Σερσέ λ’ Ακαντεμί

Η ακαδημία Clairefontaine ή αλλιώς Centre Technique National «Fernand Sastre» ιδρύθηκε το 1988. Και ναι, πάνω στον εορτασμό της επετείου των 30 χρόνων της, η Γαλλία πανηγυρίζει έναν ακόμη παγκόσμιο τίτλο. Τον δεύτερο μέσα στο διάστημα της λειτουργίας της. Τυχαίο;

Καθόλου. Αυτό ακριβώς ήταν το όραμα του Fernand Sastre, προέδρου της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Γαλλίας (1972-84) που υπήρξε ο εμπνευστής της ιδέας. Η δημιουργία μιας εθνικής ακαδημίας στην οποία θα εκπαιδεύονταν τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά ταλέντα της χώρας με σκοπό να οδηγήσουν μια μέρα τους τρικολόρ στις επιτυχίες.

Γιος αγρότη από την Αλγερία, ο Sastre θέλησε να βάλει κάτω από την ίδια στέγη ταλέντα κάθε χρώματος και φυλής, παιδιά γηγενών και μεταναστών, Γάλλων και Αφρικανών, που πολλά μπορεί να τα χώριζαν αλλά ένα πράγμα τους συνέδεε άρρηκτα: το ποδοσφαιρικό ταλέντο.

Ο Sastre δεν πρόλαβε να απολαύσει τον πρώτο γαλλικό θρίαμβο στο Μουντιάλ καθώς πέθανε λίγες μέρες μετά την έναρξη της διοργάνωσης του 1998, για την ανάληψη της οποίας είχε δώσει μεγάλη μάχη στα διεθνή κέντρα αποφάσεων. Από κει πάνω, όμως, που βρίσκεται θα καμαρώνει σήμερα για το έργο του.

Η ακαδημία είναι εγκατεστημένη σε ένα παλιό κάστρο, 50 χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι. Οι αθλητικές εγκαταστάσεις της, απλωμένες σε μια έκταση 56 εκταρίων, περιλαμβάνουν δέκα γήπεδα (επτά με γρασίδι, τρία συνθετικά), ένα εργαστήριο επιστήμης του αθλητισμού, αίθουσα παιχνιδιών, βιβλιοθήκη και μια αίθουσα κινηματογράφου. Ο κοιτώνας της διαθέτει 302 κρεβάτια.

Κοιμήθηκαν σε αυτά, όταν ήταν 14-15 χρονών, διάσημοι μετέπειτα παίκτες όπως οι Ανρί, Ανελκά, Σαχά, Γκαλάς και από τους παγκόσμιους πρωταθλητές του 2018, οι Ματουϊντί, Ζιρού, Εμπαπέ.

Στην ηλικία των 13 ετών, ο Ανρί επιλέχθηκε μεταξύ 25 αγοριών Στην ίδια φουρνιά ήταν και οι Σαχά, Γκαλάς. Ο Ανρί, παιδί χωρισμένων γονιών, ήταν προβληματικός έφηβος. «Ήταν πολύ έξυπνος, αλλά δεν δούλευε καλά. Αυτό άλλαξε. Γρήγορα έγινε πιο επιμελής» θυμήθηκε ένας προπονητής του. Αυτός είναι και ο ρόλος της ακαδημίας. Να διαπαιδαγωγεί.

Ο Ζεράρ Ουγιέ, ο οποίος είχε διατελέσει διευθυντής της, περιέγραψε κάποτε την ακαδημία: «Δεν είναι απλά ένα εργαλείο αλλά ένας ακρογωνιαίος λίθος, ένα όραμα, μια φιλοσοφία. Όταν άνοιξε, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε το ρόλο που θα έπαιζε δέκα χρόνια αργότερα». Πόσο μάλλον, τριάντα χρόνια μετά.

Οι μαθητές της ακαδημίας δεν έχουν περισπασμούς. Σε ακτίνα πολλών χιλιομέτρων δεν υπάρχει καμιά διασκέδαση. Μόνη ψυχαγωγία, η εντός των τειχών. Η αίθουσα παιχνιδιών της ακαδημίας μετατρέπεται συχνά σε σημείο κοινωνικής αλληλεπίδρασης. Ο Πολ Πογκμπά είναι ο βασιλιάς του πινγκ πονγκ, ενώ ο Κοσιενλί και Γιορίς οι κυρίαρχοι στο τραπέζι μπιλιάρδου. Το τραπέζι, άλλωστε, αγοράστηκε από τα πρόστιμα των παικτών.

Υπάρχει και βιβλιοθήκη αλλά είναι λιγότερο δημοφιλής. Κατά την προετοιμασία του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2014 στη Βραζιλία, ο Ντιντιέ Ντεσάν έδωσε στους παίκτες του να διαβάσουν δυο βιβλία. Την αυτοβιογραφία του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον και την αυτοβιογραφία του Φιλ Τζάκσον.

Τα πάντα όλα γίνονται στη Clairefontaine ώστε να μην υπάρχει «δραπετεύσεις». Κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1998, ο Ζινεντίν Ζιντάν προκάλεσε ταραχή όταν αποφάσισε να πάει για κούρεμα. Από τότε οι κομμωτές έρχονται στην ακαδημία.

Στόχος της ακαδημίας είναι να συγκεντρώνει το καλύτερο υλικό. Μερικά ταλέντα ωστόσο γλιστρούν μέσα από το δίχτυ της. Ο Καντέ, για παράδειγμα, απορρίφθηκε επειδή ήταν πολύ μικροκαμωμένος ενώ ο Παγιέ θεωρήθηκε ότι δεν προόδευε τόσο γρήγορα. Ο 13χρονος Γκριεζμάν από την άλλη απορρίφθηκε από πλήθος γαλλικές ομάδες πριν βρει καταφύγιο στη Ρεάλ Σοσιεδάδ.

Και μόνο όμως η περίπτωση του Εμπαπέ φτάνει για να δικαιώσει το έργο της ακαδημίας. Ο Εμπαπε βρέθηκε στη Clairefontaine όταν ήταν 13 ετών. Τη συνέχεια την ξέρουμε όλοι. Χτες ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος νέος παίκτης του Μουντιάλ της Ρωσίας.