Ένα αναγκαίο reality check, που μπορεί να αποδειχθεί ευεργετικό εν όψει συνέχειας

Πολύ άσχημο διήμερο για τις ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη, με τους τέσσερις εκπροσώπους μας να γνωρίζουν την ήττα. Άλλες από καλύτερες ομάδες, άλλες από χειρότερες.

Να είμαστε ειλικρινείς, δε μας κάνει εντύπωση κάτι τέτοιο, ούτε θα βάλουμε μαύρες πλερέζες επειδή η Ελλάδα δεν πήρε βαθμούς στη βαθμολογία της UEFA. Άλλωστε, μιλάμε για αρχές Οκτωβρίου, με πολλά ματς ακόμα να απομένουν. Όπως όλες οι ομάδες ηττήθηκαν αυτή την εβδομάδα, πιθανότατα θα υπάρξει μια άλλη όπου όλες θα κερδίσουν.

Το νόημα των ηττών είναι να κρατάς κάτι που θα σε βοηθήσει στη συνέχεια. Και σίγουρα, οι ομάδες μας έχουν πράγματα να μελετήσουν, να αλλάξουν και να βελτιώσουν εν όψει ευρωπαϊκής συνέχειας. Αλλά, το πιο σημαντικό, είναι ότι όλες τους προσγειώθηκαν ακόμη καλύτερα στην πραγματικότητα.

Ακόμη κι ο Ολυμπιακός, που δέχθηκε την πιο φυσιολογική ήττα απ' όλους. Οι ερυθρόλευκοι έπαιξαν πολύ καλά στο Λονδίνο, αλλά ηττήθηκαν από μια καλύτερη Άρσεναλ. Η εμφάνιση της ομάδας του Μεντιλίμπαρ σίγουρα γέμισε τους οπαδούς των Πειραιωτών με αισιοδοξία για τη συνέχεια.

Παράλληλα, πάντως, αυτή ήταν η πρώτη ήττα του Ολυμπιακού σε επίσημο παιχνίδι από τον Απρίλιο με τον ΠΑΟΚ, όταν είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα. Δεν είναι κάτι ανησυχητικό, αλλά σίγουρα είδαμε, κατά κάποιον τρόπο, τα όρια μιας εξαιρετικής ομάδας, που δείχνει πιο έτοιμη απ' όλους.

Προχωρώντας στον Παναθηναϊκό, πρόκειται για ένα επικό πισωγύρισμα με δική του υπαιτιότητα. Εκεί που φαινόταν ότι η κακή αρχή της σεζόν ήταν παρελθόν και θα συνέχιζε με μια πιο θετική πορεία, οι Αετοί της Ολλανδίας τον επανέφεραν στην πραγματικότητα.

Οι πράσινοι ήταν καλύτεροι για 60 λεπτά κόντρα στη Γκόου Αχέντ Ιγκλς, πήραν το προβάδισμα και μετά.. κατάρρευση. Ταυτόχρονα, οι αλλαγές του Χρήστου Κόντη ήταν κάκιστες, πληρώνοντας στο τέλος το πρόβλημα της νοοτροπίας.

Μετά το 60', ο Παναθηναϊκός έδειξε έναν ασύλληπτο συνδυασμό φοβισμού και μερικής αλαζονείας, ότι "παιδιά, όλα καλά, το έχουμε το ματσάκι". Για άλλη μια φορά, οι πράσινοι δείχνουν ασέβεια στο ποδόσφαιρο, για άλλη μια φορά το πληρώνουν. Να δούμε αν αυτή η ήττα θα αλλάξει κάπως τα πράγματα.

Συνεχίζοντας με την ΑΕΚ, η Ένωση ήταν κακή στη Σλοβενία απέναντι στη Τσέλιε. Παρότι προηγήθηκε με το γκολ του Κουτέσα, η ομάδα του Άλμπερτ Ριέρα πήρε την πρωτοβουλία των κινήσεων, κυριάρχησε και με χατ τρικ του Κοβάσεβιτς, κέρδισε - και μάλλον άνετα - με 3-1.

Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν περιμέναμε τέτοια εικόνα από το σύνολο του Μάρκο Νίκολιτς. Ο Σέρβος τεχνικός μας έχει δείξει ότι έχει την ικανότητα να παίρνει αποτελέσματα, χάρη στην τακτική του προσέγγιση και την διαχείριση των αγώνων. Κάτι που δεν είδαμε καθόλου στο παιχνίδι. Αντιθέτως, φαινόταν ότι όσο περνούσε η ώρα, με εξαίρεση ένα διάστημα στις αρχές του δεύτερου μέρους, η ΑΕΚ ολοένα και υποχωρούσε.

Κακή εμφάνιση, κακό αποτέλεσμα και πολλές αδυναμίες της Ένωσης εμφανίστηκαν τη χειρότερη δυνατή στιγμή.

Όσο για τον ΠΑΟΚ, κι εκείνος ηττήθηκε, μάλλον φυσιολογικά, από τη Θέλτα. Ασχέτως, όμως, του αντιπάλου, είναι πολύ άσχημο να βλέπεις το Δικέφαλο με αυτή τη ψυχολογία. Γιατί το πρόβλημά του, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους τρεις, δεν είναι αμιγώς ποδοσφαιρικό.

Μιλάμε για μια ομάδα Λουτσέσκου. Ξέρουμε τα προτερήματά της και τις αδυναμίες της. Αλλά αυτός ο φοβισμός, αυτή η "μιζέρια" που βγάζει εδώ και καιρό στο παιχνίδι του ο ΠΑΟΚ είναι το μεγάλο πρόβλημα. Και πρέπει να το ξεπεράσει, αν θέλει να πετύχει τους στόχους του. Είναι τα 100 του χρόνια άλλωστε.