Ιστορίες του Μουντιάλ: Ο Λεωνίδας της Βραζιλίας (vid)
Το πλήρες του όνομα ήταν Λεονίντας Ντα Σίλβα, ωστόσο οι περισσότεροι τον θυμούνται ως τον πρώτο ποδοσφαιριστή με το παρωνύμιο «μαύρο διαμάντι», είκοσι ολόκληρα χρόνια πριν λάβει τον εν λόγω τίτλο ο Πελέ!
Με ύψος μόλις 1.73 μ. ο Βραζιλιάνος στράικερ ήταν γνωστός και ως ο «άνθρωπος-λάστιχο», παρατσούκλι που προήλθε από τα εντυπωσιακά εναέρια γκολ του, με… σήμα κατατεθέν το ανάποδο ψαλίδι! Σύμφωνα με ορισμένους, ο Λεονίντας ήταν ο πρώτος που σκόραρε με τον συγκεκριμένο τρόπο.
Το σίγουρο είναι ωστόσο ότι αυτός καθιέρωσε παγκοσμίως την τεχνική αυτή. Ενδεικτικό του αντίκτυπου που έκανε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1938 ήταν το γεγονός ότι πρόλαβε να αγωνιστεί μόνο στα τέσσερα από τα πέντε παιχνίδια που έδωσε η ομάδα του, ελέω της ανεκδιήγητης απόφασης του τότε ομοσπονδιακού τεχνικού της «σελεσάο», Αντεμάρ Πιμέντα, να μην τον χρησιμοποιήσει στον ημιτελικό με την Ιταλία, στον βωμό του rotation!
Ολυμπιακός: Στη Βαρκελώνη με φόντο το final four
Έστω κι έτσι, ο Λεονίντας πέτυχε χατ-τρικ στο ιστορικό 6-5 επί της Πολωνίας στον πρώτο γύρο, σκόραρε από μία φορά στα δύο ματς που ακολούθησαν με την Τσεχοσλοβακία (πρώτο ματς 1-1 και 2-1 ο επαναληπτικός), όπως και δις στο 4-2 επί της Σουηδίας στον μικρό τελικό. Συνολικά σημείωσε επτά τέρματα, απολογισμός ικανός να τον χρίσει πρώτο σκόρερ της διοργάνωσης, παρά τις προσπάθειες των -επίσης σπουδαίων- Ούγγρων Γκιόργκι Σάροσι, Γκιούλα Σένκελερ και του Ιταλού Σίλβιο Πιόλα, οι οποίοι έμειναν στα πέντε.
Φόρεσε το εθνόσημο συνολικά 19 φορές (είχε συμμετάσχει και στο Μουντιάλ του ’34), σκοράροντας 21! Ξεκίνησε την καριέρα του από τη Σάο Κριστοβάο (1929) μεταπηδώντας στη Σίριο ε Λιμπάνιες και στην Μπονσουτσέσο, προτού ξενιτευτεί στην Ουρουγουάη για λογαριασμό της Πενιαρόλ το 1933, όπου έμεινε μια χρονιά. Ακολούθως επέστρεψε στα πάτρια φορώντας τη φανέλα της Βάσκο, την οποία και οδήγησε στον τίτλο, όπως έκανε και με την Μποταφόγκο το 1935.
Το 1936 έγινε από τους πρώτους μαύρους παίκτες της Φλαμένγκο, κατακτώντας το πρωτάθλημα «Καριόκα», ενώ το 1943 πήρε μεταγραφή στη Σάο Πάουλο, όπου και κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια το 1950. Στην τελευταία επέστρεψε ως τεχνικός το 1953, αργότερα εργάστηκε ως σχολιαστής ραδιοφώνου και κατέληξε μακροχρόνια ταλαιπωρημένος (από το 1974) από τη νόσο Αλτσχάιμερ...
