Θαλής Τσιριμώκος: Αντί για βουλευτής έγινε ποδοσφαιριστής!

Ο μεγάλος «κανονιέρης», Θαλής Τσιριμώκος, μιλάει στο «ΦΩΣ» για την καριέρα του και την παράδοση των Τσιριμώκων στην πολιτική.

Θαλής Τσιριμώκος: Αντί για βουλευτής έγινε ποδοσφαιριστής!

Ο Θαλής Τσιριμώκος, από τους μεγάλους «κανονιέρηδες» στη δεκαετία του ’80, είναι γόνος μιας μεγάλης πολιτικής οικογένειας. Αν αναζητήσει κάποιος πληροφορίες στο διαδίκτυο για την οικογένεια Τσιριμώκου, θα δει πρωθυπουργούς, υπουργούς, προέδρους Βουλής, βουλευτές. Εφτά γενιές κρατά αυτή η πολιτική παράδοση. Όμως ο Θαλής Τσιριμώκος τράβηξε τον δικό του, διαφορετικό δρόμο. Καίτοι ο πατέρας του, ο παππούς και οι προπάπποι του ήταν βουλευτές, όπως θείοι και ξαδέλφια, αυτός -όπως λέει στη σημερινή μεγάλη συνέντευξη στο «ΦΩΣ»- προτίμησε τα γήπεδα από τη Βουλή και τους στίβους της πολιτικής. Ο πατέρας του, Ιωάννης Τσιριμώκος, ήταν βουλευτής στην προδικτατορική περίοδο με την Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου. Ο Θαλής Τσιριμώκος από πιτσιρικάς πήγαινε στο πολιτικό γραφείο του πατέρα του που τον έπαιρνε πολλές φορές και στη Βουλή. Όμως ο ίδιος, όπως μας λέει, είχε το μυαλό του πότε θα πάει στην αλάνα για μπάλα. Είναι εμφανές ότι γεννήθηκε για ποδοσφαιριστής και όχι για πολιτικός. Γι’ αυτό και η πολιτική αλυσίδα των Τσιριμώκων κόπηκε εκεί.

Ο Θαλής Τσιριμώκος έκανε μεγάλη καριέρα ως ποδοσφαιριστής στον ΑΟ Παγκρατίου, στην Καλλιθέα, στον ΠΑΣ Γιάννινα, στον Άρη, στον ΟΦΗ και για λίγο στον Απόλλωνα Σμύρνης. Στα Γιάννινα αγωνίστηκε μόνο τη σεζόν 1979-80, αλλά λίγο έλειψε να αναδειχτεί πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Με τον Αλβαρέζ και τον Κόντε αποτελούν την τριάδα των μεγαλύτερων «κανονιέρηδων» στην Ιστορία του ΠΑΣ. Ο κόσμος πανηγύρισε μεγάλες νίκες και επιτυχίες με δικά του γκολ. Τον αγάπησε πολύ, σαν να έπαιξε μια ζωή με την κυανόλευκη φανέλα. Σε αυτόν δόθηκε το πρώτο βραβείο φερ πλέι όταν σε αγώνα Ολυμπιακός - ΟΦΗ στις 1/4/1984 αγκάλιασε και έδωσε συγχαρητήρια στον Σαργκάνη που απέκρουσε κοντινή κεφαλιά του Βλαστού. Όταν σταμάτησε το ποδόσφαιρο, παρέμεινε στον ίδιο χώρο ως προπονητής. Σήμερα στο «ΦΩΣ» λέει πολύ ενδιαφέρουσες ιστορίες από τη ζωή και την ποδοσφαιρική καριέρα του.

