Ολυμπιακός: Τελειώματα που έμοιαζαν με… τσαφ και η μία αλλαγή του Καρβαλιάλ
Ο Ολυμπιακός είχε περισσότερες ευκαιρίες στο 0-0 του Περιστερίου σε σχέση με το 1-0 των Σερρών, αλλά στο τέλος μετράει το αποτέλεσμα.
Οι μεγαλύτερες ευκαιρίες του Ολυμπιακού στο 0-0 του Περιστερίου δεν ήταν ούτε το δοκάρι του Παναγιώτη Ρέτσου, ούτε τα σουτ ή το τακουνάκι του Γιόβετιτς. Πρακτικά ως η φάση του αγώνα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το δοκάρι του Ρέτσου, αλλά στην πραγματικότητα οι μεγάλες ευκαιρίες ήταν τα δύο άσχημα τελειώματα του Ντάνιελ Ποντένσε. Ο Πορτογάλος είχε την εστία στο… πιάτο σε δύο περιπτώσεις και έκανε ισάριθμα τελειώματα που έμοιαζαν με… τσαφ! Ειδικά η πρώτη του μεγάλη ευκαιρία που είχε περάσει όλη την άμυνα του Ατρομήτου.
Ο Ολυμπιακός σε διάστημα τριών 24ώρων συνάντησε δύο ομάδες που αποφάσισαν να παίξουν «ταμπούρι» για να τον σταματήσουν. Στις Σέρρες ο Ολυμπιακός ήταν χειρότερος από τον Ολυμπιακό του Περιστερίου και κέρδισε. Αντιθέτως έμεινε στο 0-0 στα δυτικά προάστια. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο και πρέπει να το αποδεχτούμε.
Ολυμπιακός: Η συμβολή του… Βαλμπουενά
Οι Πειραιώτες γκέλαραν. Αυτή είναι η πραγματικότητα, καθώς είχαν ευκαιρία να ξεφύγουν από την ΑΕΚ που είχε αυτοκτονήσει νωρίτερα στις Σέρρες. Βάσει της εικόνας που είχαν στο Περιστέρι θα έπρεπε να κερδίσουν. Το ότι δεν κέρδισαν, έχει να κάνει με την αστοχία, την αναποτελεσματικότητα, τις κακές επιλογές στην τελική προσπάθεια, αλλά και την καλά οργανωμένη άμυνα του Ατρομήτου.
Ο Κάρλος Καρβαλιάλ δεν είχε πολλές επιλογές. Τα χέρια του ήταν δεμένα. Ίσως θα έπρεπε να δηλώσει σε άλλο ματς τον Φορτούνη να εκτίσει την ποινή του. Ίσως θα έπρεπε να τον δηλώσει με τη Λαμία. Η ουσία είναι ότι εκτός από τον τιμωρημένο Φορτούνη ο Καρβαλιάλ δεν είχε στη διάθεσή του για διαφορετικούς λόγους τους Μπιέλ, Ελ Αραμπί και Καμαρά.
Επειδή πολύς θόρυβος έχει ξεκινήσει ήδη για το γεγονός ότι ο Καρβαλιάλ έκανε μόλις μία αλλαγή (τον Γιόβετιτς αντί του Μπρίνιτς), ας ρίξετε μια ματιά στον πάγκο και ας κοιταχτείτε στον καθρέφτη.
Πρώτον, ο Ολυμπιακός πίεζε έως το 96’. Ποιον να έβαζε λοιπόν; Τον Μπιανκόν; Τον Ρίτσαρντς που ακόμα το παιδί προσπαθεί να βρει τα πατήματά του; Τον Αλεξανδρόπουλο που περισσότερο έχει αμυντικές αρετές παρά επιθετικές; Τον Βρουσάι που εμφανίστηκε από το πουθενά κι ενώ μέχρι πρότινος ήταν στη β’ ομάδα; Τον Αλγκασίμ από τον Ολυμπιακό Β’;
Ίσως θα μπορούσε να ρίξει στη μάχη τον Ιμπόρα, ο οποίος λόγω ύψους θα μπορούσε να πάρει κάποια κεφαλιά στις σέντρες που γίνονταν. Όμως, πόσοι από εσάς θα ενθουσιάζονταν με την είσοδο του Ιμπόρα στο τέλος;
Ο Καρβαλιάλ δεν είχε λύσεις από τον πάγκο για να ξεκλειδώσει την άμυνα του Ατρομήτου.
