Σαν άλλος… «Οδυσσέας»!

Είκοσι χρόνια χρειάστηκε ο Οδυσσέας για να γυρίσει στην αγαπημένη του Ιθάκη. Είκοσι ολόκληρα χρόνια… Όσα χρόνια έχουν περάσει (παρά κάτι μήνες) από εκείνη την βραδιά του Ολυμπιακού με την Γιουβέντους και εκείνο τον καταραμένο «ανεμοστρόβιλο» στο ΟΑΚΑ που έκανε το χειρότερο παιχνίδι στον Ελευθερόπουλο στο γκολ του Κόντε! Κάτι του χρώσταγε η ιστορία! Κάποια στιγμή θα του το επέστρεφε. Τότε του έκοψε τον δρόμο για τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Τώρα όμως, ο «Οδυσσέας» του ποδοσφαίρου γύρισε! Ο Ολυμπιακός με την επική του πρόκριση επί της Μίλαν, πήρε κατά κάποιο τρόπο και μία «ρεβάνς» για όσα είχαν συμβεί τον Μάρτιο του 1999 με το γκολ του Κόντε.

Ο «Οδυσσέας» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου βρίσκεται πλέον στην «Ιθάκη» του με μία μυθική εμφάνιση βγαλμένη από τις φοβερές εξιστορήσεις του Ομήρου. Επέστρεψε στο «σπίτι» του, εκεί όπου έπρεπε να βρίσκεται. Στις θέσεις που οδηγούσαν στην επόμενη φάση του Γιουρόπα Λιγκ.

Πέρασε από την «Σκύλα και την Χάρυβδη» (Μπέτις – Μίλαν), αντιμετώπισε Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες, έκλεισε τα αφτιά του στα «τραγούδια» των «Σειρήνων» (απ’ όλους εμάς δηλαδή, δημοσιογράφους και οπαδούς) που έλεγαν ότι «μπορεί να μην βάζει γκολ, αλλά τουλάχιστον φτιάχνει ένα σωρό ευκαιρίες».

Τα παιδιά του Μαρτίνς δεν ήθελαν να μείνουν πάλι στο «γαμώτο» και στις χαμένες ευκαιρίες. Είχαν αρχίσει από το ματς της Σεβίλλης να βλέπουν (έστω κι από μακριά) την «Ιθάκη». Είχαν φτάσει τόσο κοντά που χρειάζονταν μία χείρα βοηθείας για να φτάσουν στον προορισμό τους, όπως την είχε προσφέρει ο Βασιλιάς των Φαιάκων.

"Αλκίνοοι" ντύθηκαν ο Σα, ο Ομάρ, ο Σισέ, ο Βούκοβιτς, ο Κούτρης, ο Γκιγιέρμε, ο Καμαρά, ο Φορτούνης, ο Φετφατζίδης, ο Ποντένσε, ο Γκερέρο, ο Νάτχο, ο Μπουχαλάκης και ο Τοροσίδης. "Ντύθηκαν" όσοι δουλεύουν καθημερινά στον Ρέντη, όσοι δουλεύουν καθημερινά στην ΠΑΕ. Και φυσικά ο Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος πράγματι αποδείχθηκε «πολυμήχανος» με τα… κόλπα που έκανε στον Γκατούζο βάζοντας τον Φορτούνη σε έναν ρόλο κάτι σαν φορ, αλλά και με την ομάδα που έχει φτιάξει.

Το ταξίδι του Οδυσσέα τελείωσε στην «Ιθάκη», όταν ξεσπώντας σε λυγμούς αγκάλιασε την αγαπημένη του Πηνελόπη αφού πρώτα εξόντωσε τους… Μιλανέζους. Ωχ, τα μπερδέψαμε! Τους μνηστήρες θέλαμε να πούμε. Αλλά δικαιολογήστε μας, γιατί παρασυρθήκαμε από τα κλάματα του Κούτρη που αποτύπωσε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο όλα όσα συνέβησαν στο θρυλικό 3-1 επί της Μίλαν.

Υπάρχει πάντως μία διαφορά σε σχέση με την Οδύσσεια του Ομήρου. Ο Ολυμπιακός θέλει να πάει και πέρα από την… Ιθάκη. Δεν θέλει να κάτσει «σπίτι» του. Θέλει να συνεχίσει το ευρωπαϊκό του οδοιπορικό. Κι όπως πολύ σωστά είπε ο Μαρτίνς, «ας έρθει όποιος να ‘ναι στην κλήρωση, εμείς εδώ θα είμαστε». Και την πλανεύτρα "Καλυψώ" του Ομήρου να φέρουν στους "ερυθρόλευκους", θα της ρίξουν μία... χυλόπιτα και θα προχωρήσουν! Τίποτα δεν τους σταματάει πια...