Ολυμπιακός: Ασταμάτητος, πλέον και με... στατικές

Η Κυριακή για τον Ολυμπιακό ήταν από τις πιο ευχάριστες της χρονιάς, με τη νίκη στο μπάσκετ επί του Παναθηναϊκού, το ευρωπαϊκό στο πινγκ πονγκ, την επικράτηση της ποδοσφαιρικής ομάδας στον Βόλο και την ισοπαλία στη Νέα Φιλαδέλφεια στο ντέρμπι της αγωνιστικής.

Και σε ό,τι αφορά το ποδόσφαιρο είναι πραγματικά εντυπωσιακό ότι αυτό το -12 που είχε από την πρώτη θέση ο Ολυμπιακός και το -8 από τη δεύτερη, έχει καταφέρει να το φτάσει με υπομονή, δουλειά και πίστη στο -3 από την πρώτη θέση και στο -1 από τη δεύτερη. Με εννιά αγωνιστικές να απομένουν. Δεν είναι καθόλου μικρό επίτευγμα, αλλά με την επίγνωση φυσικά ότι ακόμη δεν έχει επιτευχθεί τίποτα. Απαιτείται συνέχεια.

Στο Πανθεσσαλικό ο Ολυμπιακός είχε τον Φορτούνη απόλυτο ηγέτη ακόμη και με την παρουσία του Χάμες στην ενδεκάδα, είχε τον Μπακαμπού να συνεχίζει αυτή την εκπληκτική επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα, τον Κασάμι να επιστρέφει σε πολύ υψηλό επίπεδο και τον Σαμασέκου να κάνει ακόμη ένα καλό ματς στη θέση του Εμβιλά.

Είχε και κάτι άλλο πολύ σημαντικό, ειδικά για τα ντέρμπι που ακολουθούν. Σούπερ αποτελεσματικότητα στις στατικές φάσεις. Ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα στη διάρκεια της σεζόν για τους Πειραιώτες και φαίνεται ότι έχει γίνει πλέον δουλειά, Και με τις κομπίνες στα κόρνερ και με τις εκτελέσεις στα φάουλ από τον Φορτούνη.

Θα πρόσθετα ότι έχει γίνει δουλειά και στο αμυντικό κομμάτι των στατικών φάσεων, ένα άλλο μεγάλο αγκάθι για τον Ολυμπιακό από την περσινή σεζόν. Χρειάζεται κι άλλη βελτίωση, κυρίως στο θέμα της προσήλωσης σε κάθε φάση. Σε άμυνα και επίθεση. Αλλά είναι και αυτό κάτι που θα πρέπει να πιστωθεί στον Μίτσελ και στους παίκτες, το ότι βελτιώνονται και σε αυτό το πολύ καθοριστικό στο σύγχρονο ποδόσφαιρο κομμάτι.

Το ζητούμενο τώρα θα είναι να μην επηρεαστεί η ομάδα από την απουσία για μέρες πολλών διεθνών της, όπως και από την κουβέντα για τη διαιτησία που με όσα συνέβησαν σε Χαριλάου και Νέα Φιλαδέλφεια θα συνεχιστεί εντονότατα σε όλη τη διάρκεια της διακοπής των πλέι οφ μέχρι να ξαναρχίσουν. Κι όχι άδικα εδώ που τα λέμε με όσα είδαν πάλι τα μάτια μας...