Ο Ολυμπιακός, ο Θρύλος των γηπέδων, έγινε 98 ετών!

10 Μαρτίου... Ημερομηνία - σταθμός για τον ελληνικό αθλητισμό. Ημερομηνία που γεννήθηκε ο μεγαλύτερος και λαοφιλέστερος συλλόγος της Ελλάδας. Πριν από 98 χρόνια, στις 10 Μαρτίου 1925 ιδρύθηκε ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς, ο οποίος στην πορεία των δεκαετιών έχει σαρώσει τα τρόπαια σε όλα τα αθλήματα, εντός και εκτός Ελλάδας, κατακτώντας μεταξύ άλλων πρωταθλήματα Ευρώπης! Το δε ποδοσφαιρικό τμήμα έχει κατακτήσει 47 πρωταθλήματα και 28 Κύπελλα, αφήνοντας πολλούς τίτλους πίσω του τους υπόλοιπους ανταγωνιστές του.

Ο Ολυμπιακός που έγινε φόβητρο για τους αντιπάλους του από την ημέρα που «γεννήθηκε» και γιγαντώθηκε ο μύθος του το 1931 όταν με τον Γραμματικόπουλο, τα αδέρφια Ανδριανόπουλους, τον Πανόπουλο, τον Βοζικιάν, τον Κουράντη και τα υπόλοιπα παιδιά της εποχής, κατακτούσε πανηγυρικά το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα με εντυπωσιακά σκορ. Μάλιστα οι εντυπωσιακές νίκες απέναντι σε Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, Άρη, Ηρακλή, ΠΑΟΚ, Απόλλωνα και Εθνικό αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τον Μίμη Βασιλειάδη να γράψει τους στίχους και τον Γιάγκο Λαουτάρη να συνθέσει τον πρώτο Ύμνο του Ολυμπιακού, που ακουγόταν όπου κι αν αγωνιζόταν η ομάδα.

"Φευγάτ’ από μπρος, φευγάτ’ από μπρος, στο γήπεδο μπαίνει ο Ολυμπιακός
Φτερά στα πόδια, καρδιά μες στα στήθια που δώσαν θρίαμβους σαν παραμύθια.
Παίζουν με τέχνη ατρόμητοι λύκοι και τα φτερά της ανοίγει η Νίκη.
Πασάρει ο ένας, ο άλλος σουτάρει ο εχθρός τα χάνει, σωστός πανικός,
αυτός προσέχει, εκείνος μαρκάρει, θρίαμβος, νίκη, Ολυμπιακός!
Ολυμπιακός, Ολυμπιακός

Παλικάρια διαλεκτά, της νίκης παιδιά δύναμη, τέχνη, ατσάλι καρδιά
Ένα, δύο, τρία, γκολ παντού πανικός Θρίαμβος, νίκη, Ολυμπιακός! (δις)
Κόκκινο – άσπρο, παντιέρα γνωστή από τις νίκες παντού ξακουστή
πρωτάθλημα, αγώνας φιλικός, Πειραιάς, θρίαμβος, Ολυμπιακός!"

ΕΤΣΙ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ Ο ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ!

Ο δημοσιογράφος Άρης Μελισσινός είχε γράψει στα μέσα της δεκαετίας του '60: «Ευωδίαζαν τα ρόδα του Μάη εκείνο το πρωινό του 1922 στη Βιέννη. Παραμυθένιο ετούτο το ανοιξιάτικο πρωινό, εξύπνησε με κέφι τον Έλληνα φοιτητή, Θανάση Μέρμηγκα, που εδώ και 2,5 περίπου μήνες είχε βρεθεί στην αυστριακή πρωτεύουσα, με σκοπό να σπουδάσει πολιτικές επιστήμες. Η κούραση από την εντατική μελέτη της νύχτας είχε περάσει. Ντύθηκε βιαστικά ο 26χρονος φοιτητής και σε λίγα λεπτά βάδιζε χαρούμενος στις βιεννέζικες στράτες. Η κίνηση στην πολυσύχναστη πρωτεύουσα είχε από νωρίς αρχίσει. Οι καφετέριες της πόλης φιλοξενούσαν ήδη τους πρώτους πελάτες της ημέρας, ενώ κάπου κάπου ξεχείλιζαν από μερικά φωνόγραφα (πικ απ της εποχής) γλυκιές μελωδίες του Γιόχαν Στράους».

