Ολυμπιακός: Η δουλειά να επικρατήσει, όχι η απογοήτευση και τα... περσινά
Ο Ολυμπιακός από μαθήματα τύπου Μπάτσκα Τόπολα έχει χορτάσει. Η δουλειά του Μαρτίνεθ, τα σκαμπανεβάσματα και το βασικότερο όλων.
Εάν ο Ολυμπιακός πάει από τα καλά αποτελέσματα και την κορυφή στην Ελλάδα με τον ενθουσιασμό που φέρνει το επιθετικό ποδόσφαιρό της, στα άσχημα αποτελέσματα και στη χαμηλή ευρωπαϊκή συγκομιδή με τα σοβαρά αμυντικά λάθη να δημιουργούν γκρίνιες και εσωστρέφεια, θα χάσει το δρόμο του.
Κι ο δρόμος είναι δύσβατος, αλλά είναι ένας. Μόνο δουλειά και βελτίωση. Όχι αναθέματα σε πρόσωπα ή επιλογές, αλλά ούτε και απογοήτευση η κριτική περισσότερο σκληρή απ' όσο αξίζει αυτή η υπό δημιουργία ομάδα.
Ο Ολυμπιακός έχει θέματα ανασταλτικά. Δεν φάνηκε μόνο με τη Φράιμπουργκ και την Μπάτσκα. Φάνηκε και με τον ΠΑΣ, τη Λαμία, την Κηφισιά, τις Σέρρες. Στις νίκες στο πρωτάθλημα δηλαδή, εκεί όπου εκτός από τα 22 γκολ της εξαιρετικής επίθεσής του υπάρχουν και τα μόνο δύο της «προβληματικής» άμυνάς του. Αυτής με το παθητικό των πέντε τερμάτων στον όμιλο του Europa League.
Ο Ντιέγκο Μαρτίνεθ έχει πολλή δουλειά μπροστά του. Και αναζήτηση ισορροπίας. Το 0-2 να γίνεται 2-2 στη Σερβία απέναντι σε μία ομάδα πολύ κατώτερή του δεν χωνεύεται εύκολα. Ούτε να ισοφαρίζεται δύο φορές η Φράιμπουργκ και να βάζει τρίτο. Όπως επίσης είναι σίγουρο ότι σε ποιότητα και κλάση, ο Ολυμπιακός είναι περισσότερο δυνατός μεσοεπιθετικά και όχι μεσοαμυντικά.
Μια ομάδα ωστόσο δεν χάνει ένα ματς επειδή δέχεται εύκολα γκολ η άμυνά της. Όλη η ομάδα τα δέχεται, όπως και όλη η ομάδα τα βάζει. Μια ομάδα δυνατή μπροστά και πίσω χτίζεται από αγώνα σε αγώνα. Και σαφώς δεν αποθεώνει τη μία βραδιά τον έναν παίκτη και σε λίγες μέρες τον βγάζει αταίριαστο.
Ο Ολυμπιακός παραμένει αουτσάιντερ για τη δεύτερη θέση στον όμιλο και φαβορί για την τρίτη. Όμως στη Σερβία το μεγάλο πρόβλημα δεν ήταν ούτε ότι η άμυνα δέχτηκε τα δύο γκολ ούτε ότι η επίθεση δεν έβαλε περισσότερα. Ούτε η αποβολή του Ντόη, η απουσία του Φρέιρε, οι αλλαγές του Μαρτίνεθ και οτιδήποτε άλλο. Ούτε καν η ίδια η ισοπαλία.
Το πρόβλημα ήταν η νοοτροπία του «κερδίζουμε 2-0, είμαστε καλύτεροι, άρα κερδίσαμε». Δεν πάει έτσι. Κι ο Ολυμπιακός έχει ακόμη πολλή δουλειά πάνω σε αυτό. Όπως και στις φάσεις των τελευταίων λεπτών στην Ευρώπη να πάψει επιτέλους να δέχεται γκολ. Τα έζησε πέρυσι σε μια σεζόν γεμάτη προβλήματα, ας τα περιορίσει και βασικά ας τα εξαφανίσει φέτος σε μία σεζόν γεμάτη προοπτική. Αυτό είναι το κυρίαρχο.
Υ.Γ. Οι αλλαγές του Μαρτίνεθ δεν ήταν λάθος. Στο 2-0 βγάζει Ποντένσε και Μασούρα και βάζει Γιόβετιτς και Σολμπάκεν. Πότε να τους βάλει δηλαδή; Στο 2-1 βάζει Αλεξανδρόπουλο και Πορόζο (για να έχει δεύτερο στόπερ μετά την αποβολή) και ο Ολυμπιακός για είκοσι λεπτά δεν τρώει φάση. Λάθος αλλαγή ήταν εκείνη του Φορτούνη με τη Φράιμπουργκ, ακριβώς την ώρα που γίνεται το 2-2 και το γήπεδο «βράζει» για την ανατροπή.
