Ολυμπιακός: Προφανώς και «είναι εδώ», αλλά να «διαβάσει» περισσότερο και την άλλη όψη του νομίσματος

Ο Ολυμπιακός κλήθηκε να ανέβει ένα βουνό. Δεν ήταν εύκολο να ανατραπεί το 3-0 της Νέας Φιλαδέλφειας. Αυτό που προείχε για τους Πειραιώτες ήταν να ορθώσουν ανάστημα, να ξανασταθούν στα πόδια τους μετά την Λεωφόρο και να στείλουν μήνυμα ότι δεν πρόκειται να πέσουν αμαχητί όχι μόνο στη διεκδίκηση του εισιτηρίου για τον τελικό του Κυπέλλου, αλλά και στο φινάλε των πλέι οφ.

Οι «ερυθρόλευκοι», όπως αναμενόταν, μπήκαν από το ξεκίνημα για να πιέσουν την ΑΕΚ, γιατί πολύ απλά δεν γινόταν διαφορετικά. Πώς θα διεκδικούσαν τις όποιες πιθανότητες πρόκρισης αν περίμεναν την ΑΕΚ στο δικό τους γήπεδο; Η επίθεση ήταν το «αντίδοτο» ώστε να κυνηγήσει τις όποιες πιθανότητες πρόκρισης μετά το 3-0 της Ν. Φιλαδέλφειας. Αλλωστε, αυτό ήταν κάτι που περίμενε και η «Ένωση». Φάνηκε δηλαδή και στην πράξη ότι η ΑΕΚ δεν έδειχνε διατεθειμένη να καταναλώσει την ενέργεια που καταναλώνει σε τρεξίματα στα ματς πρωταθλήματος. Μπορεί ο Ματίας Αλμέιδα να είπε ότι η ομάδα του είχε προετοιμαστεί για ένα από τα κλασικά στυλ παιχνιδιού που κάνει για να πάρει τη νίκη και μέσα στο Φάληρο, αλλά στην πράξη δεν αποδείχθηκε κάτι τέτοιο.

Ο Ολυμπιακός που ήταν πιεστικός στα πρώτα 20-25 λεπτά, ευτύχησε να ανοίξει το σκορ στο 27’ με τον Βαλμπουενά, έχασε άλλη μία καλή ευκαιρία με τον Μπιέλ στο 35’ και μετά… γιοκ έως το τέλος του πρώτου ημιχρόνου.

Εκεί λοιπόν που θα περίμενε κανείς ότι ο Ολυμπιακός έχοντας το υπέρ του σκορ από το ημίχρονο, θα έβγαινε στο δεύτερο μέρος για να ξαναεπιτεθεί και να κυνηγήσει ένα δεύτερο γκολ, μετατράπηκε για ένα δεκάλεπτο σε ρόλο κομπάρσου. Η ΑΕΚ βγήκε από τα αποδυτήρια σαν να τους είπε ο Αλμέιδα «παίξτε το ποδόσφαιρο που ξέρουμε για να τελειώνουμε με την πρόκριση» και το αποτέλεσμα ήταν οι παίκτες του να βάλουν τον Ολυμπιακό στο τέρμα! Δεν σκόραρε με την πρώτη ευκαιρία του Λιβάι, δεν σκόραρε με την δεύτερη του Λιβάι, δεν σκόραρε με την τρίτη του Χατζισαφί και τελικά σκόραρε με την τέταρτη με την καραμπόλα στο πόδι του Μπα από σουτ του Λιβάι. Κάπου εκεί «σχόλασε ο γάμος» ως προς τον δεύτερο φιναλίστ του τελικού Κυπέλλου μετά τον ΠΑΟΚ.

Ο Ολυμπιακός μπορεί να ευτύχησε με τον κορυφαίο του παίκτη όλη τη σεζόν, Χουάνγκ Ιν Μπομ να ξαναπάρει το προβάδισμα στο 57’, αλλά έως το τέλος του ματς δεν απείλησε σοβαρά τον Στάνκοβιτς. Κι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να απασχολήσει σοβαρά το ερυθρόλευκο τεχνικό τιμ.

Συμφωνούμε με τον Ανιγκό και τον Βαλμπουενά που είπαν με μία φωνή ότι ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να είναι «εδώ» με… ορίζοντα τα πλέι οφ, αλλά «εδώ» ήταν και μετά το 2-2 με τον Άρη, αφού η διαφορά από την κορυφή είχε παραμείνει στο -3.

Εκείνο που προκάλεσε κάμποσες απορίες είναι οι τρανταχτές αδυναμίες που φάνηκαν από το 46’ έως το 55’. Η ανασταλτική λειτουργία είναι μία πονεμένη ιστορία από το ξεκίνημα της σεζόν και δεν μπορεί να διορθωθεί με ένα μαγικό ραβδάκι, είτε αυτό το έχει ο Μίτσελ, είτε Ανιγκό, είτε οποιοσδήποτε άλλος προπονητής.

Στον Ολυμπιακό λοιπόν είναι υποχρεωμένοι να καταθέσουν την ψυχή τους στα υπόλοιπα ματς των πλέι οφ (όπως έκαναν και στον επαναληπτικό Κυπέλλου), αλλά πρέπει να δουν πώς θα «μπαλώσουν» τις τρανταχτές αδυναμίες τους στην ανασταλτική τους λειτουργία στον τελευταίο μήνα της σεζόν, έτσι ώστε να συνεχίσουν να λένε ότι «είμαστε ακόμα εδώ».

Πρόκειται για μία ομάδα που ολοφάνερα δεν έχει την ενέργεια της ΑΕΚ ή ακόμη-ακόμη και του Παναθηναϊκού. Κυρίως, όμως, δεν έχει τις απαιτούμενες «απαντήσεις» όταν ο αντίπαλος αποφασίζει να κυκλοφορήσει ορθολογικά την μπάλα (όπως έκανε για 10 λεπτά η ΑΕΚ) ή όταν πιέζεται ψηλά η ερυθρόλευκη άμυνα. Και φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε το πιο σημαντικό: Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν έχει συνέπεια στις καλές του εμφανίσεις, κάτι που παραδέχτηκε ο Ανιγκό αμέσως μετά την ήττα στη Λεωφόρο.

Ο Ολυμπιακός πάντοτε ήταν «εδώ», αλλά αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Φρόνιμο θα ήταν στον Ρέντη να κοιτάξουν και την άλλη όψη του νομίσματος όχι μόνο μετά από τις ήττες, αλλά και μετά από νίκες. Κι η «άλλη όψη του νομίσματος» είναι που τον έχει φέρει στο -6 από την κορυφή…