Θανάσης Αγγελής: «Ο Μπόμπεκ με βάφτισε ρουκέτα»

Ο Θανάσης Αγγελής μίλησε στο «ΦΩΣ» και στον Θέμη Σινάνογλου για την θρυλική δεκαετία του στον Ολυμπιακό.

Θανάσης Αγγελής: «Ο Μπόμπεκ με βάφτισε ρουκέτα»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Με έλεγε «ρουκέτα» ο Μπόμπεκ! Μου έλεγε «εσύ φουλ μπακ»! Σε ένα ματς στην κριτική του στο ΦΩΣ ο Σταύρος Τσώχος έγραψε επί λέξει: «Ο Αγγελής με την πυραυλοκίνητη ταχύτητα»! Ο αυστηρός στις κριτικές του Σταύρος Τσώχος.

Θανάσης Αγγελής, ένας από τους μεγαλύτερους αριστερούς «φουλ μπακ» στην ιστορία του Ολυμπιακού. Ήταν σφαίρα. Ξεκίνησε από εξτρέμ. Πολύ μπροστά από την εποχή του.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ολυμπιακός του Γουλανδρή έσπαγε όλα τα ρεκόρ σε άμυνα και επίθεση, ρεκόρ που τα κρατάει ως τώρα 45 χρόνια μετά!

Πάμε να ξετυλίξουμε την ιστορία του Θανάση Αγγέλη στη συνέντευξη που μου έδωσε ο ίδιος. Είναι απολαυστικός ο τρόπος που τα διηγείται.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο ένθετο που κυκλοφόρησε με το «ΦΩΣ» στις 19/3/2019

Διαβάζετε τα ιστορικά μας αφιερώματα με τις έξτρα εκδόσεις κάθε Τρίτη;

Πάντα! Μα ήταν πάντα η εφημερίδα μου το «ΦΩΣ», και επί Θόδωρου Νικολαϊδη ήταν πλήρης εφημερίδα, και τώρα είναι.

Πότε ήρθατε στον Ολυμπιακό;

Το 1967 και έμεινα για 10 χρόνια φίλε μου! Επί Μπούκοβι ήρθα. 21 χρονών.

Από πού;

Από την Ιεράπολη Αιγάλεω.

Αιγαλεώτης;

Ναι, Αιγάλεω σίτι! Η Χούντα μόλις είχε έρθει και έκανε ένα νόμο που απαγόρευε τις μεταγραφές από ομάδες της Α' Εθνικής στην Α' και από ομάδες της Β' Εθνικής στην Α'. Για να δώσει ώθηση στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Και πράγματι βγήκαν παίκτες για τις μεγάλες ομάδες που ήρθαν από τις ερασιτεχνικές. Εγώ από την Ιεράπολη, ο Σιώκος από τον Ηλυσιακό, ο Στολίγκας από τα Πετράλωνα. Μαζί ήρθαμε και οι τρεις στον Ολυμπιακό!

Παίξατε κατευθείαν; Και σε τι θέση ήρθατε;

Θα σου πω τι έγινε. Μπήκα και έπαιξα πολύ καλά στα 3-4 πρώτα φιλικά, με παικταράδες της ομάδας του Μπούκοβι, Σιδέρη, Γιούτσο, Μποτίνο, ομαδάρα. Ως αριστερός εξτρέμ ήρθα! Έβαζα πολλά γκολ στα φιλικά. Και ξεκινάω στο πρωτάθλημα βασικός! Αφήνει ο Μπούκοβι έξω τον Μποτίνο! Τρελάθηκαν όλοι. Αλλά με χτυπάει η ατυχία. Ενώ έχω ξεκινήσει με γκολ και πάω καλά, σε ένα ματς με τον Πιερικό κάνει ανάποδο ψαλίδι ο Φουλίδης του Πιερικού και μου ρίχνει κλοτσιά στη μούρη. Με παίρνουν τα αίματα, με μπαντάρουν, παθαίνω και διάστρεμμα στο β' ημίχρονο. Φεύγει ο Μπούκοβι, έρχεται ο Σούλης, και χάνω τη θέση του βασικού, πάω στον πάγκο.

Γιατί έφυγε ο Μπούκοβι;

Τον έφαγε η Χούντα! Όπως και τον Μπόμπεκ μετά τον έφαγε η Χούντα! Δεν τους ήθελε τους ανατολικούς η Χούντα τότε, προέρχονταν από κομουνιστικά καθεστώτα και δεν έπρεπε να είναι αγαπητοί εδώ. Πρώτη φορά τα λέω αυτά, ειλικρινά σου μιλάω.

