Κριτική Παναθηναϊκού: Το μοτο-Τζανδάρης και η χρυσή αλλαγή

ΒΛΑΧΟΔΗΜΟΣ: Όσες φορές χρειάστηκε ήταν εκεί. Δεν χρειάστηκε να κάνει τη μεγάλη επέμβαση, αλλά σε γενικές γραμμές είναι από τους παίκτες που στον φετινό Παναθηναϊκό ξεχωρίζει για πλάκα.

ΓΙΟΧΑΝΣΟΝ: Επαιξε ως δεξί μπακ, είχε ένα πολύ καλό πρώτο ημίχρονο και στο δεύτερο έπεσε λίγο ο ρυθμός του. Πολύ θετικό το πρόσημο πάντως στο φινάλε του ματς.

ΚΟΥΡΜΠΕΛΗΣ: Μαζί με τον Τζανδάρη και τον Μουνιέ θα “τσακωθούν” για το βραβείο του MVP του Παναθηναϊκού. Αρχηγός με τα όλα του ο Κουρμπέλης που έπαιξε ως στόπερ και όχι ως “εξάρι”, όπως τον έχουμε μάθει.

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Μέχρι και τη φάση του πέναλτι και την αποβολή του ήταν από τους κορυφαίους του Παναθηναϊκού. Από το δικό του λάθος όμως προήλθε το 1-0 και έκανε ουσιαστικά ευκολότερη τη ζωή στον Ολυμπιακό.

ΙΝΣΟΥΑ: Κέρδισε το ανύπαρκτο πέναλτι, αλλά τουλάχιστον θα πρέπει να του πιστωθεί ότι είχε τα πνευμόνια μέχρι τα τελευταία λεπτά να κυνηγήσει το γκολ της ισοφάρισης. Αρκετά καλός, καθώς εώς έναν βαθμό περιόρισε και τον Πάρντο.

ΤΖΑΝΔΑΡΗΣ: Πω πω ένας Τζανδάρης. Ειδικά ο Φάνης του πρώτου ημιχρόνου ήταν το κάτι άλλο. “Μηχανάκι” με τα όλα του. Μπράβο του γιατί έχει περάσει πολλά με τον σοβαρό τραυματισμό του και με το δίκιο του ήθελε σήμερα να αποδείξει στον Ολυμπιακό ότι κακώς δεν του δόθηκε μία ευκαιρία επί Σίλβα.

ΚΑΤΣΕ: Δεν ήταν κακός. Αλλά δεν ήταν και κάτι σούπερ. Η βαθμολογία του σίγουρα περνάει τη βάση, κέρδισε κάποιες μάχες στη μεσαία γραμμή, αλλά συγκριτικά με τον Τζανδάρη ήταν αρκετές σκάλες κάτω.

ΚΟΥΛΙΜΠΑΛΙ: Είχε καλές και κακές στιγμές. Εώς το 20' αντιμετώπισε πολλά προβλήματα απέναντι στον Χατζισαφί, αλλά στο υπόλοιπο ματς πήρε αρκετές προσπάθειες από τα δεξιά χωρίς ωστόσο να είναι ουσιώδης στην τελική προσπάθεια. Δεν ήταν κακός πάντως.

ΛΟΥΝΤ: Αρκετά καλός χωρίς ωστόσο να κάνει κάτι το εξεζητημένο. Ήταν συνεπέστατος στα καθήκοντά του, προσπάθησε από τα αριστερά να δημιουργήσει προβλήματα στην άμυνα του Ολυμπιακού και κυρίως στον Ομάρ, δεν τα πολυκατάφερε, αλλά στο τέλος της ημέρας ήταν ένας εκ των διακριθέντων.

ΑΛΤΜΑΝ: Δεν τροφοδοτήθηκε, όμως, θα πρέπει να παραδεχτούν όλοι ότι τουλάχιστον ήταν παλικάρι και δεν παράτησε καμία φάση.

ΔΩΝΗΣ: Αν εξαιρεθεί η φάση του 7ου λεπτού που πίεσε τον Ένγκελς και λίγο έλειψε να ανοίξει το σκορ, στο υπόλοιπο ματς ήταν άφαντος.

ΜΟΥΝΙΕ: Μπήκε ως αλλαγή και λίγο έλειψε να αλλάξει μόνος του το ματς. Εκπληκτικός! Όποτε έπαιρνε την μπάλα, έβρισκε ένα σωρό τρόπος για να περνάει σαν σταματημένος τους αντιπάλους του. Κι όλα αυτά χωρίς να είναι στο 100%, απ' ό,τι έλεγε το ρεπορτάζ.

ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ: Μπήκε για να καλύψει το κενό του Οικονόμου. Δεν φάνηκε και ιδιαίτερα στο διάστημα που αγωνίστηκε.

ΧΑΤΖΗΓΙΟΒΑΝΝΗΣ: Τον έριξε στη μάχη ο Ουζουνίδης προς το τέλος για να βοηθήσει επιθετικά τον Παναθηναϊκό. Αξιοπρεπέστατος ο πιτσιρικάς!

ΜΑΡΙΝΟΣ ΟΥΖΟΥΝΙΔΗΣ: Έχει κάθε λόγο να αισθάνεται περήφανος για την ομάδα του. Ένας Παναθηναϊκός με ένα σωρό προβλήματα, ένας Παναθηναϊκός που κατέβηκε χωρίς έναν επιθετικό, ένας Παναθηναϊκός που κατέβηκε με έναν στόπερ – πείραμα (Κουρμπέλη), ένας Παναθηναϊκός που για μισή ώρα ήταν πίσω στο σκορ και με δέκα παίκτες και στο τελευταίο τέταρτο κατάφερε και κυνήγησε με πάθος την ισοφάριση. Μπορεί το γκολ να ήρθε με ανύπαρκτο πέναλτι, αλλά δεν μπορεί κανείς να σβήσει την εικόνα του “τριφυλλιού” από το 75' και μετά.