Η (όχι και τόσο) απλή μέθοδος των τριών...

Στο «Γ. Καμάρας» είχε παίξει και το 2ο ματς της, ως γηπεδούχος, κερδίζοντας. Ήτοι η συγκομιδή της σε σχέση με τα φετινά πρώτα δύο εντός έδρας ματς ήταν μεγαλύτερη αφού οι νταμπλούχοι στη φυσική τους έδρα μετρούν δύο ισοπαλίες, με το ίδιο σκορ μάλιστα (1-1) κόντρα σε δύο ερυθρόλευκες ομάδες. Τον Πανσερραϊκό και τον Oλυμπιακό. Κι αν οι «κιτρινόμαυροι» προκάλεσαν την πρώτη βαθμολογική απώλεια των (ως χθες «απόλυτων») Πειραιωτών δεν έχουν πολλούς άλλους λόγους να χαρούν για χθες. Γιατί πέραν του ότι αναζητείται το περσινό «οχυρό» της Νέας Φιλαδέλφειας (που αποτέλεσε εφαλτήριο για το πρώτο «κιτρινόμαυρο» νταμπλ μετά από 45 χρόνια) -ειδικά με τον Ολυμπιακό, ο οποίος πέρασε αλώβητος για 3^η από τις τέσσερις επισκέψεις του σ’ αυτό- η AEK έχει κι άλλα προβλήματα ν’ αντιμετωπίσει.

Δεν είναι μόνο ότι όπως και πέρσι το ξεκίνημά της στη σεζόν δεν είναι φουριόζικο (σ. υπενθυμίζεται ότι την περασμένη σεζόν από τον Oκτώβρη ξεκίνησε η αντεπίθεση της κι αφού βρέθηκε στο -12 από τον Παναθηναϊκό), αλλά ότι πληρώνει ακριβά την αύξηση των αγώνων με την προσθήκη των ευρωπαϊκών. Πέραν των τραυματισμών των Λιβάι Γκαρσία και Γκατσίνοβιτς στις δύο ήττες από την Αντβέρπ -οι οποίοι ειρήσθω εν παρόδω έλειψαν πολύ χθες- δείχνει να δυσκολεύεται πολύ στη διαχείριση, νοητική κυρίως, των τριών αγώνων εβδομαδιαία.

Το 1-1 με τον Πανσερραϊκό ήταν ενδιάμεσα των ηττών από τους Βέλγους και το χθεσινό προηγήθηκε της επίσκεψης στο Mπράιτον… Όχι ότι χάθηκε, ή κρίθηκε, κάτι χθες, αφού είμαστε νωρίς στη σεζόν και οι δύο ομάδες θα δώσουν άλλα τρία ματς, (μόνο στο πρωτάθλημα…) αλλά δεν μπόρεσε, λόγω και των απουσιών, η ομάδα του Αλμέιδα να… χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι, «δηλώνοντας» η αγωνιστική διαφορά που υπήρχε, πανθομολογούμενα, πέρσι δεν καλύφθηκε.

Ήταν ΑΕΚ (περσινή…) μέχρι το 1-0, πιέζοντας ασφυκτικά, αλλά κατόπιν, ενστικτωδώς ή λόγω εντολών (αφού αμυντικά συνεχίζει να χωλαίνει) έχασε μέτρα κόντρα σε μια ομάδα «υπό κατασκευή». Το γκολ του Πόνσε δεν μπορεί να μακιγιάρει ότι δεν κάνει όσες δουλειές ο Λιβάι, ο Πινέδα… ψάχνεται (δίχως καλοκαιρινή ξεκούραση) και μόνο ο Ζίνι προκάλεσε χαμόγελα. Κι απορίες, ίσως, γιατί δεν μπήκε νωρίτερα…