Ολυμπιακός: Αν το πάρει και μετά από αυτό...

Θυμήθηκαν κάποιοι ότι ο Ολυμπιακός το είχε ξαναπάθει αυτό το από 2-0, 2-2 όπως με τον Άρη, το 2011 στον αγώνα με τον ΟΦΗ. Γιατί έπρεπε να ψάξουν τόσο πίσω; Πριν από λίγο καιρό ήταν που νικούσε 2-0 στα Γιάννενα και έφερε 2-2. Και ξέρετε και κάτι; Στο Χαριλάου στον πρώτο γύρο από τον φίλο Άρη, ο Ολυμπιακός πάλι δυο γκολ έφαγε σε μερικά λεπτά. Και το 1-0 έγινε 1-2. Το ξεχάσαμε κι αυτό; Θυμωμένοι, οργισμένοι είναι όλοι οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού, ας ελπίσουμε ότι είναι και ο προπονητής με τους παίκτες.

Και τί δεν έχει κάνει φέτος ο Ολυμπιακός αγωνιστικά για να χάσει αυτό το πρωτάθλημα. Σε μία σεζόν γεμάτη απίθανες αρνητικές ιστορίες, από το περασμένο καλοκαίρι μέχρι και το πρόσφατο δώρο στον Άρη (ουσιαστικά σε ΠΑΟ, ΑΕΚ). Τί να πρωτοθυμηθεί και τί να μην μπορεί να ξεχάσει κανείς. Πόσες φορές πληγώθηκε στο φινάλε, ακόμη και στα βάθη των καθυστερήσεων, με γκολ που δεν μπαίνουν και να θες να τα φας. Πόσες φορές αργούσε να μπει στα παιχνίδια του και έμενε πίσω στο σκορ από τα πρώτα λεπτά ή τη γλίτωνε στο τσακ.

Πόσο άλλο μπορεί να συνεχιστεί και να εξηγηθεί αυτό με το «Καραϊσκάκης», με τον κόσμο πάντα εκεί και με θέρμη, όχι σε άδεια έδρα, να έχει φέτος σε μεγάλο ματς μόνο μια νίκη επί του Άρη στο πρωτάθλημα κι άλλη μία στο Κύπελλο. Και τώρα τον Άρη δεν τον κέρδισε, αν και ήταν μπροστά με δύο γκολ, με δοκάρι, με ευκαιρίες. Κανένα άλλο μεγάλο ματς δεν έχει πάρει στο γήπεδό του, σε Ελλάδα τα ντέρμπι, σε Ευρώπη τίποτα.

Σε μια χρονιά με όλα όσα έχουν πάει στραβά σε κάθε επίπεδο από την αρχή, ο Ολυμπιακός σα να κάνει το παν για να χάσει τον φετινό τίτλο. Κι όμως να είναι ακόμη πολύ δυνατά στη διεκδίκησή του, με τρεις πόντους απόσταση από την κορυφή κι ενώ υπάρχουν ακόμα οκτώ ματς.

Δεν γίνεται να εξηγηθεί ό,τι συνέβη πριν από μερικές ώρες. Μαγκιά του Άρη και του προπονητή του που είδε ανασφάλεια από Μίτσελ και παίκτες και την αξιοποίησε. Αλλά αυτό το αποτέλεσμα δεν ήταν απόρροια των ικανοτήτων του Άρη, ήταν επιστέγασμα της έλλειψης σοβαρότητας που χαρακτηρίζει τον Ολυμπιακό στη διάρκεια της περιόδου. Ήταν αποκορύφωμα κακών αποφάσεων, υπεροψίας, χαλάρωσης, ατομικών λαθών, όπως θέλει ο καθένας να το πει.

Αν ο Ολυμπιακός με όλα όσα έχει καταφέρει φέτος σε βάρος του εαυτού του, στο τέλος αναδειχτεί πρωταθλητής, ε τότε είναι άξιος θαυμασμού. Κι οι άλλοι άξιοι της μοίρας τους.

Υ.Γ. Αλλαγή Μπακαμπού με Εμβιλά ίσως και να μη γινόταν ούτε εναντίον της Σίτι στο Έτιχαντ με τον Ολυμπιακό να προηγείται στο 90'. Όχι με τον Άρη στο Φάληρο. Όλος ο σεβασμός στον Μίτσελ, στην ιστορία του και στην προσπάθειά του, αλλά δεν υπάρχει καμία λογική εξήγηση (ούτε λογική ούτε εξήγηση) σε εντός έδρας παιχνίδι χωρίς σέντερ φορ. Έστω τον Μπιέλ που έχει παίξει κάποιες φορές στην Δανία σε αυτή τη θέση, αφού για κάποιο λόγο/ιδέα/σκάλωμα ο Ελ Αραμπί έπρεπε να μείνει στον πάγκο.