  • Δεξιά ο Θαλής Τσιριμώκος με τον Βαγγέλη Γυφτόπουλο σε προετοιμασία του ΠΑΣ το 2009

Θαλή, πώς ξέφυγες από την πολιτική;

Ο πατέρας μου ήθελε να αποτελέσω δική του συνέχεια στην πολιτική. Εμένα όμως με τραβούσαν η μπάλα και ο αθλητισμός. Στο τέλος της καριέρας μου δέχθηκα προτάσεις από κόμματα για να πολιτευτώ, αλλά δεν δέχτηκα. Αν ζούσε ο πατέρας μου, ο οποίος δεν ήθελε με τίποτα να γίνω ποδοσφαιριστής, ίσως με πίεζε περισσότερο για την πολιτική. Όμως μετά τη μεταπολίτευση πέθανε ο πατέρας μου, εγώ ήμουν ακόμη στην εφηβεία και έτσι συνέχισα με το ποδόσφαιρο. Είχαμε περάσει και δύσκολα χρόνια ως οικογένεια, καθώς ο πατέρας μου, ο Ιωάννης Τσιριμώκος, βουλευτής της Ένωσης Κέντρου στην προδικτατορική περίοδο, είχε συλληφθεί από τη χούντα. Έζησα από πιτσιρικάς τις δύσκολες πολιτικές καταστάσεις που υπήρχαν τότε στην Ελλάδα, είδα και τον πατέρα μου κρατούμενο στο ΕΑΤ ΕΣΑ και δεν είχα τόσο καλές εντυπώσεις για την πολιτική. Ξέρεις, οι παιδικές μνήμες δεν σβήνουν εύκολα.

Λογικό είναι να σε ήθελε για διάδοχό του ο πατέρας σου.

Ήταν βουλευτής μέχρι το 1967 που ήρθε η χούντα. Τότε εγώ ήμουν ακόμη παιδί. Ήθελε όμως να πηγαίνω στο γραφείο του, με γνώρισε με πολλούς πολιτικούς, όπως και με τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον «Γέρο της Δημοκρατίας» όπως τον λέγανε, με έπαιρνε στη Βουλή. Όλοι οι πατεράδες θέλουν κάτι καλύτερο για τα παιδιά. Εγώ όμως πιτσιρικάς το έσκαγα από τη Βουλή και πήγαινα για μπάλα. Με τραβούσε ο αθλητισμός. Στον πατέρα μου έλεγα ψέματα, δεν του έλεγα ποτέ ότι παίζω μπάλα και μπάσκετ. Με την ευκαιρία να σου πω ότι έχω μετάλλια από αγώνες καταδύσεων και αργότερα έπαιξα για ένα μικρό διάστημα και στην ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού με Κορωναίο, Κέφαλο, Κολοκυθά, Πέπα και άλλους μεγάλους παίκτες. Μία φορά θα με έκαιγε ο γνωστός προπονητής Πάνος Μάρκοβιτς. Με είδε να παίζω με τα τσικό του Παγκρατίου και όταν ήρθε στο πολιτικό γραφείο του πατέρα μου, μου έδωσε συγχαρητήρια για τα γκολ που έβαλα! Εγώ έγινα κατακόκκινος. Με κοίταξε περίεργα ο πατέρας μου, δάγκωσα τη γλώσσα και το μόνο που κατάφερα να πω ήταν ότι κάποιο λάθος έγινε, δεν ήμουν εγώ. Κατάλαβε ο Μάρκοβιτς και το γύρισε ότι… έμοιαζα με το παιδί που έβαλε τα γκολ και έκανε λάθος. Δεν το πίστεψε ο πατέρας μου, αλλά έδωσε τόπο στην οργή.

  • Η θρυλική επιθετική τριάδα της σεζόν 1979-80 αντάμωσε μετά από χρόνια σε αγώνα βετεράνων του ΠΑΣ. Από αριστερά Κοντογιωργάκης, Τσιριμώκος, Σεϊταρίδης

Ποιους πολιτικούς γνώρισες από μικρός;

Πάρα πολλούς, ειδικά όταν με έπαιρνε ο πατέρας μου στη Βουλή. Αργότερα, στην περίοδο της χούντας, έρχονταν στο σπίτι μας ο Ευάγγελος Αβέρωφ, ο Παύλος Βαρδινογιάννης και άλλοι που προσπαθούσαν με τον πατέρα μου να οργανώσουν κάποια κίνηση για την ανατροπή του καθεστώτος και την επιστροφή της Δημοκρατίας. Ο Αβέρωφ και ο Παύλος Βαρδινογιάννης ήταν φίλοι του πατέρα μου. Μετά την πτώση της χούντας γνώρισα τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Αντώνη Σαμαρά και άλλους. Να ξέρεις ότι οι παλιοί πολιτικοί ήταν άλλης κοπής, δεν έχουν σχέση με τους σημερινούς. Πάνω απ’ όλα ήταν πατριώτες και αγαπούσαν την Ελλάδα, ενέπνεαν σεβασμό.

