Ολυμπιακός: Χρειάζεται ένας κανονικός προπονητής που μεταξύ άλλων θα έχει και «γερό» στομάχι!

Στην Ελλάδα πάσχουμε από στελέχη. Σε πολλούς συλλόγους υπάρχουν άνθρωποι που δεν είχαν σχέση με το ποδόσφαιρο και το χειρότερο είναι ότι δεν καταλαβαίνουν από ποδόσφαιρο ούτε τώρα παρά την πολυετή διαδρομή που μπορεί να έχουν στον χώρο, ζώντας τις οικογένειές τους από το συγκεκριμένο άθλημα. Το χειρότερο απ' όλα είναι ότι ορισμένες φορές μιλούν και ενεργούν εξ ονόματος του ιδιοκτήτη, ακόμη και εν αγνοία του ιδιοκτήτη! Ναι, υπάρχουν και τέτοια στελέχη, ειδικά σε ομάδες που οι ιδιοκτήτες αποφεύγουν τα φώτα της δημοσιότητας και λειτουργούν περισσότερο ως επιχειρηματίες παρά ως ποδοσφαιράνθρωποι - πρόεδροι.

Για παράδειγμα, έχουν βγει βιαστικά συμπεράσματα για προπονητές μετά από ήττα στο... πρώτο φιλικό - ξεμούδιασμα μίας καλοκαιρινής προετοιμασίας, μολονότι οι προπονητές δεν είχαν ακόμη όλο το υλικό στα χέρια τους ή δούλευαν στο ξεκίνημα τις προετοιμασίας με το υλικό της προηγούμενης χρονιάς που ενδεχομένως να είχε «καεί» από την ίδια τη διοίκηση. Πρόκειται για ένα σπάνιο ελληνικό φαινόμενο που δεν το συναντάς σε κανένα άλλο μέρος του πλανήτη.

Για να προσληφθεί ένας προπονητής ειδικά σε έναν «μεγάλο» σύλλογο, θα πρέπει να έχουν εξεταστεί όλα τα στοιχεία, ξέχωρα φυσικά από το αν ακολουθεί ένα συγκεκριμένο μοτίβο προπονητικής δουλειάς ή αν πορεύεται με μια-δυο συγκεκριμένες τακτικές ή αν το DNA του ταιριάζει με το κλαμπ ή αν έχει την τάδε φιλοσοφία που αρμόζει στην ομάδα.

Πλέον, το σύγχρονο ποδόσφαιρο απαιτεί και προπονητές που θα έχουν «γερά» στομάχια και θα κάνουν ό,τι περνάει από τα χέρια τους για να επιβάλουν τη δική τους αγωνιστική φιλοσοφία εντός των τεσσάρων γραμμών, κλείνοντας τα αφτιά τους από τον περίγυρο.

Μια φιλοσοφία βεβαίως που θα ταιριάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό και με τον ιδιοκτήτη του συλλόγου από τη στιγμή που επιλέχθηκε και προηγήθηκε μία πολύωρη συζήτηση των εμπλεκόμενων πλευρών. Ο Ολυμπιακός φυσικά δεν μπορεί να πάει να πάρει έναν προπονητή που είναι λάτρης της άμυνας και του... 1-0. Εξετάζει τους τεχνικούς που ταιριάζουν στα δικά του αγωνιστικά «θέλω» και σε αυτό που επιτάσσει η Ιστορία του.

Στην πορεία της συνεργασίας προπονητών με ομάδες πολλά μπορούν να αλλάξουν, μπορεί να αμφισβητηθούν οι τεχνικοί, αλλά εκεί φαίνεται και το «μέταλλο» του ανθρώπου που επιλέχθηκε για την άκρη του πάγκου ως προς το πώς θα σταθεί γερά στα πόδια του.

Ο Πέδρο Μαρτίνς για παράδειγμα πέρασε από πολλά στάδια κατά την 4ετή του θητεία στο λιμάνι. Αμφισβητήθηκε από τα πρώτα του φιλικά στην προετοιμασία του 2018, το διόρθωσε αργότερα, ξαναέπεσε, ξανασηκώθηκε, διαχειρίστηκε άψογα τις κακές βραδιές, διαχειρίστηκε έξυπνα και με ταπεινότητα τις σπουδαίες βραδιές και έφτασε στο σημείο να κάτσει στον ερυθρόλευκο πάγκο για τέσσερα χρόνια.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν «καίγεται» να φέρει άμεσα έναν προπονητή, έτσι ώστε να προλάβει να δει την ομάδα στα τελειώματα των πλέι οφ. Δεν θα κάτσει στον πάγκο, αλλά θα βρεθεί στην εξέδρα ή στην σουίτα για να παρακολουθήσει δια ζώσης

Το όνομα του Τζενάρο Γκατούζο ξαφνικά «ανέβηκε» το Μ. Σάββατο (15/4) λόγω ενός δημοσιεύματος, λες και ο Ιταλός τεχνικός εμφανίστηκε ξαφνικά για πρώτη φορά στα ρεπορτάζ παραμονή Πάσχα. Από την επόμενη μέρα της παραίτησης του Μίτσελ, το «ΦΩΣ» της 4ης Απριλίου, είχε τονίσει ότι μέχρι και στην Ιταλία είχαν φτάσει τα μαντάτα ότι ο Γκατούζο είναι μία από τις βασικές επιλογές του Ολυμπιακού και πως είχαν ξεκινήσει οι επαφές των δύο πλευρών.

