«Σακκούλες» εν έτει 2020

Στο ελληνικό ποδόσφαιρο του 2020 η κατρακύλα δεν έχει τέλος. Σε φάση που θα έπρεπε να βάλουν όλοι το κεφάλι κάτω, να δουλέψουν σκληρά και να συνεργαστούν, να ακολουθήσουν την κοινή λογική και να αφήσουν στην άκρη τους εμφυλίους και τις αντιπαραθέσεις. Μπας και ανεβούμε καμιά θέση στις διεθνείς λίστες και μπορέσουμε να έχουμε τη δυνατότητα να διεκδικούμε συμμετοχή στο Τσάμπιονς Λιγκ και στο Γιουρόπα Λιγκ τα επόμενα χρόνια.

Αλλά εμείς το τερματίσαμε. Και μετά τις δικαστικές έρευνες και τις επιτροπές επαγγελματικού αθλητισμού και εφέσεων για την πολυϊδιοκτησία, ανοίγουμε ένα νέο κεφάλαιο. Αυτό της δωροδοκίας. Επαναλαμβάνω, στο 2020. Στα τελειώματά του.

Καταγγελίες σοβαρές και επώνυμες για απόπειρα δωροδοκίας ποδοσφαιριστών ώστε να έχουν μειωμένη απόδοση. Με χρήματα σε σακούλες και άλλα τέτοια, τα οποία συνέβαιναν στα ελληνικά γήπεδα πριν από δεκαετίες. Και αποτελούσαν τα σκάνδαλα εποχών που μοιάζουν… προϊστορικές. Κι όμως, επανέρχονται με τρόπο που απλά ξενερώνει και τους όποιους τελευταίους πιστούς. Τους ρομαντικούς του ποδοσφαίρου, αν υπάρχουν πια τέτοιοι.

Η εισαγγελική παρέμβαση ήταν άμεση και φυσικά δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Όμως, ό,τι κι αν αποδειχθεί ή δεν αποδειχθεί, δεν αλλάζει η συνέπεια, το συμπέρασμα, το επακόλουθο. Το ελληνικό ποδόσφαιρο πάει ακόμη πιο κάτω, ακόμη κι αν πιστεύει κανείς ότι έπιασε πάτο. Η εξυγίανση μας μάρανε. Οι ολιστικές μελέτες! Εδώ κυκλοφορούν ιστορίες για σακούλες. Και στις σακούλες δεν υπάρχουν μέσα μόνο λεφτά για επηρεασμό ποδοσφαιριστών ή άλλων στελεχών του ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος. Οι σακούλες έχουν κι άλλη χρήση. Προς ανακούφιση όσων νιώθουν ναυτία ή αηδία για το απόλυτο κατάντημα.

Ας περιμένουμε να δούμε τι θα βγάλει και αυτή η ιστορία. Ας περιμένουμε τις αποφάσεις που θα λάβει η δικαιοσύνη για ακόμη ένα σοβαρότατο πλήγμα για το ποδόσφαιρό μας, έπειτα από την πολύκροτη υπόθεση της πολυϊδιοκτησίας. Όπως και τις προηγούμενες που είχαν φτάσει στα δικαστήρια.

Την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός έμαθε τον αντίπαλό του στη φάση των «32» του Γιουρόπα Λιγκ. Την ομάδα από τη χώρα του διαιτητή που τα έκανε μαντάρα στο ντέρμπι του Άρη με τον ΠΑΟΚ. Το έμαθε και ο Κλάτενμπεργκ, ο υπεύθυνος για τον ορισμό του, ο οποίος βρισκόταν -λένε- στο Νιούκαστλ εκείνη την ώρα. Και σήμερα θα αναλύσει δημοσίως τις επίμαχες φάσεις και θα πει ότι ο Αουγκούστο έπρεπε να αποβληθεί, ότι κακώς δόθηκε πέναλτι για τον Άρη και δεν δόθηκε για τον ΠΑΟΚ. Και θα αναρωτηθούν άπαντες ποιο το νόημα;