Ο πατέρας σου είχε συλληφθεί επί χούντας;

Είχε γίνει μία κίνηση από τον Αβέρωφ, τον Τσαλδάρη, τον Παύλο Βαρδινογιάννη και άλλους πολιτικούς για την ανατροπή της χούντας. Γίνονταν και στο σπίτι μας μυστικές συσκέψεις, καθώς στην κίνηση αυτή ήταν μυημένος και ο πατέρας μου. Κάποιος τους κάρφωσε. Τότε μέναμε στο Κολωνάκι. Μια μέρα κατέβηκε ο πατέρας μου από το σπίτι για να πάρει εφημερίδες. Χάσαμε τα ίχνη του. Τον περίμενε η ασφάλεια και τον συνέλαβε. Το βράδυ μάς πήραν τηλέφωνο από τη στρατονομία για να του πάμε κουβέρτες. Η μητέρα μου, από φόβο, πήρε εμένα και τις δύο αδελφές μου και πήγαμε στο ΕΑΤ ΕΣΑ. Ήταν τότε εκεί κοντά που είναι τώρα η αμερικάνικη πρεσβεία. Μας υποδέχθηκε ο Θεοφιλογιαννάκος. Μας είπε θα ανακριθεί και θα αποφασιστεί για τα περαιτέρω. Μετέπειτα έκανε φυλακή και για ένα διάστημα ήταν υπό περιορισμό. Είναι αλήθεια ότι τους περισσότερους πολιτικούς δεν τους πείραξαν. Πολύ ξύλο έφαγαν οι αριστεροί αξιωματικοί και οι φοιτητές.

  • Με τον Γιάτσεκ Γκμοχ στη Νέα Φιλαδέλφεια σε αγώνα με την ΑΕΚ

Πώς ήταν τα πρώτα βήματα της καριέρας σου;

Είμαι παιδί της αλάνας. Παίζαμε μπάλα στη Δεξαμενή, στον Λυκαβηττό, στη Ριζάρειο Σχολή και εκεί που είναι τώρα η αμερικάνικη πρεσβεία. Κάναμε και μια ομάδα που έπαιζε τερματοφύλακας και ο Βασίλης Κωνσταντίνου. Παράλληλα, έπαιζα και μπάσκετ στον Παναθηναϊκό. Σε ένα μας με είδε ο πρόεδρος του Παγκρατίου και πήγα εκεί. Σε ένα πρωτάθλημα με το Παγκράτι στην Α’ Αθηνών έκανα 49 γκολ και νομίζω ότι είναι ρεκόρ που δεν έχει ακόμη καταρριφθεί. Και από το Παγκράτι μεταγράφηκα στην Καλλιθέα που είχε σημαντικούς παίκτες όπως ο Υβ Τριαντάφυλλος και ο Γκλέζος που ήρθαν από τον Ολυμπιακό, ο Καραφέσκος της ΑΕΚ, ο Λαγός από τον Πανιώνιο και άλλοι.

Καθιερώθηκες σε εθνική κατηγορία με την Καλλιθέα;

