Τρίτη φορά που απογοητεύει σε... αδιάφορο ματς

Για δεύτερη συνεχή φορά ένα… αδιάφορο ματς στην Ευρώπη προκαλεί προβλήματα στον Ολυμπιακό, κι αν προσθέσουμε κι αυτό του Λεβαδειακού φτάνουμε στα τρία, χωρίς να γίνει μάθημα σε παίκτες και προπονητή.

Πρώτη κρυάδα η ρεβάνς με τη Σλόβαν. Ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει 3-0 στον Πειραιά, πήγε στη Σλοβακία και ήρθε ισόπαλος 2-2, με πολλή μουρμούρα και γκρίνια, γιατί ο κόσμος ήθελε νίκη και καλά έκανε, γιατί όλα μετρούν στην Ευρώπη. Πριν από λίγες ημέρες οι αναπληρωματικοί του Ολυμπιακού πήγαν στη Λιβαδειά, με το «καλημέρα» βρέθηκαν να χάνουν 2-0 και μετά κόπων και βασάνων έχασαν με 3-2, σκορ που αφήνει ανοιχτή την πρόκριση, γιατί στην Ελλάδα μετρούν και τα εκτός έδρας γκολ. Και φτάνουμε στο ματς με την Αντβέρπ στο Βέλγιο, όπου κι εκεί ο Ολυμπιακός ήταν ουσιαστικά αδιάφορος, γιατί ελάχιστοι πίστεψαν ότι θα χάσει η Άιντραχτ από τη Φενέρμπαχτσε και είχαμε πάλι κακή εικόνα.

Πρέπει να καταλάβουν οι παίκτες του Ολυμπιακού ότι ο κόσμος του θέλει νίκες όταν ο αντίπαλος είναι κατώτερος ή ισάξιός του και δεν υπάρχει δικαιολογία «μα έτσι κι αλλιώς και να κερδίζαμε δεν θα άλλαζε κάτι». Πρώτον, το ματς στην Τουρκία έληξε ισόπαλο 1-1 και αν έμπαινε ένα γκολ στο τέλος δεν θα έστεκε αυτή η δικαιολογία, που έτσι κι αλλιώς ήταν έωλη. Και δεύτερον και σπουδαιότερο, οι βαθμοί μετρούν στην κατάταξη του συλλόγου στην UEFA και στην εθνική συγκομιδή. Οι φίλοι του εξάλλου καμαρώνουν ότι ο Ολυμπιακός κρατάει όρθια τη χώρα στη βαθμολογία και ότι είναι η μοναδική ομάδα που τιμά τα ελληνικά χρώματα τα τελευταία χρόνια στα ευρωπαϊκά Κύπελλα.

Και να προσπαθούσαν, να έκαναν ευκαιρίες, να έχαναν με το κεφάλι ψηλά, δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Υπήρξε όμως πρόβλημα με την εμφάνισή τους και πάνω από όλα που δεν σεβάστηκαν τουλάχιστον αυτούς που τραγουδούσαν και τους επευφημούσαν μέσα στο κρύο.

Και πάμε στον Ονιεκούρου, που είχε πολλές ευκαιρίες, αλλά δεν άρπαξε καμία, με αποτέλεσμα ο κόσμος να αγανακτεί με τη συνεχή χρησιμοποίησή του και τη μηδαμινή προσφορά του στην ομάδα... Και ο κόσμος ξέρει καλύτερα από όλους, για αυτό και επιβραβεύει τους παίκτες που προσπαθούν. Τρανό παράδειγμα ο Ρέαμπτσιουκ που αρχικά αμφισβητήθηκε γιατί αντικατέστησε τον σπουδαίο Τσιμίκα και μετά αποθεώθηκε.

Είδαν οι οπαδοί του Ολυμπιακού ότι το παιδί προσπαθεί, στην αρχή ήταν διστακτικό στα επιθετικά καθήκοντά του, αλλά μόλις πάτησε γερά στα πόδια του πέτυχε γκολ κατά της Αντβέρπ -αυτό που έδωσε στον Ολυμπιακό την πρόκριση- και ασίστ έβγαλε στον Τικίνιο με τη Φενέρμπαχτσε και σφράγισε τη συμμετοχή στο Europa League. Βέβαια ο πρωταθλητής δεν κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση, που απέφευγε τους ισχυρούς αντιπάλους από το Champions League, βάσει αποτελεσμάτων όμως αυτή τη θέση άξιζε μετά από δύο ήττες με την Άιντραχτ.

Ένα άλλο θέμα που χρήζει έρευνας είναι η συμπεριφορά του Σισέ, που ναι μεν έχει πλούσια σωματικά προσόντα, δεν έχει όμως συναισθηματικό έλεγχο, όπως είπε και ο Μαρτίνς. Άντε να παραβλέψουμε την κίνησή του στο γκολ της Αντβέρπ, γιατί συμβαίνει πολλές φορές ανάλογη φάση στο ποδόσφαιρο. Αν όμως κάνουμε σούμα τις ανόητες και περιττές ενέργειές του, τα αχρείαστα πέναλτι που έκανε από λάθος τοποθετήσεις, αλλά και την κίτρινη κάρτα που δέχθηκε στο τέλος, η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια. Και εν κατακλείδι, τα περισσότερο γκολ σε βάρος του Ολυμπιακού οφείλονται σε κακές συνεργασίες των στόπερ, όποιοι κι αν είναι αυτοί…