Μπερδεμένος (και ντεφορμέ) εδώ και καιρό ο Μαρτίνς!

Καμία καταστροφή δεν ήρθε μετά την ήττα από τον Παναθηναϊκό στην Λεωφόρο σε ό,τι έχει να κάνει με τη φιέστα που θα παρακολουθήσουμε τον Μάιο στο Καραϊσκάκη. Στο +11 παραμένει ο Ολυμπιακός, χάρη στον Άρη και τον... Παναθηναϊκό που υποχρέωσαν τον ΠΑΟΚ σε δύο συνεχόμενες ήττες και δεν μείωσε ο «Δικέφαλος» στους 5, στους 6 ή στους 7 βαθμούς.

Καταστροφή θα είναι, αν ο Ολυμπιακός, ο Πέδρο Μαρτίνς και οι ποδοσφαιριστές μείνουν στο +11 και αφήσουν τη «μεγάλη εικόνα». Μια εικόνα που δείχνει ότι πρέπει να υπάρξει ένα ισχυρό ταρακούνημα ενόψει της νέας σεζόν. Δεν γίνεται να πάει και του χρόνου στο ίδιο μοτίβο, ελπίζοντας ότι οι αντίπαλοί του θα πετούν βαθμούς αριστερά και δεξιά.

Οι Πειραιώτες παίρνουν δικαιότατα το πρωτάθλημα. Όχι όμως, επειδή ανέβηκαν επίπεδο σε σχέση με πέρσι. Παίρνουν με τόσο μεγάλη διαφορά το πρωτάθλημα, γιατί οι υπόλοιποι διεκδικητές έδειξαν ανήμποροι στη μεγαλύτερη διάρκεια της σεζόν να τον κοντράρουν, παρόλο που οι «ερυθρόλευκοι» δεν θυμίζουν σε τίποτα τον Ολυμπιακό του Μαρτίνς εδώ και πολύ καιρό.

Από την αρχή της σεζόν γίνεται μεγάλη κουβέντα για την εικόνα του Ολυμπιακού. Συμφωνούμε απόλυτα... Δείχνει να είναι ένα «κλικ» πιο κάτω από πέρσι (σ.σ. είμαστε και ολίγον τι επιεικείς). Τον τελευταίο καιρό, όμως, η κατάσταση έχει καταντήσει κουραστική και κυρίως προβλέψιμη.

Ο Πέδρο Μαρτίνς παρουσίαζε ένα σύνολο δίχως νεύρο από την ήττα στο Χαριλάου και έπειτα! Στην Λεωφόρο είδαμε και έναν Ολυμπιακό δίχως κατανοητό πλάνο από το 58’ και μετά. Είδαμε έναν μπερδεμένο Μαρτίνς, σαν να έχει θολώσει το μυαλό του.

Σαν χθες θυμόμαστε όλους όσους «λιθοβολούσαν» το «ΦΩΣ» που είχε βγει πρωτοσέλιδα στις 22 Μαρτίου και έκανε αναφορές στις ευθύνες του Μαρτίνς. Ορισμένοι νόμιζαν ότι του ασκήσαμε κριτική, επειδή παίρνει το πρωτάθλημα μόνο με... 11 βαθμούς. Δεν είχαν πάρει χαμπάρι μάλλον, ότι ασχοληθήκαμε κυρίως με τα «άλλα λέω και άλλα κάνω» του Πορτογάλου τεχνικού, αλλά και αυτά που προαναγγείλαμε ότι θα ακολουθήσουν (σ.σ. και τελικά ακολούθησαν). Δεν είχαν πάρει χαμπάρι ότι η κριτική προς τον προπονητή αφορούσε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ την επόμενη σεζόν και όχι το γεγονός ότι θα πάρει το πρωτάθλημα με 11 βαθμούς. Θα ήμασταν για το... φρενοκομείο, αν του ασκούσαμε κριτική επειδή δεν πήρε με... 20 βαθμούς τον τίτλο. Εμείς απλώς, παραθέταμε ορισμένα στοιχεία απ’ όλα όσα έχει πει κατά καιρούς ο ίδιος και στο τέλος δεν τα έχει εφαρμόσει.

Ουσιαστικά, βάσει και της εμπειρίας που έχουμε αποκτήσει πλέον έχοντας εικόνα και από τα όσα συμβαίνουν στον Ρέντη, θέλαμε να αναδείξουμε τη θολούρα στο μυαλό του Μαρτίνς, μια θολούρα που δεν μας είχε συνηθίσει την προηγούμενη τριετία.