Παίζαμε στη Β’ Εθνική και είχαμε καλή ομάδα. Με παρακολουθούσαν από τον Παναθηναϊκό, τον Εθνικό, τον Ολυμπιακό. Πήγα ένα καλοκαίρι για προπονήσεις στον Παναθηναϊκό γιατί με είχε προτείνει ο Μηγιάκης, έκανα προετοιμασία, αλλά ξαναγύρισα στην Καλλιθέα. Κάνουμε ένα φιλικό στη Λεωφόρο, τους βάζω τρία γκολ. Το καλοκαίρι του 1979 ήταν να πάω επίσημα στον Παναθηναϊκό, αφού πριν φύγει ο Γκόρσκι από την ομάδα είχε προτείνει και εμένα για μεταγραφή. Και εκεί που περίμενα να πάω με τον Κώστα Ελευθεράκη για να υπογράψω στο γραφείο του Μαντζεβελάκη, έμαθα ότι πέθανε ο κυρ-Αντώνης. Έμεινα κατά κάποιον τρόπο στον αέρα. Τελικά η Καλλιθέα με πούλησε το καλοκαίρι του 1979 στον ΠΑΣ, μετά από πρόταση του Νίκου Αλέφαντου, ο οποίος ήταν τότε προπονητής στα Γιάννινα.

Με τον ΠΑΣ καθιερώθηκες ως ποδοσφαιριστής Α’ Εθνικής;

Ναι, με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Στην αρχή δυσκολεύτηκα πάρα πολύ. Δεν είναι εύκολο από τη Β’ Εθνική να πας στην πρώτη κατηγορία. Τα παιδιά που είναι σε μικρότερες κατηγορίες θα πρέπει να δουλέψουν πάρα πολύ για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της Α’ Εθνικής. Στα Γιάννινα ένιωσα ένα βαρύ φορτίο πάνω μου. Ο κόσμος είχε απαιτήσεις. Η φανέλα ήταν πολύ βαριά, η ομάδα είχε μεγάλους παίκτες. Εγώ ως σέντερ φορ ήμουν η συνέχεια του Αλβαρέζ και στη συνέχεια του Εσπινόζα. Πέρασα δύσκολα στην αρχή, αλλά ήμουν εγωιστής και δεν το έβαλα κάτω. Δούλεψα και δικαιώθηκα. Έγινα ο βασικός σέντερ φορ και αναδείχθηκα δεύτερος σκόρερ στην Α’ Εθνική τη σεζόν 1979-80.

  • Στα γραφεία του ΠΑΣ ο Θαλής Τσιριμώκος με τον παλιό συμπαίκτη του, Αλφρέδο Γκλασμάνη

Θύμισέ μας κάποια μεγάλα παιχνίδια εκείνης της σεζόν…

Για να μη λέω ότι εγώ έβαλα 16 γκολ και κυνήγησα τον Μπάγεβιτς για να βγω πρώτος σκόρερ, θα πρέπει να επισημάνω και τη βοήθεια των συμπαικτών μου. Στην επίθεση από τα πλάγια είχα Σεϊταρίδη, Κοντογιωργάκη. Είχα από πίσω μου στο κέντρο Μοντέζ, Γκλασμάνη, Λιάκο, Σοφιά, που ήταν παιχταράδες. Μετά ήρθε και ο Γκμοχ όπου οι προπονήσεις ήταν περισσότερο απαιτητικές. Χάσαμε ένα ματς στη Δράμα και όταν γυρίσαμε κατάκοποι χαράματα στα Γιάννινα με το λεωφορείο μάς πήγε κατευθείαν για προπόνηση. Πιστεύω ότι έκανα καλές εμφανίσεις στον ΠΑΣ, δικαίωσα τους ανθρώπους που με εμπιστεύτηκαν. Στα μάτια του κόσμου μπορεί να φαίνεται ότι αναπλήρωσα τον Αλβαρέζ, αλλά αυτόν τον παίκτη δεν μπορούσε να τον αναπληρώσει κανείς.

Θα μου επιτρέψεις να πω ότι κατά τη δική μου εκτίμηση οι Αλβαρέζ, Τσιριμώκος και Κόντε είναι οι μεγαλύτεροι φορ που πέρασαν από τα Γιάννινα.

Χαίρομαι που το ακούω. Ναι, και ο Κόντε που είναι τώρα στην ομάδα είναι μεγάλος φορ. Κρίμα που φέτος στάθηκε άτυχος με τον τραυματισμό του. Έχω μιλήσει και άλλες φορές γι’ αυτόν. Δεν είναι εύκολο να βάζεις 15 και 16 γκολ στην Α’ Εθνική. Και επαναλαμβάνω ότι οι απαιτήσεις αυτής της κατηγορίας είναι πολλαπλάσιες από αυτές που έχει η Β’ Εθνική.

