και έβγαλε δυναμισμό και πίστη. Κι ας έχασε όπως έχασε.

Πολύ δύσκολα στην τωρινή συνθήκη, μια ομάδα που έχει τα προβλήματά της και πληρώνει τα διάφορα λάθη της, θα μπορούσε να αντιδράσει όταν βρέθηκε να χάνει με 2-0 έτσι όπως δέχτηκε τα δύο γκολ (με όλο το σεβασμό στην ικανότητα του Λιβάι Γκαρσία). Η αντίδραση υπήρξε, το γκολ μπήκε και μάλιστα με πολύ καλή συνεργασία τριών παικτών στην επίθεση, η ισοφάριση δεν ήρθε γιατί δεν εφαρμόστηκαν οι κανονισμοί.

Ο Ολυμπιακός έχει ακόμη δρόμο για να γίνει ξανά μια πραγματικά πολύ καλή ομάδα. Σε αυτή τη φάση καλείται να βγάζει πάθος στα επόμενα παιχνίδια του. Όχι μόνο στα ντέρμπι, σε όλα. Από ατομική ποιότητα, με όλο το σεβασμό και πάλι στους παίκτες των άλλων ομάδων, ε δεν υστερεί κιόλας. Δυο τρεις επαφές του ανέτοιμου Ζέλσον Μαρτίνς στο τέλος, ήταν αρκετές για όσα ανυπομονούμε να δούμε σε διάρκεια. Και δεν είναι μόνο αυτός φυσικά.

Να γίνει στο μέσο της σεζόν η δουλειά του καλοκαιριού, δεν μπορεί να συμβεί. Να τα παρατήσει ο Ολυμπιακός, επίσης δεν μπορεί να συμβεί. Να περιορίσει τα λάθη του, μπορεί σίγουρα να γίνει. Αρκεί να βγάζει σε κάθε αγώνα του λάβα, όπως στο δεύτερο ημίχρονο με την ΑΕΚ. Κι αν δεν ήταν τα παιδιά από την... Μπρατισλάβα, μάλλον ο εξαίρετος Ματίας Αλμέιδα δεν θα αναγκαζόταν να βγάλει τον Λιβάι για να βάλει τον Γιόνσον και να κρατήσει το τρίποντο. Επιθετικούς θα χρειαζόταν...