Στο ματς με την ΑΕΚ ακούστηκαν αποδοκιμασίες (σ.σ. οι οργανωμένοι ανακοίνωσαν ότι γιούχαραν τον διαιτητή) και στην Λεωφόρο παρακολουθήσαμε έναν Ολυμπιακό να χάνει μία τεράστια ευκαιρία στο 4’ με τον Μασούρα και στο τέλος να χάνει από έναν Παναθηναϊκό που δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο. Απλώς έκανε κάποια πράγματα ορθολογικά. Ο Γιοβάνοβιτς ξέρει τις δυνατότητες της ομάδας του και πάνω σε αυτές δουλεύει. Ούτε υπερβολές, ούτε βγαίνει η ιαχή «αέρααα» στις επιθετικές του προσπάθειες, ούτε έχει φοβερούς αυτοματισμούς (ασχέτως αν το γκολ του Αϊτόρ ήταν «προϊόν» εξαιρετικών συνεργασιών). Ο ΠΑΟ είναι μία ομάδα που το ταβάνι της είναι η 3η θέση.

Αν ήταν άλλη ομάδα στη θέση του Παναθηναϊκού και είχε πιο αξιόπιστους επιθετικούς, ο Ολυμπιακός δεν θα έφευγε μόνο με ένα γκολ παθητικό από το γήπεδο με τον τρόπο που αγωνίστηκε στο δεύτερο ημίχρονο. Να είστε σίγουροι για αυτό...

Από το 58’ και μετά με την είσοδο των Μπουχαλάκη, Βαλμπουενά και Φορτούνη, υπήρχαν στιγμές που δεν μπορούσε να κατανοήσει κανένας τι ακριβώς προσπαθούσε να παίξει ο Ολυμπιακός. Όπως ανεξήγητη ήταν και η αλλαγή του Ελ Αραμπί.

Προφανώς, ο Μαρτίνς πόνταρε στην ποιότητα των «μαέστρων» του για να φέρει τούμπα το ματς. Από συνεργασίες δεν είδαμε τίποτα το ιδιαίτερο. Με μία ευκαιρία ουσιαστικά στο β’ μέρος και αυτή άσχημα εκτελεσμένη από τον Βαλμπουενά, δεν μπορούσε να ελπίζει ο Ολυμπιακός σε καλύτερο αποτέλεσμα.

Την ίδια στιγμή οι Πειραιώτες έδειχναν ευάλωτοι ανασταλτικά. Στο παιχνίδι έμεινε έως το τέλος ο Αγκιμπού, ο χειρότερος παίκτης του Ολυμπιακού με διαφορά στην Λεωφόρο! Για ποιο λόγο; Ο Μαρτίνς θα μπορούσε να δώσει μία εξήγηση. Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν έδειχνε ακίνδυνος επιθετικά με όλους τους «μαέστρους» του, αλλά έδειχνε επικίνδυνος ανασταλτικά, καθώς υπήρχαν παίκτες στο χορτάρι που δεν φημίζονται για τις αμυντικές τους αρετές. Επίσης, ο Μπουχαλάκης δεν είναι... Εμβιλά στο ανασταλτικό κομμάτι.

Ο δε Κανέ που έπαιξε από το πουθενά, παίρνει βαθμό πάνω από τη βάση. Με μία λέξη ήταν αξιοπρεπέστατος! Προτιμήθηκε, όμως, να βγει εκείνος και όχι ο Αγκιμπού που ήταν για ακόμη μία φορά παρών - απών.

O Μαρτίνς λοιπόν βγάζει μία εικόνα ενός προπονητή που είναι κατά κάποιο τρόπο μπερδεμενος. Εννοείται ότι και οι ποδοσφαιριστές έχουν σοβαρότατες ευθύνες για το αρνητικό σερί που έχουν δημιουργήσει από την ήττα στο Χαριλάου και έπειτα, με εξαίρεση τη νίκη στο φινάλε επί του Άρη στο Καραϊσκάκη με πέναλτι.

Το ξαναλέμε: Η φετινή χρονιά πρέπει να «διαβαστεί» σωστά από τους αρμόδιους. Αν δεν διαβαστεί, τότε δεν θα είναι καθόλου μακρινό το σενάριο να ζήσουμε (για αρχή) τον εφιάλτη της... Λουντογκόρετς το ερχόμενο καλοκαίρι.

Και προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, η κριτική που ασκήσαμε και θα συνεχίσουμε να ασκούμε στον Μαρτίνς, δεν σημαίνει ότι έκανε λάθος ο Ολυμπιακός που ανανέωσε το συμβόλαιό του.

Σε μια ιδιαίτερη χρονιά όπως θα είναι η επόμενη, είναι προτιμότερο να βρίσκεται στο τιμόνι ένας καπετάνιος που γνωρίζει το καράβι του. Αρκεί να δει κατάματα την φετινή αλήθεια. Ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να συγκρίνεται με τον ΠΑΟΚ από τον οποίο απέχει 11 βαθμούς. Πρέπει να συγκρίνεται με τον καλό Ολυμπιακό του παρελθόντος...