Καμιά «πόρκα μιζέρια» για την εθνική. Μόνο σκέτη μιζέρια
O Κώστας Χαλέμος γράφει στο «ΦΩΣ» για τη μιζέρια της εθνικής ομάδας στον αγώνα με την Ιταλία.
Οι Ιταλοί έχουν μια έκφραση για την κακοτυχία. Τη θυμόμαστε από τις ταινίες της δεκαετίας του ΄50. «Πόρκα μιζέρια». Το χτεσινό 3-0 της εθνικής μας από την Ιταλία δεν ήταν θέμα κακοτυχίας. Ήταν μόνο θέμα μιζέριας. Όσοι βρέθηκαν στο Ολυμπιακό Στάδιο το διαπίστωσαν με τα μάτια τους. Στο τερέν παρατάχθηκαν από τη μια οι σινιέ Ιταλοί και από την άλλη οι ρακένδυτοι Έλληνες. Κι όλοι αναρωτιόμασταν: Πώς κατάντησε έτσι το ποδόσφαιρό μας…
Αυτό το ματς είχε χαθεί από τα αποδυτήρια. Πριν καν βγουν οι ομάδες στο ποτισμένο γκαζόν για να καταθέσουν τις αρετές τους. Δεν μπορούσε να έχει άλλη τροπή με την 11αδα που κατέβασε η ελληνική ομάδα. Άκουσον, άκουσον. Ο Αναστασιάδης επέλεξε να παίξει με κανένα φορ, οκτώ μεσοαμυντικούς και τρεις ψευτοεπιθετικούς… Και να παίξει τι; Κατενάτσιο απέναντι στους πρώτους διδάξαντες Ιταλούς; Δηλαδή, έλα παππού μου να σου δείξω τα αμπελοχώραφά σου…
Με αυτά τα δεδομένα, ήταν προφανές ότι η σεμνή τελετή θα λάμβανε τέλος με το που θα έμπαινε το πρώτο γκολ. Και είναι αλήθεια ότι το 0-1 άργησε λίγο. Όχι τόσο γιατί το ελληνικό τείχος άντεχε στις ιταλικές επιθέσεις όσο γιατί οι Ιταλοί χρειάστηκαν ένα 20λεπτο για να πάρουν μπρος. Άπαξ και ο Μπαρέλα άνοιξε το σκορ στο 23΄, το μόνο ερώτημα που έμενε να απαντηθεί ήταν σε τι ύψος θα έφτανε το σκορ στο φινάλε του αγώνα.
Όπως ήταν αναμενόμενο η ελληνική ομάδα κατέρρευσε μετά το πρώτο γκολ. Προσπάθησε να βγει από το καβούκι της και να παίξει ένα παιχνίδι που οι συγκεκριμένοι ποδοσφαιριστές δεν κατείχαν: Να κυκλοφορήσουν τη μπάλα και να επιτεθούν. Ε, το μόνο που κατάφεραν ήταν να δώσουν χώρο στους Ιταλούς για να φτάσουν εύκολα απέναντι στον Μπάρκα. Κάπως έτσι το κοντέρ έγραψε 0-3 στη λήξη του πρώτου 45λεπτου.
Στο δεύτερο 45λεπτο, ούνα φάτσα, ούνα ράτσα, οι Ιταλοί μας λυπήθηκαν και δεν συνέχισαν στον ίδιο ρυθμό. Έκανε και πολλή ζέστη… Δεν είχαν καμιά όρεξη να μουσκέψουν περισσότερο τη φανέλα τους. Ο Αναστασιάδης έριξε νέο αίμα στον αγώνα αλλά η μετάγγιση δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα. Δεδομένης, ωστόσο, της χαλάρωσης του αντιπάλου βρήκαν οι παίκτες μας την ευκαιρία να χαρούν λίγο το παιχνίδι. Δημιούργησαν και μια-δυο ψευτοευκαιρίες, που ο κόσμος της πανηγύρισε σαν να ήταν γκολ…
Με αυτά τα χάλια, πάντως, η Εθνική δεν μπορεί να πάει πουθενά. Είναι σαν να πορεύεται με… Μπάρκα την ελπίδα. Καθόλου σχήμα λόγου αφού ο διεθνής τερματοφύλακας ήταν ο καλύτερος παίκτης της στον χτεσινό αγώνα και χωρίς αυτόν η ήττα δεν θα ήταν μόνο βαριά, θα ήταν και ασήκωτη….
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