Σας διακόπτω. Ποιο θεωρείτε το μεγαλύτερο ατού που είχατε;

Το ότι ήμουν γρήγορος. Ήξερα και μπαλίτσα, αλλά με έλεγε «ρουκέτα» ο Μπόμπεκ! Μου έλεγε «εσύ φουλ μπακ»! Σε ένα ματς στην κριτική του στο «ΦΩΣ» ο Σταύρος Τσώχος έγραψε επί λέξει: «Ο Αγγελής με την πυραυλοκίνητη ταχύτητα»! Ο αυστηρός στις κριτικές του Σταύρος Τσώχος. Άκου τώρα τη συνέχεια. Πώς παραλίγο να φύγω από τον Ολυμπιακό. Ο Σπάιτς το 1968 είναι προπονητής στον Ολυμπιακό και του λένε να κάνει μεταγραφή τον Μπάμπη Ιντζόγλου από τον Ιωνικό. Κάνουμε φιλικό το καλοκαίρι στον Ιωνικό και σε εκείνο το ματς ό,τι έκανα έπιανε! Έκανα τρομερά πράγματα και του έσβησα τη μεταγραφή του Ιντζόγλου! Και μου είπαν συνεργάτες του Σπάιτς ότι έλεγε στον πάγκο την ώρα του ματς: «Έχετε τρελαθεί, θα δώσουμε αυτόν για να πάρουμε τον άλλο»; Τον περνούσα όποτε ήθελα! Πήγε στον Πανιώνιο το παιδί, του έκοψα τη μεταγραφή στον Ολυμπιακό, είναι αλήθεια αυτό που σας λέω. Και έρχεται ο Μπόμπεκ. Εκεί καθιερώθηκα.

Πείτε μου για αυτό.

Ο Μπόμπεκ ήταν μεγάλος προπονητής που είχε πάρει πρωτύτερα πρωτάθλημα με τον Παναθηναϊκό αήττητος, είχε φέρει στην Ελλάδα το 4-3-3. Από τις αρχές με έβλεπε στην προπόνηση εργατικό, δεν ήμουν τεμπέλης, και μου έλεγε «εσύ φουλ μπακ θα γίνεις». Θα σου πω λοιπόν ένα ματς που τα λέει όλα: Φιλικό καλοκαίρι στα Λιόσια, βοηθός Μπόμπεκ ο Πολυχρονίου στον πάγκο. Παίζω πρώτη φορά φουλ μπακ, έχω αφήσει τη θέση του μπροστινού. Έκανα όργια. Ήμουν ο καλύτερος παίκτης του Ολυμπιακού. Και δεν ξαναβγήκα από τότε! Δεν ξαναβγήκα από την εντεκάδα για χρόνια.

Θυμάστε κάποιο περιστατικό με Θόδωρο Νικολαΐδη;

Ο Θόδωρος Νικολαΐδης, ο Λεωνίδας Θεοδωρακάκης και ο Λάκης Πετρόπουλος ήταν η τριανδία που έφτιαξε τη μεγάλη ομάδα του Γουλανδρή, εγώ πιστεύω ότι ο Θόδωρος για πολλά χρόνια έφτιαχνε και την ομάδα στον Ολυμπιακό! Και με γούσταρε ως παίκτη. Έβγαινα πολύ γρήγορα από πίσω μπρος, αυτό ήταν το προσόν μου. Το ίδιο και ο Γκαϊτατζής από την άλλη πλευρά. Πώς νομίζετε έκανε ο Ολυμπιακός τα επιθετικά ρεκόρ σε παραγωγή γκολ που κρατάνε ως σήμερα και δεν έχουν σπάσει. Θα σας πω μία φάση που τα λέει όλα!

Πείτε μου ό,τι γουστάρετε.

Παίζαμε με το Αιγάλεω, 5-0 το σκορ, τις πεντάρες και τις εξάρες τις είχαμε για πλάκα, κατεβαίνει ο Γκαϊτατζής, σουτάρει, αποκρούει ο Μυλωνάς ο τερματοφύλακας του Αιγάλεω, έρχομαι εγώ και σκοράρω! Τα δύο πλάγια μπακ δηλαδή στην ίδια φάση για γκολ!

Ούτε τώρα δεν γίνεται αυτό.

Να σου πω ότι έχω βάλει γκολ σε δύο τελικούς Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ! Και τους δύο τελικούς τους νικήσαμε. Έβαλα το πρώτο γκολ στο 3-1 στον τελικό το 1971, και έβαλα το νικητήριο γκολ στο 1-0 στον τελικό το 1973. Από εμάς έχανε τα Κύπελλα και τα πρωταθλήματα τότε ο ΠΑΟΚ.

Ποιον θεωρείτε το μεγαλύτερο συμπαίκτη που είχατε στον Ολυμπιακό;

Τον Γιούτσο. Είχε όλο το πακέτο. Δεν ήταν μόνο παικταράς, ήταν και ήπιος χαρακτήρας, καλό παιδί. Ήταν αστέρι στην ομάδα του Μπούκοβι και αστέρι στην ομάδα του Γουλανδρή. Ο παικταράς που ένωσε τις δύο αυτές ομάδες. Όταν ήρθε στην Ελλάδα ήταν ο πληρέστερος παίκτης της εποχής. Είχε και τα δύο πόδια, τι να λέμε.