Δεν μας είπες για τα μεγάλα παιχνίδια…

Τι να πρωτοθυμηθώ; Τη νίκη με 3-0 επί της ΑΕΚ, το 4-1 επί του Παναθηναϊκού, τον οποίο μετά από λίγες μέρες τον αποκλείσαμε από το Κύπελλο; Ήταν μεγάλη ομάδα ο ΠΑΣ και ειδικά στα Γιάννινα με τον κόσμο ήταν αχτύπητος. Όλοι μας υπολόγιζαν, μας φοβόντουσαν κιόλας. Φέραμε 1-1 με την ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια και μας ακύρωσαν κανονικό γκολ.

Είσαι από τους πολύ λίγους παίκτες που, ενώ αγωνίστηκες έναν χρόνο στον ΠΑΣ, ο κόσμος σε λάτρεψε σαν να ήσουν μια ζωή στην ομάδα. Εσύ πώς το εξηγείς αυτό;

Ο κόσμος κατά κανόνα εκφράζεται πάντα με το συναίσθημα. Κάναμε μεγάλες εμφανίσεις, έβαλα πολλά γκολ, ζήσαμε ωραίες στιγμές. Έχεις δίκιο, εισέπραξα πολύ μεγάλη αγάπη από τον κόσμο των Ιωαννίνων. Όχι μόνο ως ποδοσφαιριστής αλλά και αργότερα που ήρθα με τον κ. Χριστοβασίλη το 2008 ως τεχνικός διευθυντής. Την αγάπη του κόσμου την κρατώ στην καρδιά μου και πάντοτε θα είμαι ευγνώμων.

  • Με τη φανέλα του Άρη τη σεζόν 1980-81

Με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη, στο παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό στα Γιάννινα, πώς έγινε η παρεξήγηση και σου έκανε μήνυση;

Ήταν από τα λίγα παιχνίδια που ήρθε στο γήπεδο η γυναίκα μου. Όταν έβαλα το δεύτερο γκολ, πήγα να της το αφιερώσω και σήκωσα τα χέρια. Δεν ήξερα ότι δίπλα της καθόταν και ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού. Κάποιος καλοθελητής είπε ψέματα στον πρόεδρο ότι έκανα άσεμνη χειρονομία. Εγώ άσεμνη χειρονομία δεν έκανα σε κανέναν, θα έκανα στον Γιώργο Βαρδινογιάννη; Λόγω του πατέρα μου και της μεγάλης φιλίας που είχε με τον Παύλο Βαρδινογιάννη, είχαμε οικογενειακές σχέσεις με όλη την οικογένεια. Θύμωσε ο κ. Γιώργος και ζήτησε να κάνει μήνυση. Στον δεύτερο γύρο, όταν παίξαμε με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, βρεθήκαμε με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη, του εξήγησα τι έγινε, κατάλαβε και αυτός ότι τον παρέσυραν κάποιοι καλοθελητές και παρέμειναν η φιλία και η εκτίμηση. Στη συνέχεια, τον Ιούνιο 1980, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης ήρθε στον γάμο μου και το 1981 με πήρε από τον Άρη για τον Παναθηναϊκό, αλλά με έστειλε στον ΟΦΗ.

Μεγάλο σίριαλ ήταν και η μεταγραφή σου από τον ΠΑΣ στον Άρη το καλοκαίρι του 1980. Σε κατηγόρησαν τότε ότι εσύ πίεσες για να φύγεις.

Εμένα με κάλεσε ο τότε πρόεδρος Κώστας Αναστασίου, Θεός σχωρέσ’ τον, και μου είπε ότι επειδή έβαλε πολλά λεφτά στην ομάδα θα πρέπει να γίνει η μεταγραφή μου. Έγιναν προτάσεις από ΠΑΟΚ και Άρη. Του έδωσε ο Άρης δεκαπέντε εκατομμύρια δραχμές και πληρωμένο τον Ανανιάδη και πήγα εκεί. Ήταν απόφαση της διοίκησης του ΠΑΣ να μεταγραφώ.