Αναμένοντας όσα θα συμβούν από την επόμενη επιλογή του Άγγλου αρχιδιαιτητή, τον Λετονό που ορίστηκε για το αυριανό ντέρμπι της ΑΕΚ με τον Ολυμπιακό. Και η ποδοσφαιρική ζωή του τόπου θα συνεχιστεί. Με παράγοντες να αποκαλύπτουν δωροδοκίες με σακούλες, όπως συνέβαινε τον περασμένο αιώνα. Με ανακοινώσεις εναντίον υπουργών. Με τους δικηγόρους να μην προλαβαίνουν τις υποθέσεις, τη μία πίσω από την άλλη. Με απαράδεκτους χαρακτηρισμούς. Με το ερώτημα να πλανάται: φτάσαμε επιτέλους στον πάτο ή έχει κι άλλο παρακάτω;

Aς μιλήσουμε λίγο και για μπάλα. Όχι για τις σακούλες. Ούτε για αναφορές συγγενικού προσώπου προπονητή για… σκουλήκια! Ούτε για κατά παραγγελία διαιτητές-καρμανιόλες. Ούτε για το πρώτο πέναλτι που πήρε φέτος ο Ολυμπιακός στο πρωτάθλημα ενώ ήταν μπροστά με 3-0 και το εξέταζαν λες και ήταν η φάση που θα έκρινε τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Ούτε για τη φανέλα με το λάθος όνομα παίκτη, όπως έγινε με την περίπτωση Χνιντ - Χουλτ στη Ριζούπολη. Ας προσπαθήσουμε να μιλήσουμε, σε όσο χώρο μας έμεινε, για μπάλα.

Ο Ολυμπιακός έχει την ευκαιρία στο αυριανό ντέρμπι να ξεφύγει πολύ από τους άλλες διεκδικητές, αλλά με την ΑΕΚ να παίζει για να μείνει ζωντανή αναμένεται μεγάλη μάχη. Και ελπίζουμε σε καλό παιχνίδι στο ΟΑΚΑ, από δύο ομάδες που μπορούν να προσφέρουν επιθετικό θέαμα. Πολύ ενδιαφέρον ήταν το ματς της ΑΕΚ με τον Απόλλωνα που πήγε από το πουθενά να γίνει «σήμα κατατεθέν» ανατροπής, αν στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων το 2-4 γινόταν 4-4.

Σε καθήλωνε και το Άρης - ΠΑΟΚ από αγωνιστικό ρυθμό και ένταση για τη νίκη. Η δε απόδοση του Ολυμπιακού στον λασπότοπο της Λαμίας πολλές φορές ήταν καθηλωτική. Όπως σε ξεσήκωνε ποδοσφαιρικά και σε έκανε να ξεσπάσεις σε επιφωνήματα θαυμασμού το γκολ του Εμβιλά, με τον αριστερό «κεραυνό» του Γάλλου μέσου, που εκτός των υπολοίπων όσων προσφέρει στον σύλλογό του, άρχισε και να σκοράρει. Ήταν μια θεαματική αγωνιστική, με τους προπονητές και τους παίκτες να προσπαθούν να κάνουν αυτό το πρωτάθλημα ανταγωνιστικό των υπολοίπων που «μπαίνουν» στα σπίτια μας από τα συνδρομητικά κανάλια.

Και μπράβο τους, έστω κι αν αντιμετωπίζουν διαιτησίες για γέλια και για κλάματα. Εγχώριες και ξενόφερτες. Έστω κι αν αναγκάζονται να παίζουν σε άθλιους αγωνιστικούς χώρους σαν κι αυτόν στο «Αθανάσιος Διάκος». Σε ένα τερέν επικίνδυνο για τη σωματική ακεραιότητα των αθλητών, το οποίο δυστυχώς δεν είναι το μόνο που διαλύεται στην πρώτη κακοκαιρία. Αληθινά μπράβο στους πρωταγωνιστές του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αυτούς τουλάχιστον που θα έπρεπε να είναι οι πρωταγωνιστές. Κι ένας ρομαντικός ίσως ακόμη τους θεωρεί τέτοιους, με τον κίνδυνο να θεωρηθεί ο ίδιος απλώς… μαλάκας.