Πείτε μου για τον Γκαϊτατζή από την άλλη πλευρά.

Μεγάλος παίκτης. Ιερό τέρας. Θυμάμαι όταν πρωτοπήγα προετοιμασία με τον Ολυμπιακό, με βάλανε στο ίδιο δωμάτιο μαζί του. Αυτός ήταν ήδη φτασμένος. Και του λέω «δεν το πιστεύω ότι είμαι δίπλα σου».

Πιο δύσκολος αντίπαλος;

Ο Γραμμός του Παναθηναϊκού ήταν τεχνίτης και τον υπολόγιζα. Επίσης ο Τάσος, ο Κύπριος, της ΑΕΚ. Και ο Μπάμπης Σταυρόπουλος στο Αιγάλεω, πριν έρθει στον Ολυμπιακό. Πολύ καλός παίκτης.

Κάποιο χούι που είχατε;

Πριν τα ματς τραγουδούσα στα αποδυτήρια- και γέλαγε ο Λάκης Πετρόπουλος- τα τραγούδια του Κοινούση που ήταν η φίρμα της εποχής. Είχε έρθει και στο γάμο μου, ήμασταν φίλοι.

Τι ομάδα ο Κοινούσης;

Ολυμπιακός. Θυμάμαι μια φορά είχα πάει στο μαγαζί που τραγουδούσε και τα ήξερα τα παιδιά εκεί, ήταν ένας στην πόρτα, μου αρπάζει τα χέρια και μου λέει «δεν φαντάζεσαι τι χαρά μας έδωσες με το γκολ σου στον τελικό. Δεν φαντάζεσαι πόσο χαρά μας έχεις δώσει». Η αγάπη του κόσμου μας έδινε φτερά.

Τι ομάδα ήσασταν πριν έρθετε στον Ολυμπιακό;

Την αλήθεια να πω;

Πάντα την αλήθεια.

Δεν ήμουν Ολυμπιακός.

Πολλοί παίκτες που έγραψαν ιστορία, αυτό μου έχουν πει. Τι ήσασταν;

Στην Ιεράπολη του Αιγάλεω τότε ήμασταν ΑΕΚτσήδες. 15-16 χρονών πήγαινα και έβλεπα την ΑΕΚ! Και μάλιστα ήταν να πάω να παίξω στην ΑΕΚ! Με είχε πάει ένας κύριος που ακόμα ζει, στον Μαρόπουλο, τον εκλέκτορα της ΑΕΚ τότε. Αλλά ο ίδιος κύριος με πήγε και στον Ολυμπιακό! Και με πήρε ο Ολυμπιακός.

Τώρα είστε Ολυμπιακός;

Το ρωτάς; Μέχρι θανάτου! Τον αγάπησα τον Ολυμπιακό, έγινα Ολυμπιακός, παραμένω Ολυμπιακός και μέχρι να πεθάνω θα είμαι Ολυμπιακός. Και ενώ δεν ήθελα να πάω στην αρχή. Να σου πω την ιστορία;

Αλήθειες θέλω.

Το πρώτο ραντεβού για να πάω στον Ολυμπιακό έγινε στο παλιό ρολόι του Πειραιά το οποίο δεν υπάρχει πια. Ήταν ο Κούβαρης και ο Ντάνος από τον Ολυμπιακό. Εγώ δεν ήθελα να πάω γιατί ανησυχούσα ότι δεν θα παίζω, βλέποντας την ομαδάρα του Μπούκοβι με τους παικταράδες μπροστά. Σας θυμίζω ότι ήμουν μπροστινός αριστερά τότε. Μου λένε οι παράγοντες του Ολυμπιακού «τι απαιτήσεις έχεις»; Τους λέω «50.000 δραχμές». Μου λένε «πολλά είναι». Λέω «αυτά θέλω» και δεν έριξα το ποσό. Στο μεταξύ, οι παράγοντες της Ιεράπολης τα είχαν βρει με τον Ολυμπιακό και είχαν πάρει πολλά λεφτά! Και επιμένανε να πάω στον Ολυμπιακό. Γίνεται δεύτερο ραντεβού. Ξέρεις πού;

Πού;

Σε ένα σουβλατζήδικο στην Ομόνοια! Στο πατάρι! Και έπεσα στις 25.000. Έτσι πήγα στον Ολυμπιακό, και μου βγήκε σε πολύ καλό, βγήκε και για τον Ολυμπιακό πολύ καλό. Ήμουν τυχερός, δεν έχω παράπονο, έμεινα 10 χρόνια, δεν είναι λίγο πράγμα. Είναι και θέμα χαρακτήρα, ποτέ δεν δημιούργησα πρόβλημα. Ποτέ δεν είπε κάποιος κάτι κακό για εμένα.