Ολυμπιακός: Τα λόγια είναι περιττά όταν δέχεσαι για πλάκα δύο φάσεις στα πρώτα δύο λεπτά!

Στο Περιστέρι από πλάγιο άουτ είδαμε να βγαίνει φάση για γκολ για λογαριασμό του Ατρομήτου και να σταματάει η μπάλα στο δοκάρι της εστίας του Πασχαλάκη. Ρεσιτάλ έλλειψης συγκέντρωσης δηλαδή… Στην Τούμπα είδαμε τον Νάρεϊ να βγαίνει στην πλάτη του Ρέαμπτσιουκ και το σουτ του να βρίσκει στο αριστερό δοκάρι στο… 17^ο δευτερόλεπτο! Ένα λεπτό αργότερα ο Ζίβκοβιτς μόνος του από το ύψος του πέναλτι (η φάση ξεκίνησε όλως τυχαίως από πλάγιο!!!!) αναγκάζει τον Πασχαλάκη στην πρώτη του μεγάλη απόκρουση.

Το πρώτο 20λεπτο του Ολυμπιακού στην Τούμπα ήταν ο ορισμός των όσων δεν έπρεπε να κάνει σε ένα ντέρμπι που – υποτίθεται – θα έμπαιναν οι παίκτες του σαν πολεμιστές (κατά δήλωση του Εμβιλά πριν από το ματς). Έβγαλε την εικόνα μίας ομάδας που δεν μπήκε ποτέ στο ματς, λες και είχε έλλειψη κινήτρου, έντασης, δυνάμεων και ψυχικών αποθεμάτων για να παίξει σε ένα ντέρμπι! Τόσο απλά… Όταν κινδυνεύεις στο 17ο δευτερόλεπτο και ένα λεπτό αργότερα, τότε τί να κάτσουμε να συζητήσουμε;

Θύμισε έως έναν βαθμό το δύσκολο 20λεπτο που είχε περάσει ο Ολυμπιακός πριν από τέσσερα χρόνια. Τότε όμως ο ΠΑΟΚ είχε βρει δίχτυα δύο φορές με τον Βιεϊρίνια (3’) και Μπίσεσβαρ (20’) και είχε βρει έναν Ολυμπιακό που δεν ήταν καλά στημένος τακτικά. Τώρα ο ΠΑΟΚ βρήκε απέναντί του έναν Ολυμπιακό που κανένας δεν καταλάβαινε τι έκανε στο ξεκίνημα του αγώνα και συνάμα έναν εντυπωσιακό για ακόμη μία φορά Πασχαλάκη, ο οποίος ήταν ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που «εμφανίστηκε» έως το 20’ και συνέχισε στο ίδιο μοτίβο έως το φινάλε του 0-0 της Τούμπας. Υπήρχε και ο Χάμες που προσπαθούσε να πάρει πάνω του την ομάδα στο δημιουργικό κομμάτι, αλλά ο ΠΑΟΚ έδειχνε ξεκάθαρα ότι ήταν καλύτερα προετοιμασμένος για το ντέρμπι.

Οι Πειραιώτες αντέδρασαν έως έναν βαθμό, είχαν το δοκάρι με τον Χάμες στο 22’, προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν και το λάθος του Ντάντας (σουτ του Χουάνγκ στα σώματα), όμως, ας μην κοροϊδευόμαστε.

Η εικόνα που έβγαλε ο Ολυμπιακός συνολικά στην Τούμπα ήταν η εικόνα μίας ομάδας που δεν είχε το μαχαίρι στα δόντια για να φύγει νικήτρια! Ή για να γίνουμε πιο ακριβείς, έβγαζε την εικόνα μίας ομάδας που έδειχνε ανήμπορη να βρει τους τρόπους για να φύγει νικήτρια από την Τούμπα και προσπαθούσε να κρατήσει τον ΠΑΟΚ μακριά από την ερυθρόλευκη εστία.

Δεν κέρδισε λοιπόν ούτε σε αυτό το ντέρμπι. Και κυρίως με την εικόνα που είχε, δεν δικαιούταν να το κερδίσει. Στο δεύτερο ημίχρονο που δεν ήταν τόσο χορταστικό όπως το πρώτο, ο ΠΑΟΚ ήταν η ομάδα που στα τελευταία 20 λεπτά είχε τη δύναμη και τα ψυχικά αποθέματα για να κυνηγήσει το γκολ. Τί είχε να αντιπαρατάξει ο Ολυμπιακός στα τελευταία λεπτά του αγώνα που «έκαιγε» η μπάλα και ο ΠΑΟΚ πίεζε; Τον Πασχαλάκη… Τίποτα άλλο.

Ο Ραμόν που μπήκε στο ματς ως… εξτρέμ, χρειάζεται χρόνο για να προσαρμοστεί, ο Κανός φαινόταν ότι δεν ξέρει ακόμα το παιχνίδι των συμπαικτών του και ο Ελ Αραμπί ήταν απομονωμένος μπροστά επειδή πολύ απλά ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να βγάλει ορθολογικά την μπάλα στο δεύτερο μισό του γηπέδου. Ο ΠΑΟΚ από κάποιο σημείο και μετά κέρδιζε με χαρακτηριστική άνεση όλες τις μονομαχίες, δίνοντας χειροπιαστά την εντύπωση στον κόσμο του ότι δεν ήταν ευχαριστημένος με το 0-0. Αντιθέτως, ο Ολυμπιακός έδινε την εντύπωση ότι δεν μπορούσε να κυνηγήσει κάτι περισσότερο από το 0-0.

Στο τέλος της βραδιάς έχασαν έδαφος και οι δύο… Απλώς, ο Ολυμπιακός καλείται τώρα να συνειδητοποιήσει τι δεν έκανε σωστά και να φορτίσει τις μπαταρίες του, γιατί την Πέμπτη (9/2) πάει στη Ν. Φιλαδέλφεια για να αντιμετωπίσει μία ΑΕΚ που πήρε… ρεπό την Κυριακή (5/2), επειδή η εστία στο Περιστέρι – σύμφωνα με τον Μανούχο – δεν ήταν στο επιτρεπόμενο ύψος βάσει ΚΑΠ.