Τα «μηχανάκια» του Μαρτίνς!

Από την ημέρα που ανέλαβε ο Πέδρο Μαρτίνς τον Ολυμπιακό, είχε μεταφέρει στους ανθρώπους των «ερυθρολεύκων» δύο πράγματα ως προς το τι έλειψε από την περσινή ομάδα.

Πρωτίστως ότι ονειρεύεται έναν Ολυμπιακός με περισσότερο προσωπικότητα και δευτερευόντως ότι θέλει παίκτες – εργάτες, παίκτες που δεν θα περιμένουν την μπάλα στα πόδια του, που θα τρέχουν ασταμάτητα! Πέρσι – η αλήθεια είναι ότι - υπήρχαν αρκετοί… τεμπέληδες που κάλυπταν συγκεκριμένα μέτρα στο γήπεδο (πρωτεργάτης ο Οφόε), ειδικά από την περίοδο που είχαν καταλάβει ότι δεν είχαν μέλλον στον Ολυμπιακό.

Οι παίκτες που έχει προτείνει ή έστω το στυλ που έχει περιγράψει σε Μοντέστο και Καρεμπέ, παραπέμπει σε ποδοσφαιριστές – «μηχανάκια» από τη μεσαία γραμμή και μπροστά.

Ακόμα και ο αμυντικός χαφ Πεδρόσα της Σετούμπαλ που είχε προτείνει, έχει τη φήμη στην Πορτογαλία ότι πρόκειται για έναν ποδοσφαιριστή που τρέχει ασταμάτητα σε βαθμό… εκνευριστικό.

Επίσης, και οι περιπτώσεις των Φαμπρίτσιο και Ντέιβερσον μοιάζουν εώς έναν βαθμό με τον Γκερέρο. Δηλαδή είναι επιθετικοί που δεν είναι στατικοί, που θα πιέσουν, θα μοχθήσουν, θα φάνε ξύλο, θα ανοίξουν χώρους στους συμπαίκτες τους με τις διαρκείς κινήσεις τους. Ο Γκερέρο από την πλευρά του δείχνει τρομερό αλτρουισμό και κυρίως πολύ τρεχαλατζής για επιθετικός.

Ο Γουίλιαν Αράο της Φλαμένγκο που αποτελεί διακαή του πόθο, είναι ποδοσφαιριστής που επίσης του βγαίνουν τα συκώτια, αφού την περσινή σεζόν έγραψε τα περισσότερα χιλιόμετρα ανά ματς από κάθε άλλον συμπαίκτη του στην ομάδα του Ρίο!

Θέλετε να πάμε και παρακάτω; Ο Ποντένσε δεν είναι ο κλασικός εξτρέμ που κοιτάζει μόνο το δημιουργικό κομμάτι. Μπορεί να μην τον πιάνει το μάτι σου ανασταλτικά, αλλά θα κάνει το… μαμούνι, θα γυρίσει πίσω να μαρκάρει και να κάνει δύσκολη τη ζωή του αντιπάλου του.

Πάμε και σε παίκτες που πρότεινε π.χ. ο Μοντέστο. Ο Τομασόν και ο Πρίσιτς ανήκουν στην κατηγορία των «μαραθωνοδρόμων». Για τον Καμαρά δεν χρειάζεται καν να αναφέρουμε κάτι: Ο Αφρικανός αποκτήθηκε προτού αναλάβει ο Μαρτίνς, αλλά μπήκε κατευθείαν στην καρδιά του κόουτς γιατί διαπίστωσε με το «καλημέρα» ότι έχει στο ρόστερ του έναν παίκτη – σκύλο που καταπίνει χιλιόμετρα.

O Πορτογάλος τεχνικός το έχει πει πολλάκις στους παίκτες του. Δεν θέλει με τίποτα να τους βλέπει στατικούς. Άλλωστε, για να παίξει και το πρέσινγκ ψηλά με τους αμυντικούς λίγο πίσω από τη σέντρα, απαιτείται πολύ τρέξιμο.