Ο καλός, ο κακός και μια όμορφη που έγινε άσχημη

Οι τρεις ελληνικές ομάδες που αγωνίζονται στα προκριματικά των ευρωπαϊκών διοργανώσεων αγωνίστηκαν χθες, με απολογισμό τρεις ισοπαλίες. Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ δεν κέρδισαν τις αντιπάλους τους, αλλά δεν έχασαν κιόλας.

Βέβαια, η κάθε ομάδα μας έδωσε διαφορετικούς λόγους να τη συζητήσουμε και, σίγουρα, έδειξε διαφορετικά επίπεδα ετοιμότητας.

Ξεκινώντας από τον Παναθηναϊκό, που κατά κοινή ομολογία έπαιξε το πιο δύσκολο παιχνίδι, οι πράσινοι έμειναν στο μηδέν με τη Σαχτάρ. Ένα αποτέλεσμα που φέρει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του Ρουί Βιτόρια και - αν οι επιθετικοί του μπορούσαν να σκοράρουν με κάποιου είδους συνέπεια - θα μπορούσε να ήταν ακόμη καλύτερο.

Ο Πορτογάλος τεχνικός έδειξε από το πρώτο παιχνίδι ότι έχει κάνει καλή δουλειά σε πολλούς τομείς του Παναθηναϊκού. Φαίνεται ξεκάθαρα το πλάνο του κι ο τρόπος παιχνιδιού του, οι παίκτες βρίσκονται σε καλή φυσική κατάσταση και η τακτική του προσέγγιση, ειδικά στο χθεσινό παιχνίδι, είναι σχεδόν σεμιναριακή.

Δεδομένα, η Σαχτάρ είναι πιο ποιοτική ομάδα από τους πράσινους, με πολύ καλά αθλητικά κορμιά και πολλή τραχύτητα. Κάτι που ο Βιτόρια ήξερε και προσπάθησε να περιορίσει. Και τα κατάφερε. Το στήσιμο του Παναθηναϊκού στον αγωνιστικό χώρο ήταν το ιδανικό, πίσω από τη μπάλα στην πλειονότητα του αγώνα, κατοχή για πάγωμα του ρυθμού και άμεσες επιθέσεις - αντεπιθέσεις μέσα από ανακτήσεις της μπάλας.

Λίγη ευστοχία να είχαν οι Σβιντέρσκι και Τσέριν - το σουτ του Πελίστρι ήταν εξ' ορισμού πολύ δύσκολο να μπει, αλλά ο Ουρουγουανός το έκανε άψογα - στις ευκαιρίες που τους παρουσιάστηκαν και θα μιλάγαμε για μια πολύ σημαντική νίκη. Όμως, το 0-0 έμεινε, με τον Παναθηναϊκό να ξέρει ότι στην Κρακοβία, τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα, αλλά έχοντας λίγη παραπάνω αυτοπεποίθηση.

Προχωράμε στον "κακό" της υπόθεσης. Ο ΠΑΟΚ έδειξε μια πρωτοφανή ανετοιμότητα στο παιχνίδι με τη Βόλφσμπεργκερ και αν δεν είχε τον εξαιρετικό Παβλένκα θα πήγαινε στην Αυστρία με τη πλάτη στο τοίχο.

Ο Δικέφαλος έδειξε κουρασμένος, άνευρος, χωρίς ιδέες και φαντασία. Έπαιζε κόντρα σε μια ομάδα που του έδωσε γήπεδο να ανέβει, να κάνει το παιχνίδι του, γιατί ήξερε πως θα έβρισκε τις ευκαιρίες της μέσα από τα λάθη των γηπεδούχων. Κι έτσι ακριβώς συνέβη, με τους Καμαρά - Μεϊτέ να κάνουν λάθη στο πρώτο μέρος, εκεί όπου η Βόλφσμπεργκερ έχασε τις μεγάλες στιγμές της.

Θα είναι ο ΠΑΟΚ καλύτερος στην Αυστρία; Πιστεύουμε ναι, γιατί θα είναι πιο έτοιμος και πιθανότατα θα βρει περισσότερους χώρους. Άλλωστε, και η Βόλφσμπεργκερ χρειάζεται ένα γκολ για να προκριθεί. Τέλος, γνωρίζοντας ότι οι ομάδες του Λουτσέσκου μπαίνουν σε φόρμα μια συγκεκριμένα χρονική περίοδο (Δεκέμβριο - Μάρτιο), δεν χρειάζεται πανικός, αλλά σίγουρα πρέπει να χτυπήσουν κάποια "καμπανάκια".

Τέλος, η ΑΕΚ φρόντισε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να χαλάσει ό,τι έχτισε στο πρώτο τέταρτο. Η Ένωση μπήκε εξαιρετικά στη Λεμεσό, προηγήθηκε με δύο γκολ διαφορά χάρη στην τριάδα Μάνταλου - Περέιρα - Ρέλβας, αλλά ισοφαρίστηκε πριν καν φύγει το ημίχρονο.

Και το ζήτημα είναι ότι, ενώ στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού φαινόταν ότι η ΑΕΚ είναι η καλύτερη ομάδα, ο Άρης την πλήγωσε εκεί που η Ένωση - υποτίθεται - ότι ήταν βελτιωμένη σε σχέση με πέρσι. Δηλαδή, στις μακρινές μπαλιές και στα ατομικά λάθη. Που, πράγματι, κόντρα στη Μπερ Σεβά ήταν σε καλύτερο επίπεδο.

Ο Μάρκο Νίκολιτς ήδη βγάζει μερικά στοιχεία του τρόπου παιχνιδιού του. Ο ρόμβος, σαν σύστημα, είναι κάτι πολύ ρευστό, πολύ προσαρμοστικό. Χρειάζεται παίκτες με πνευμόνια που μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα και, όταν λειτουργεί, το αποτέλεσμα είναι παραπάνω από καλό. Αλλά, αν χαθεί η συνοχή ή η συγκέντρωση, δημιουργούνται θέματα.

Τουλάχιστον στη Νέα Φιλαδέλφεια, ο Σέρβος θα έχει τον συμπατριώτη του στην κορυφή της επίθεσης. Γιατί μάλλον, το ανέκδοτο Πιερό πρέπει να σταματήσει...