Εντυπώσεις από τον Άρη;

Κάθισα μόνο έναν χρόνο με σημαντικούς συμπαίκτες όπως Κούης, Φοιρός, Πάλλας, Ζελελίδης, Δράμπης, Βένος, Μόκαλης και άλλοι. Μεγάλη ομάδα ο Άρης και μαζί του ποτέ δεν έκοψα τις σχέσεις. Μιλώ ακόμα με τους τότε συμπαίκτες μου.

Πώς βρέθηκες στον ΟΦΗ;

Ήταν καλοκαίρι του 1981, κάνοντας προετοιμασία με τον Άρη στην Αυστρία. Στις δύο η ώρα τη νύχτα δέχθηκα τηλεφώνημα από τον Βαρδή Βαρδινογιάννη να γυρίσω άμεσα στην Αθήνα και να υπογράψω στον Παναθηναϊκό, αφού συμφώνησε με τη διοίκηση του Άρη. Μου το επιβεβαίωσαν αυτό από τη Θεσσαλονίκη και την άλλη μέρα βρέθηκα στα γραφεία της Μότορ Όιλ στο Σύνταγμα. Μου είπαν θα με δώσουν για έναν χρόνο στον ΟΦΗ. Υπέγραψα και έφυγα για τη Ρουμανία όπου έκανε προετοιμασία ο ΟΦΗ. Τελικά δεν γύρισα στον Παναθηναϊκό, έμεινα πέντε χρόνια στον ΟΦΗ. Έζησα στο Ηράκλειο μεγάλες στιγμές. Πριν από μερικά χρόνια πήγα στο γήπεδο του ΟΦΗ ως τεχνικός διευθυντής του Εθνικού Πειραιώς και με αποθέωσε ο κόσμος. Εύχομαι τέτοιες μεγάλες στιγμές να ζήσουν όλοι στο ποδόσφαιρο. Με τον ΟΦΗ πήραμε Κύπελλο, βγήκα μία φορά δεύτερος σκόρερ Α’ Εθνικής και άλλη μία φορά τρίτος σκόρερ. Είναι το μεγαλύτερο κομμάτι της ποδοσφαιρικής καριέρας μου.

  • Ως παίκτης του ΟΦΗ στο Στάδιο Καραϊσκάκη

Αν ξαναγύριζαν τα χρόνια πίσω, έχοντας τις εμπειρίες που έζησες, θα γινόσουν πολιτικός ή ποδοσφαιριστής;

Φυσικά ποδοσφαιριστής. Αν ζούσε ο πατέρας μου όταν ενηλικιώθηκα, ενδεχομένως να ήταν διαφορετικός ο κύκλος ζωής για μένα. Να μη λέμε μεγάλες κουβέντες. Είμαι ευχαριστημένος με τον δρόμο που ακολούθησα στον χώρο του ποδοσφαίρου. Περισσότερο μου αρέσει να ασχολούμαι με την προπονητική και τις ακαδημίες. Δοκίμασα και ως τεχνικός διευθυντής σε πολλές ομάδες και στον ΠΑΣ όταν ανέλαβε ο κ. Χριστοβασίλης. Υπάρχουν πολλές πιέσεις, δεν είναι αυτό του χαρακτήρα μου.

Πώς βλέπεις τον σημερινό ΠΑΣ Γιάννινα;

Φέτος έκανε καταπληκτική πορεία, έπιασε οροφή. Δεν μπορεί ο ΠΑΣ αλλά και καμία άλλη να πάει πιο ψηλά από Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Άρη, όποιον και αν έχει πρόεδρο. Η ομάδα επί θητείας Χριστοβασίλη γνώρισε μεγάλες επιτυχίες και αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην Ιστορία της στην Ευρώπη. Ανεξάρτητα από το πώς μπορεί να κρίνει ο καθένας τον πρόεδρο και αν του αρέσει ή όχι ο τρόπος διοίκησης, τα γεγονότα δείχνουν ότι είναι από τους πιο πετυχημένους προέδρους. Και η Ιστορία γράφεται με γεγονότα.