Καλύτερο κι από τα 6 γκολ ήταν...

Ας μην αρχίσει κανείς ούτε τα σούπερ πανηγυρικά μετά τα 6 γκολ του Ολυμπιακού στην Λαμία, αλλά φυσικά ούτε και να υποτιμηθεί μια τόσο άνετη και ευρεία σε σκορ νίκη, σε έναν αγωνιστικό χώρο που κάθε φαβορί θα πήγαινε να βάλει ένα-δυο γκολ, να πάρει το ματς και όπου φύγει φύγει, να μην έχει ζημιές και τραυματισμούς.

Ο Ολυμπιακός ήταν ασταμάτητος στο σκοράρισμα και κυνηγούσε τα γκολ μέχρι τις καθυστερήσεις, διότι είχε βασικούς παίκτες που ήθελαν να δείξουν πράγματα μετά την ήττα από την Πόρτο και τις κριτικές που υπήρξαν, αλλά και αναπληρωματικούς παίκτες που απλώς είχαν πάρα πολύ κέφι και δίψα για να διακριθούν και να πείσουν ότι δικαιούνται περισσότερο χρόνο.

Το μυαλό στο κεφάλι, φυσικά, διότι ο Ολυμπιακός δε σκότωσε κανένα θηρίο, αν συνυπολογιστεί ότι η ουραγός και αδύναμη φέτος Λαμία είχε και πολλές απουσίες. Κι οι Πειραιώτες είχαν απουσίες, αλλά έχουν και ρόστερ για να τις καλύψουν. Από την άλλη, είναι εξαιρετικά χρήσιμο για την ομάδα του Μαρτίνς να «ξεμπουκώσει» με αυτόν τον τρόπο, όπως και να αφήσει πίσω της τις περιπέτειες και τα ζητήματα που (παρά την πρόκριση στο Europa League) προέκυψαν από την έως τώρα ευρωπαϊκή πορεία. Να πάει με το πιο ισχυρό πρόσωπό της στο ντέρμπι με την ΑΕΚ και να παραμείνει πρώτη πριν από τις γιορτές.

Το πιο σημαντικό για μένα από την «εξάρα» του Ολυμπιακού στη Φθιώτιδα - πέραν κι από το πιο θεαματικό γκολ που έχει βάλει φέτος, αυτό από τον «κεραυνό» από το αριστερό του Γιαν Εμβιλά - είναι ότι οι Πειραιώτες έδειξαν να έχουν συσπείρωση σε κάθε επίπεδο. Να πανηγυρίζουν και να χαίρονται με την ψυχή τους για το φανταστικό γκολ του Εμβιλά, να αποθεώνουν τον Σουντανί που σκόραρε έπειτα από τόσο καιρό ή να πέφτουν όλοι πάνω στον Κάιπερς για το παρθενικό επίσημό του με την ερυθρόλευκη φανέλα. Μια γροθιά έμοιαζε η ομάδα. Από τον προπονητή και όλο το «σταφ», μέχρι τον κάθε παίκτη ξεχωριστά, έδειχναν πραγματική ομάδα. Ο ένας για τον άλλον. Η χαρά για τη χαρά του συμπαίκτη.

Κι αυτό για τη συνέχεια, ίσως είναι το πιο σημαντικό απ' όλα. Διότι ο Ολυμπιακός δεν έχει αρχίσει ακόμη να ρολάρει, αλλά καταφέρνει να είναι μέσα σε όλα. Πρώτος στο πρωτάθλημα με τα καλύτερα στατιστικά απ' όλους σε επίθεση και άμυνα. Και μέσα στην Ευρώπη, μόνος αυτός, να περιμένει τον αντίπαλό του στη φάση των «32» του Europa League. Κι η ομάδα που τα καταφέρνει καλύτερα στο τέλος είναι αυτή που στα δύσκολα και στα εύκολα, παραμένει ομάδα. Ο Μαρτίνς σε αυτό είναι «μετρ» και δεν αμφισβητείται από κανέναν...