Ολυμπιακός: Με το ίδιο σκεπτικό και στη ρεβάνς με Αταλάντα

Ο Ολυμπιακός κράτησε στο μηδέν την Αταλάντα για μία ώρα αγώνα και βρισκόταν μπροστά στο σκορ, μολονότι είχε ένα πολύ χαμηλό ποσοστό κατοχής (μόλις 23%!). Από τη μία οφειλόταν στην αστοχία των Ιταλών στις φάσεις που έβγαλε στα κόρνερ. Από την άλλη, όμως, και ο Ολυμπιακός είχε τις στιγμές του με πιο κραυγαλέα του Ονιεκούρου, για να πετύχει και δεύτερο τέρμα.

Είναι λογικό αρκετός κόσμος να ασχολείται ειδικά με τον Νιγηριανό και με εκείνο το χαμένο τετ α τε που αντί να σημειώσει το 0-2, έπιασε ένα άψυχο και άτσαλο πλασέ που κατέληξε άουτ.

Ο Πέδρο Μαρτίνς αν γινόταν σήμερα ο επαναληπτικός του Καραϊσκάκη, πιθανότατα θα εμπιστευτόταν ξανά τον Ονιεκούρου! Μπορεί να ακούγεται τρελό ή παλαβό, μπορεί να μην είναι τόσο «εμπορική» ως επιλογή, αλλά ο Νιγηριανός όσο ασυνεπής ήταν στο τελικό στάδιο του δημιουργικού ή εκτελεστικού κομματιού (κακές επιλογές στην τελική πάσα και την τελική προσπάθεια), άλλο τόσο συνεπής ήταν ανασταλτικά. Έδωσε αρκετές βοήθειες στον Ρέαμπτσιουκ.

Σε τακτικό επίπεδο πήρε υψηλό βαθμό, είχε τα τρεξίματα που απαιτούνταν τουλάχιστον έως το 30’, αλλά από την άλλη ένας επιθετικός που έχει κοστίσει 4,5 εκατομμύρια, σίγουρα δεν αποκτάται για τις... αμυντικές του αρετές.

Παρόλα αυτά, ο τρόπος που πιστεύει ο Μαρτίνς ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί η Αταλάντα, συμπεριλαμβάνει στα πλάνα του και τον Ονιεκούρου για τα τρεξίματα που βγάζει. Τον θεωρεί πιο συμβατό σε σχέση με τους άλλους εξτρέμ που έχει (Ρόνι Λόπες, Βαλμπουενά).

Ίσως ο Γκάρι Ροντρίγκες θα μπορούσε να τον «απειλήσει», αλλά όταν προέρχεται από θλάση, δεν είναι εύκολο να τον εμπιστευτεί μετά από αγωνιστική απραξία και να τον ρίξει στη μάχη απέναντι σε ένα αθλητικό σύνολο που κατέχει τα υψηλότερα ποσοστά φυσικής κατάστασης σε όλο το ιταλικό πρωτάθλημα.