Αυτός είναι ο MVP του Ολυμπιακού

Η κορύφωση μίας πολύ δύσκολης σεζόν ή για να είμαστε πιο σωστοί η κορύφωση μίας διετίας ήταν η φιέστα που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης στο "Γ. Καραϊσκάκης". Ο Ολυμπιακός έφτασε τα 46 πρωταθλήματα της ιστορίας του και οι δικαίως όλοι όσοι βρίσκονται σε αυτόν τον οργανισμό πανηγύρισαν με την ψυχή τους αυτή την επιτυχία.

Μία στροφή πριν το φινάλε ο Ολυμπιακός είναι στο +23 από τον ΠΑΟΚ, στο +27 από τον Άρη, στο +28 από την ΑΕΚ και στο εντυπωσιακό +34 από τον Παναθηναϊκό. Με αυτές τις αποστάσεις δεν τίθεται θέμα αμφισβήτησης της κυριαρχίας της ομάδας του Πέδρο Μαρτίνς. Και όσοι κι αν έχει ξεκινήσει τις τελευταίες ημέρες μία προσπάθεια να πειστεί ο κόσμος ότι η διαφορά δεν λέει την αλήθεια, η πραγματικότητα είναι γραμμένη στον βαθμολογικό πίνακα και στον αγωνιστικό χώρο.

Αυτές οι διαφορές έγιναν με τον Ολυμπιακό να παίζει παράλληλα στο Champions League, να έχει παιχνίδια για το Κύπελλο, να χάνει με παίκτες με κορονοϊό, να έχει τραυματισμούς, αλλά να βγαίνει δυνατός. Όταν οι αντίπαλοι του δεν είχαν υποχρεώσεις στην Ευρώπη, εκείνος καλούνταν να αντιμετωπίσει θηρία όπως η Σίτι, η Πόρτο, η Μαρσέιγ, η PSV και η Άρσεναλ. Και αυτό δεν είναι λεπτομέρεια, αλλά μία σημαντικά παράμετρος που αποδεικνύει ότι στον Ολυμπιακό λειτούργησαν πολύ καλά κάποια πράγματα.

Είναι εύκολο να ψάξουμε τον MVP μεταξύ των ποδοσφαιριστών και ίσως αυτό να είναι και το σωστό. Ο πολυτιμότερος, όμως, αυτού του Ολυμπιακού είναι ο κύριος που έκανε την είσοδο του στη φιέστα υπό τους ήχους του Bella Ciao. Μία στιγμή που θα κατέχει τη δική της ξεχωριστή θέση σε όλες τις φιέστες. Ο Πέδρο Μαρτίνς είναι αυτός που έχει τεράστιο μερίδιο στην επιτυχία σε μία πολύ δύσκολη σεζόν.

Αυτός μαζί με το επιτελείο του κατάφερε να κρατήσει όρθια την ομάδα του σε δύσκολες καταστάσεις. Σκαρφίστηκε διάφορα τεχνάσματα όταν έπαιζε χωρίς Ελ Αραμπί και Χασάν, όταν έχανε τον Βαλμπουενά, όταν ο Καμαρά έμενε έξω λόγω κορονοϊού, όταν έφτασε στο σημείο να ξεμείνει και από στόπερ. Ο Πέδρο Μαρτίνς αυτή την τριετία έχει δημιουργήσει ένα σύνολο που έχει μάθει να παλεύει.

Και ναι του ταιριάζει το Bella Ciao γιατί οι παίκτες του είναι σαν αντάρτες που πεθαίνουν στο γήπεδο. Αυτός ο κύριος που κάποιοι τον πολεμάνε και τον περιμένουν στη γωνία είναι ο MVP γιατί είτε αρέσει είτε όχι, πήρε δύο πρωταθλήματα με κόντρα συνθήκες εντός συνόρων, με πανδημία, με άδειο γήπεδο. Έβαλε τον Ολυμπιακό σε τρεις ομίλους και πέρασε πάντα στα νοκ άουτ. Σίγουρα έχει κάνει και λάθη, αλλά είναι ό,τι πολυτιμότερο έχει ο σύλλογος.