Αν θα είναι ο Τζενάρο Γκατούζο ή όχι, αυτό είναι κάτι που απασχολεί τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Εκείνος έχει το μαχαίρι, εκείνος έχει και το καρπούζι, εκείνος θα πάρει την απόφαση που θεωρεί πιο σωστή, εκείνος θα δεχτεί τα εύσημα αν κάνει τη σωστή επιλογή, εκείνος θα δεχτεί την κριτική αν η επιλογή του είναι λανθασμένη. Όλα θα κριθούν εκ του αποτελέσματος φυσικά.

Ο Ιταλός είναι ένας προπονητής με σκαμπανεβάσματα στην καριέρα του. Εκεί οφείλεται προφανώς και οι αμφιβολίες ή οι δισταγμοί του κόσμου μέσω των social media ως προς το αν είναι σωστή ή όχι η επιλογή της διοίκησης να ξεκινήσει επαφές μαζί του. Η προπονητική του αξία κρίνεται βάσει αποτελεσμάτων και όλων όσων έχει αφήσει πίσω του. Ο καθένας μπορεί να ρωτήσει π.χ. έναν οπαδό της Μίλαν, της Νάπολι ή της Βαλένθια, έτσι ώστε να αντιληφθεί την γεύση που άφησε κατά τη θητεία του. Είναι ανάμεικτα τα συναισθήματα. Ως DNA και... τρέλας δεν αμφισβητεί κανένας ότι ταιριάζει στον Ολυμπιακό, γιατί είναι ένας άνθρωπος που παθιάζεται και σε όλη του τη ζωή έκανε τα πάντα για να βγαίνει πρωταθλητής. Για την προπονητική του αξία, εφόσον επιλεγεί, θα φανεί στο... χειροκρότημα κατά πόσο θα μπορέσει να «ανεβάσει» επίπεδο τον σύλλογο. Στις πρώην ομάδες του υπήρχε και το «κρύο», και η «ζέστη».

Είτε είναι ο Γκατούζο λοιπόν, είτε κάποιος άλλος προπονητής, εκείνο που προέχει δεν είναι τίποτε άλλο από το να στηριχθεί στο ξεκίνημα, ώστε να υπάρχει - ειδικά στην αφετηρία της επόμενης σεζόν - η απαιτούμενη ηρεμία για να πορευτεί ο σύλλογος.

Να μην υπάρξει δηλαδή η αμφισβήτηση από το πρώτο στραβό αποτέλεσμα και κυρίως να μην υπάρχει μία προδιάθεση αμφισβήτησης χωρίς καν να δούμε τι ακριβώς έχει στο μυαλό του. Δεν μπορεί κανένας να κριθεί στον έναν μήνα ή στους δύο μήνες. Πρέπει να δοθεί ο απαιτούμενος χρόνος για να παρουσιάσει το έργο του. Η δουλειά ενός νέου προπονητή θα αρχίσει να φαίνεται γύρω στον Οκτώβριο και όχι τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο ασχέτως αν έρθουν θετικά ή αρνητικά αποτελέσματα το καλοκαίρι. Αν βέβαια έχει κάνει μπουρλότο τα αποδυτήρια ή κάνει παλαβομάρες διαφόρων τύπου, είναι μία διαφορετική συζήτηση.

Σε αγωνιστικό επίπεδο όλοι οι νέοι προπονητές χρειάζονται ένα εύλογο χρονικό διάστημα για να δείξουν τη φιλοσοφία τους και τότε θα φανεί αν η επιλογή της διοίκησης ήταν σωστή ή όχι...

Ο νέος προπονητής του Ολυμπιακού πρέπει να έχει «γερό» στομάχι! Αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Ο Ολυμπιακός είναι δύσκολο σωματείο, με πολύ απαιτητικό κόσμο και ένα κλαμπ που δέχεται έντονη και σκληρή κριτική από τον Τύπο στην πρώτη «στραβή». Πολλές φορές βέβαια τα ΜΜΕ φτάνουν από το ένα άκρο στο άλλο στην κριτική τους ανάλογα με τα αποτελέσματα. Όλα αυτά δεν είναι εύκολα διαχειρίσημα για τους προπονητές του Ολυμπιακού, γιατί εύκολα τους παίρνει από κάτω στις ήττες και εύκολα ενθουσιάζονται στις μεγάλες βραδιές.

Το ζητούμενο είναι ο Γκατούζο ή ο «Χ» Γκατούζο που θα πιάσει λιμάνι, να είναι πρωτίστως ο εαυτός του, να μην κάνει άκρως αντίθετα πράγματα από αυτά που έχει συμφωνήσει στις πολύωρες συζητήσεις που θα έχουν προηγηθεί με τον Βαγγέλη Μαρινάκη και κυρίως να κλείσει τα αφτιά του, ειδικά στο ξεκίνημα της σεζόν, σε όλα όσα θετικά ή αρνητικά ειπωθούν από τον κόσμο, από τους διάφορους παρατρεχάμενους ή από τον Τύπο. Να είναι αφοσιωμένος αποκλειστικά στο έργο του, πιστός στις αρχές του και μένοντας ανεπηρέαστος από τους «γύρω-γύρω».