Ματίας Αλμέιδα: Εκείνος που ξεπέρασε τον ...Mπάγεβιτς!

Το ότι η κατάκτηση του κυπέλλου από την AEK ήταν ιστορική είχε αναδειχθεί εδώ και μέρες.

Όχι γιατί της έλειπε το συγκεκριμένο τρόπαιο από το 2016, αλλά γιατί ήταν το πρώτο της νταμπλ μετά από 45 χρόνια (και 3^ο της 99χρονης ιστορίας της στο ποδοσφαιρικό τμήμα)...

Το φινάλε της κακοδαιμονίας των «κιτρινόμαυρων» συνδυάζεται με μια ονειρική σεζόν που βρήκε την ομάδα να επιστρέφει στο εν Ελλάδι «λίκνο» της, τη Νέα Φιλαδέλφεια κι όλα αυτά μήνες πριν από τη συμπλήρωση ενός αιώνα ζωής του συλλόγου!

Πρόσωπο της αγωνιστικής μεταμόρφωσης της «Ένωσης» δεν χωρεί αμφιβολία πως είναι ο Ματίας Αλμέιδα, που όχι μόνο την έκανε να παίζει το πλέον ελκυστικό κι αναγνωρίσιμο ποδόσφαιρο στη χώρα (βασισμένο στην ένταση και την πίεση του αντιπάλου, που συνήθως δεν έβρισκαν ...αντίδοτο) αλλά της άλλαξε την μενταλιτέ, με αποτέλεσμα να εμφανίζεται δυνατή όχι μόνο ταχυδυναμικά αλλά και ψυχολογικά, όπως αποκάλυψε ο τελικός του Κυπέλλου.

Σε άλλη περίπτωση η ΑΕΚ (αλλά κι οι περισσότερες ομάδες εδώ που τα λέμε...) αν αναγκάζονταν να παίξουν με 10 από το 6^ο λεπτό μοιρολατρικά θα πέταγαν ...λευκή πετσέτα.

Εκείνος το παίδεψε όσο πήγαινε.

Με ...τρικ (Πινέδα στο δεξί άκρο όπως στη Λεωφόρο) και φρεσκάροντας την, όποτε έπρεπε, τη διατήρησε ανταγωνιστική κόντρα σε μια ομάδα που έμοιαζε το μεγαλύτερο διάστημα... βραχυκυκλωμένη, που αναγκάστηκε να παίξει ένα άλλο ματς από εκείνο που είχε προετοιμάσει, μόλις οι «κιτρινόμαυροι» πήραν τα ...μέτρα τους στον αγωνιστικό χώρο.

Μετά το δοκάρι του Σάστρε και την ευκαιρία του Κωσταντέλια στην επανάληψη δεν απείλησαν ουσιαστικά και η είσοδος του Φερνάντες ήταν η χαριστική βολή στην ομάδα του Λουτσέσκου ο οποίος έμεινε χωρίς... πειστικές δικαιολογίες για την εμφάνισή της.

Έτσι η ΑΕΚ του ...πάρτα-όλα Αλμέιδα όχι μόνο πήρε μια περίοπτη θέση στην ιστορία του συλλόγου, αλλά ο επιδραστικός Αργεντινός ξεπέρασε σε... ασημικά, στην πρώτη του σεζόν, ένα προπονητικό... τοτέμ του «δικεφάλου», τον Ντούσαν Μπάγεβιτς.

Ο Σερβοέλληνας τεχνικός ολοκλήρωσε την πρώτη του σεζόν (1988-89) τερματίζοντας τα 10 «πέτρινα χρόνια» δίχως πρωτάθλημα, που είχαν προηγηθεί με αποτέλεσμα να αποκτήσει ένα -πρωτοφανές κι ασύλληπτο- έρεισμα στις τάξεις του κοινού της ομάδας, που μόνο μετά την αποχώρηση του για τον Oλυμπιακό (1996), κλονίστηκε.

Όχι όμως για τις προπονητικές του ικανότητες, αφού είναι πανθομολογούμενο, σ' όλο το φίλαθλο κοινό, ότι δημιούργησε μια από τις κορυφαίες ομάδες που είδαν τα ελληνικά γήπεδα.

Ο Noτιαμερικάνος, παρότι έχει πάρα πολλά ...ψωμιά να φάει για να γίνει ...χαλίφης στη θέση του χαλίφη στο εικονοστάσι της μνήμης των ΑΕΚτζηδων, σε πρώτη φάση ξεπέρασε όχι μόνο τον «πρίγκηπα του Νερέτβα» αλλά ισοφάρισε τον Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι που ήταν μέχρι τούδε ο μόνος που πήρε νταμπλ με την πρώτη του σεζόν στην ομάδα!

Δεδομένου ότι πίνουν ήδη νερό στο όνομά του, αλλά και της παραδοσιακής προσωπολατρείας που διακρίνει τους φίλους της ομάδας, ίσως να μην αργήσει η αποκαθήλωση, εφόσον μακροημερεύσει στον πάγκο της κι οι επιτυχίες συνεχιστούν...

Πάντως αν έβαζε, αυτήν την στιγμή, υποψήφιος για δήμαρχος Νέας Φιλαδέλφειας μάλλον θα έπρεπε να ανησυχεί ο Γιάννης Βούρος...