Είναι ο Ουί Τζο για μηδέν γκολ σε έντεκα ματς στον Ολυμπιακό;

Στον όμιλο του Europa League ο Ολυμπιακός είχε βασικό σέντερ φορ τον Χουάνγκ Ουί Τζο και όταν μια ομάδα έχει βάλει σε έξι αγώνες στο γκρουπ μόλις δύο τέρματα, εκ των οποίων το ένα αυτογκόλ, είναι εύλογο (και λογικό) να υπάρχει σοβαρή ευθύνη από τον στράικερ. Θα πει κανείς ότι δεν έθελξαν και οι υπόλοιποι επιθετικοί, αλλά τουλάχιστον ο Ελ Αραμπί ένα γκολ το έβαλε, ενώ ο Μπακαμπού ήταν εκτός λίστας. Και στην Ελλάδα έχει ήδη τέσσερα γκολ, με τον Ελ Αραμπί δύο και τον Ουί Τζο κανένα. Και εντός συνόρων δηλαδή άσφαιρος, σε άλλες πέντε συμμετοχές.

Λογικό δεν είναι να μην έχει σκοράρει ποτέ σε έντεκα ματς στην Ελλάδα ένας ποδοσφαιριστής που προέρχεται από σχεδόν 30 γκολ στις χρονιές του στην Γαλλία με την Μπορντό, όχι δηλαδή κάποιο κλαμπ από τα κορυφαία της χώρας που να κάνει φάσεις με τη σέσουλα. Δεν μπορεί να εξηγηθεί εύκολα, όπως επίσης και το γεγονός ότι παρά την αφλογιστία του ήταν μόνιμα στην ενδεκάδα. Μόνο μια φορά δεν έπαιξε από την αρχή και ο Ολυμπιακός έβαλε γκολ...

Είναι, όμως, τόσο κακός επιθετικός ο διεθνής Νοτιοκορεάτης που σε λίγο καιρό θα παίζει στο Μουντιάλ; Σίγουρα όχι. Κι ας έχει ακούσει ένα σωρό. Κι ας γίνονται συγκρίσεις με τον Χασάν και τον Τικίνιο που ήταν τα τελευταία χρόνια συνοδοιπόροι του Ελ Αραμπί στις θέσεις των φορ του ρόστερ.

Κάποιοι λένε ότι δεν ήθελε να παίξει στην Ελλάδα, αλλά προτιμούσε την Αγγλία και την Φόρεστ όπου ανήκει. Μπορεί και να ισχύει, αλλά δεν είναι πειστικό. Άλλοι ότι αν κάτι αρχίσει στραβά με έναν παίκτη, δεν είναι δύσκολο να συνεχιστεί. Να τον πάρει από κάτω. Και να μην ισιώνει με τίποτα, ειδικά όταν η γενικότερη πίεση σε μια ομάδα είναι έντονη λόγω των αποτελεσμάτων. Μπορεί πράγματι να μην έχει βρει τον τρόπο να συνδεθεί με την ομάδα ο παίκτης, να μην έχει ταιριάξει σε αυτήν. Δεν είναι σπάνιο στο ποδόσφαιρο. Πιο πιθανό μοιάζει να είναι ο Χουάνγκ σε μία φάση γενικότερης προσαρμογής. Όχι μόνο στον Ολυμπιακό, γενικά στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Δεν είναι πολλά τα χρόνια μετά την μετακίνηση από τις ασιατικές ομάδες στην Ευρώπη. Στα 27 του πήγε στην Γαλλία για την Μπορντό, δεν έχει παίξει σε άλλο κλαμπ.

Απέναντι στη Ναντ είχε διάθεση. Γενικά έχει. Αδιάφορος δεν ήταν ποτέ. Όμως ενώ στην αρχή της παρουσίας του στον Ολυμπιακό έβγαζε μία αποφασιστικότητα και αυτοπεποίθηση παίρνοντας από υπερσιγουριά και βιαστικές αποφάσεις πολλές φορές, τώρα δείχνει να έχει χάσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Ακόμα και στη φάση που ζήτησε πέναλτι, πιο πολύ φαινόταν να ενδιαφέρεται στη μικρή περιοχή για να πάρει πέναλτι παρά για να σκοράρει. Σα να ήταν σίγουρος ότι δεν θα το έβαζε, οπότε κυνήγησε κάτι άλλο. Και τελικά δεν είχε κανένα κέρδος. Στην κεφαλιά που έκανε στο πρώτο ημίχρονο και αστόχησε, ο Ελ Αραμπί περίμενε ακριβώς από πίσω σε καλύτερη θέση, αλλά αυτόν τον καιρό ο Χουάνγκ βλέπει μόνο τέρμα για να βάλει το πρώτο γκολ και κάπως μοιάζει θολωμένος από αυτή την ανάγκη να βρει δίχτυα.

Το πρόβλημα για τον Ολυμπιακό φέτος στην Ευρώπη ήταν συνολικό, δεν είχε να κάνει με συγκεκριμένους παίκτες. Όλη η ομάδα ήταν σε κάτω επίπεδο. Αλλά είναι πραγματικότητα ότι ο Κορεάτης δεν βοήθησε καθόλου. Ούτε σε ασίστ που είχε επίσης πολλές στην Γαλλία. Κι όσο καλοπροαίρετος ή αισιόδοξος είναι κανείς, δεν μπορεί να δει τον τρόπο για να αλλάξει κάτι σε μια συνεργασία που οδεύει σε αδιέξοδο.