Ο Μέρμηγκας περίμενε καρτερικά στο ταχυδρομείο της κεντρικής πλατείας να λάβει ένα γράμμα από τους φίλους του από τον Πειραιά. O αποστολέας Νότης Καμπέρος τού είχε γράψει: «Καλό Πάσχα Θανάση μου και με βροντερές καμπάνες. Και τώρα, μάθε τα πειραιώτικα νέα μας. Όλοι οι καλοί φίλοι εδώ πέρα αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα σύλλογο. Σκέφτηκα μάλιστα να του δώσουμε το όνομα ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Σε παρακαλώ λοιπόν, Θανάση φρόντισε να πληροφορηθείς από τους εκεί αθλητικούς παράγοντες αν επιτρέπεται σύμφωνα με τις Διατάξεις της Διεθνούς Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων να δώσουμε το όνομα ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ στον καινούργιο σύλλογό μας».

Η «ΤΑΒΕΡΝΑ ΤΟΥ ΜΟΙΡΑ»

Ο Μέρμηγκας επικοινώνησε με την αυστριακή Ολυμπιακή Επιτροπή και αφού πήρε το «οκ», έστειλε απάντηση στον Πειραιά, ότι μπορούν οι φίλοι του να φτιάξουν τον Ολυμπιακό, ένα όνομα που είχε αποφασιστεί να δοθεί στην περίφημη «Ταβέρνα του Μοίρα» στην σημερινή Καραολή και Δημητρίου στον αριθμό 43!

To όνειρο του αξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού, Νότη Καμπέρου έγινε πραγματικότητα και το όνομα ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ κατοχυρώθηκε στα μητρώα του αθλητικού... ληξιαρχείου της Ελλάδας. Ο Καμπέρος παρέδωσε τα διοικητικά ηνία στον Μιχάλη Μανούσκο και ο φοιτητής Μέρμηγκας επιστρέφοντας από την Αυστρία με το πτυχίο του πολιτικού επιστήμονα, λαμβάνει το αξίωμα του αντιπροέδρου έπειτα από την πρώτη Γενική Συνέλευση και τις αρχαιρεσίες που έγιναν.

Η Συνέλευση εκείνης της χρονιάς έγινε στην πρώτη Λέσχη του Ολυμπιακού, μια αίθουσα 12x5 μέτρων, που η είσοδός της ήταν στην οδό Κολοκοτρώνη και η πρόσοψη στην οδό Νοταρά. Η αίθουσα των συνελεύσεων ήταν μόλις 6 τετραγωνικά μέτρα και ο πρόεδρος Μανούσκος την είχε μετατρέψει σε ένα κομψοτέχνημα. Μάλιστα, ο πρώτος φωνόγραφος με το ασπροκόκκινο χωνί αποκτήθηκε με ρεφενέ!

Στη δε «Ταβέρνα του Μοίρα» μαζεύονταν όλοι όσοι «γέννησαν» ή έπαιξαν για τον Ολυμπιακό και έκαναν πολύωρες συζητήσεις για τον σύλλογο που έγινε ο κορυφαίος όλων στην Ελλάδα.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΩΝ ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ

Τα χρώματα, κόκκινο και άσπρο, τα επέλεξε ο Γιάννης Ανδριανόπουλος. Χρώματα δύναμης, τα οποία είχε δει στην Αγγλία, στο Kέμπριτζ, όπου αργότερα δίδαξε ο γιος του, Ανδρέας! Χρώματα που έμελε να λατρευτούν και να αποτελέσουν το φόβητρο των αντιπάλων του!

«ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗ, ΟΛΥΜΠΙΑΚΑΡΑ ΜΟΥ...»

Ο τωρινός ύμνος καθιερώθηκε το 1981. Τους στίχους έγραψε ο Κ. Κιλιμάντζος και τους μελοποίησε ο συνθέτης Σπύρος Βαλσαμάκης. Πρώτος ερμηνευτής ήταν ο Χριστάκης Βολιώτης. Στα μέσα της δεκαετίας του '90 ο Ύμνος έγινε πιο μοντέρνος, όσον αφορά τη μελοποίηση, αφού οι στίχοι παρέμειναν ίδιοι.

«Θρύλε των γηπέδων Ολυμπιακέ δαφνοστεφανωμένε μεγάλε και τρανέ
έχεις δύναμή σου Ολυμπιακέ, τον πύρινό σου κόσμο που δε λυγά ποτέ.
Ολυμπί-Ολυμπί-Ολυμπιακέ ομάδα ομαδάρα μου, μεγάλη μου αγάπη, Ολυμπιακάρα μου. (2)

Δόξα στα παιδιά σου Ολυμπιακέ χιλιοτραγουδισμένε, στον κόσμο ξακουστέ.
Τρέμουν στ' άκουσμά σου Ολυμπιακέ κι ακόμα σε θυμούνται η Σάντος κι ο Πελέ.
Ολυμπί-Ολυμπί-Ολυμπιακέ ομάδα ομαδάρα μου, μεγάλη μου αγάπη, Ολυμπιακάρα μου».